این شبح به ایران بر می گردد. از هم اکنون برگشته است. نگاه کنید به بیانیه مشاوران میرحسین موسوی در تکریم سلیمانی. اگر مورد استفاده شبح سلیمانی در زمان حیات او بیشتر صادراتی بود، این شبح اکنون بیشتر مصرف داخلی دارد. ترور قاسم سلیمانی، چسبی است که شکافهای درون رژیم را پر می کند ….

———————————————-

اخبار روز:
کاری که قاسم سلیمانی می کرد نیازی به نبوغ و تخصص چندانی نداشت. تبلیغات رژیم فقها نقش سلیمانی در جنگهای سوریه و عراق را بسیار بیش از آنچه بود نشان داده است. جانشین سلیمانی به سرعت منصوب شد. جمهوری اسلامی امثال سلیمانی و قاآنی زیاد دارد.

قاسم سلیمانی محصول صنعت فرهنگ جمهوری اسلامی بود. کارکرد صادراتی این محصول، همان بود که بر دیوار سفارت آمریکا در بغداد نوشتند: سلیمانی قائدی – سلیمانی رهبر من است. تبلیغات جمهوری اسلامی از قاسم سلیمانی در زمان حیات او شبحی ساخته بود برای پشتگرمی هواداران خود در عراق و به درجات کمتر در سوریه و شاید لبنان.

این شبح به ایران بر می گردد. از هم اکنون برگشته است. نگاه کنید به بیانیه مشاوران میرحسین موسوی در تکریم سلیمانی. اگر مورد استفاده شبح سلیمانی در زمان حیات او بیشتر صادراتی بود، این شبح اکنون بیشتر مصرف داخلی دارد. ترور قاسم سلیمانی، چسبی است که شکافهای درون رژیم را پر می کند. پس از جنایات هولناک رژیم در آبان امسال، احتمال بروز یک بحران درونی در رژیم – شاید ضعیف – ایجاد شد. ترور بغداد، این احتمال را بسیار ضعیف تر از آنچه بود کرده است.

خامنه ای در زمان حیات سلیمانی برای او آرزوی شهادت کرد. شاید این آرزو تعارف نبود. در درون ایران،‌ شبح سلیمانی بسیار به کار خامنه ای می آید.

و اما در خارج از ایران:
فردی از به اصطلاح اپوزیسیون شیفته ترامپ ساعاتی پس از مرگ سلیمانی جلوی دوربین ظاهر شد و در حالی که در کنار سنجاق منقش به نقشه ایران و شیر و خورشید، یک سنجاق پرچم آمریکا هم نصب کرده بود از یک روز تاریخی سخن گفت. او از خوشحالی در پوست نمی گنجید. می توان تصور کرد که در میان امثال او،‌ امید به قدرت رسیدن در سایه پهبادهای آمریکایی قوت گرفته است.
به این افراد باید گفت: از این نمد کلاهی به شما نمی رسد. رژیم ولایت فقیه با پهبادهای آمریکایی سرنگون نخواهد شد.

هیچ کس بهتر از گردانندگان دستگاه حاکم آمریکا به این امر واقف نیست. هدف آمریکا از قتل سلیمانی همان است که اعلام کرده است: ضربه زدن به امکان مانور جمهوری اسلامی در خارج از ایران. دولت ترامپ برای دستیابی به این هدف، دست به یک قمار زده است. سخت بتوان پیش بینی کرد که برنده این قمار که خواهد بود. شاید برنده،‌ نه در آمریکا باشد و نه در ایران.

برخی از بازندگان اصلی از هم اکنون معلومند:‌ مردم عراق. موشکهایی که به نزدیک فرودگاه بغداد شلیک شد،‌ ضربه کاری دیگری بود بر دولتی در عراق که دیگر می توان نام دولت درمانده بر آن نهاد.  این،‌ ارمغان باندهای جنایتکار در واشینگتن و تهران برای مردم عراق است، از سال ۲۰۰۳ بدین سو.

سهم مردم ایران از این مهلکه نیز جز باخت نیست. حساب باز کردن بر عقل سلیم ترامپ و خامنه ای؟ تلخی پاسخ در خود پرسش نهفته است.

—————————————–