ساعات نخستین دوشنبه ۲۵ نوامبر/ ۴ آذر یکی از بزرگراه‌های اصلی بیروت صحنه درگیری بین طرفداران حزب‌الله به رهبری حسن نصرالله و جنبش امل به رهبری نبیه بری با معترضان بود. پلیس لبنان با ایجاد یک سپر انسانی مانع از گسترش دامنه درگیری شد. ….

——————————————–

از اوایل اکتبر/ مهر سال جاری بیروت صحنه اعتراضات و اعتصاب‌ها و نافرمانی مدنی مردم است. معترضان دولت لبنان را به فساد و فرقه‌گرایی متهم می‌کنند و خواهان کناره‌گیری حزب‌الله و طرفداران جنبش امل از صحنه سیاسی کشور‌ند. بانک‌ها به دلیل ناامنی تعطیل و کارمندان در اعتصاب‌اند و بعد از استعفای الحریری از نخست‌وزیری، محمد صفدی نیز از نخست‌وزیری انصراف داد. به این ترتیب دولت تشکیل نشد و بحران همچنان ادامه دارد.

از شامگاه گذشته معترضان یکی از بزرگراهای اصلی بیروت را که غرب را به شرق متصل می‌کند مسدود کرده بودند. درگیری بامداد دوشنبه با حمله طرفداران حزب الله و جنبش امل با موتورسیکلت و سلاح‌های سرد از جمله باطوم و چماق و میله آهنی به معترضان آغاز شد. پلیس با ایجاد که یک سپر انسانی بین طرفین درگیری فاصله انداخت. طرفین سپس به طرف هم سنگ و آتش پرتاب کردند.

حزب‌اللهی‌ها با تکان دادن پرچم زردرنگ خود شعار می‌داند: شیعه، شیعه

معترضان شعار می‌دادند: نصرالله تروریست است.

درگیری ساعت‌ها ادامه داشت تا اینکه سرانجام پلیس ناگزیر به پرتاب گاز اشک‌آور شد.
به گزارش شبکه الجزیره در درگیری بامداد دوشنبه در بیروت ده‌ها نفر مجروح شدند. این درگیری از آغاز اعتراضات اکتبر تاکنون یکی از حادترین درگیری‌ها بین طرفداران حزب‌الله و جنبش امل از یک سو و معترضان از سوی دیگر است.
گروهی دیگر از معترضان همزمان مسیرهای منتهی به دره بقاع را مسدود کرده بود.

تاکنون طرفداران حرب‌الله و جنبش امل که از متحدان تهران‌اند دو بار به تحصن معترضان در میدان‌های اصلی شهر بیروت حمله کرده‌اند. حسن نصرالله در آغاز اعتراضات اکتبر هشدار داده بود که اگر طرفداران حزب‌الله به خیابان‌ها بیایند، به این زودی خیابان‌ها را ترک نمی‌کنند. نصرالله با تردید در اصالت اعتراضات ادعا کرده است که اعتراضات به تحریک خارجی اتفاق افتاده و هشدار داده که لبنان ممکن است مجدداً درگیر جنگ داخلی شود. دبیرکل حزب‌الله لبنان خواهان پایان دادن به انسداد خیابان‌ها شده که اقتصاد لبنان را در روزها و هفته‌های گذشته فلج کرده است.

دور تازه اعتراضات سراسری لبنان در واکنش به اعمال مالیات بر پیام‌رسان‌ها و کاهش حقوق‌های بازنشستگی و بودجه خدمات عمومی دولت آغاز شد اما بعد از مدتی به خواست تغییر نظام سیاسی لبنان انجامید. سعد الحریری از خواست معترضان تمکین کرد و استعفا داد. احزاب بر سر نخست‌وزیری محمد صفدی به توافق رسیدند اما او نتوانست دولت تشکیل دهد و لاجرم از نخست‌وزیری انصراف داد.

———————————–