کودکان اینده ی جامعه ی بشری را رقم می زنند، نگذاریم کودکانمان قربانی جنگ و خشونت های امپریالیستی و فاشیستی دولت های جنایتکار بورژوایی شوند. ما به جهان بدون بهره کشی انسان از انسان و جهان بهتری برای کودکان و تمام انسان ها نیازمندیم. ….

——————————————————

کودکان قربانیان اصلی جنگ
فتاح سلیمانی (فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری)

جنگ را می توان جنایت جنایت ها خواند. جنگ جنوساید سیستماتیک انسان های بی دفاع است. در جنگ نیز مانند حوادث طبیعی و حوادث محل کار و غیره این طبقات محروم اجتماعی و به ویژه کودکان این طبقات تحت ستم هستند که قربانیان اصلی خشونت سیستماتیک دولت ها هستند. هر دولتی جنگ های امپریالیستی خود و تعرض های جنایتکارانه و فاشیستی اش را به سرزمین های دیگر و به مردمان بی دفاع دیگر سرزمین ها پشت عناوین ساختگی همچون “ضروت حفظ امنیت ملی”، “بازگرداندن ثبات به جامعه”، دفاع از مرزهای سرزمینی و مسائلی از این قبیل اما در واقع با انگیزه های کاملا اقتصادی و سیاسی برای گسترش سلطه و هژمونی خود و دستیابی به مواد خام دیگر مناطق، سرکوب جنبش های ازادی خواهانه و مترقی اغاز می کند. سال های طولانی است که در کشورهای خاورمیانه همچون فلسطین و افغانستان و عراق و سوریه کودکان قربانی خشونت سیستماتیک دولت ها و بند و بست جریانات فاشیستی در این مناطق می شوند.  جنگ برای سرمایه داری و دولت های حامی منافع طبقه ی سرمایه دار، چیزی جز “تخریب خلاقانه” به تعبیر شومپیتری نیست. تخریب خلاقانه تئوری ایی است که جوزف شومپیتر اقتصاددان سوسیالیست ان را در مورد جنگ و بخشا تحولات انقلابی به کار برد. جنگ اگرچه برای سرمایه داری نوعی تخریب خلاقانه برای جلوگیری از سقوط این نظام در دوره های بحرانی است، برای اقشار و طبقات پایینی جامعه و به ویژه کودکان توحش است. جنگ تبهکاری علیه کودکان است، چون کودکان در شرایط جنگی نه امکان دفاع از خود را دارند و نه امکان فرار.

بر اساس گزارشات رسانه های دولتی دولت آلمان در حال حاضر از هر پنج کودک در جهان یک کودک در منطقه ی جنگی به سر می برد. در مجموع بیش از ۴۲۰ میلیون کودک در مناطق جنگی به سر می برند. اولین گزارش تا حدودی کامل در مورد وضعیت کودکان در مناطق جنگی در سال ۱۹۹۶ توسط سازمان ملل ارائه می شود. در این گزارش به وضعیت وخیم کودکان و تبعاتی که جنگ برای کودکان در مناطق جنگ زده دارند اشاره می شود. در سال ۱۹۹۹ رسیدگی “فوری” به وضعیت کودکان در مناطق جنگ زده و بحرانی در دستور کار سازمان ملل قرار گرفت. در ان سال شش مورد از خشونت و جنایت علیه کودکان در مناطق جنگ زده و خطراتی که کودکان را در این مناطق تهدید می کردند به ترتیب زیل بودند:
۱٫ کشته و مثله کردن کودکان
۲٫ سربازگیری در میان کودکان و استفاده از انان به عنوان گوشت دم توپ در جنگ ها
۳٫ خشونت جنسی علیه کودکان
۴٫ ربودن انان
۵٫ بمباران مدارس و بیمارستان ها
۶٫ جلوگیری از رساندن کمک های انسان دوستانه به کودکان

از سال ۱۹۴۷ و تشکیل دولت جنایتکار امپریالیستی اسرائیل تا امروز روزی نیست که کودکان فلسطینی از طرف دولت نژادپرست و فاشیستی اسرائیل  مورد تعرض نظامی قرار گرفته نشوند. مدارس و مهد کودک ها به صورت مستقیم توسط جنگنده ها و موشک های دولت اسرائیل نشانه گرفته می شوند و جهانیان به ویژه دولت های غربی مدافع “دمکراسی” همواره در مقابل این جنایت های فاشیستی همیشه سکوت کرده اند. دولت های جنایتکار و فاشیستی منطقه به خاطر تضاد منفعت منطقه یی با دولت امپریالیستی اسرائیل به صورتی ریاکارانه و شارلاتان مائابانه به اسم دفاع از مردم فلسطین به دفاع از جریانات ارتجاعی همچون حماس می پردازند. زمانی که دولت فاشیست و جنایتکار ترکیه شهرهای کردستان ترکیه را با خاک یکسان می کرد، اردوغان جلاد و فاشیست با خالد مشعل دیدار داشت. در همان دوران کلیسای  واتیکان و پاپ جایزه صلح به اردوغان فاشیست و قاتل صدها کودک کُرد ترکیه یی اهدا می کرد.  در این میان این کودکان هستند که قربانی بند و بست و جنگ های انسان کشانه ی دول امپریالیستی جهانی و منطقه یی شده و می شوند.

یکی از بزرگترین جنایتاتی که در حق کودکان جنگ زده می شود، جلوگیری از رساندن کمک های انسان دوستانه به این کودکان است. در نتیجه ی ممانعت از رساندن کمک های انسان دوستانه به کودکان در سال ۲۰۱۷ تنها در کشور یمن بیش از ۸۵ هزار کودک بی گناه به خاطر گرسنگی  توسط دول فاشیست منطقه و گروه های تروریستی وابسته به این گروه و  در نتیجه ی گرسنگی تلف شدند. در جنگ یمن، سوریه و افغانستان کودکان به صورت مستقیم از راه هوایی بمباران می شدند. در جنگ سوریه تجاوز به کودکان به ویژه دختران به عنوان اسلحه ای برای به شکست کشاندن خانوده ی کودکان استفاده می شد. در سال ۲۰۱۷ سربازگیری در میان کودکان به نسبت سال قبلش دوبرابر شد.
در جنگ اخیر در شمال سوریه ما مشاهده می کنیم که چطور کودکان منطقه ی شمال سوریه ناچار می شوند به خانواده هایشان به مناطق امن تر پناه ببرند و زمانی که دیر اقدام کنند، قربانی سلاح های شیمیایی رژیم فاشیست تورک می شوند.

در جنگ سال ۲۰۱۴ در مقابل بربریت فاشیستی  داعش، مردم کوبانی با تمام قدرت ایستاده و کودکان زیادی در منطقه ی حفاظت شده  از جانب نیروهای ی پ گ و ی پ ژ به سر می بردند.
یکی از کسانی که به صورت شخصی در ان دوران به کوبانی رفته بود و گزارشی تهیه کرده بود، از وضعیت کودکان در ان دوران نوشته بود. او ضمن اشاره به شرایط روحی وخیم کودکان جنگ زده به ضرورت کمک های روانشناختی و مددکارانه اشاره کرده بود و همزمان نوشته بود که روحیه ی کودکان علیرغم حملات مرگبار سیاه اندیشان فاشیست داعشی بسیار خوب بود و امید به پیروزی در مقابل فاشیسم در میان این کودکان انان را سر پا نگه داشته بود.

سازمان های خیریه و کمک های سرکوبگرانه به کودکان جنگ زده
به شکلی از کمک اشاره دارد که در ان رابطه ی سلطه شکل می گیرد. موقعی که شما به کسی کمک می کنید و از او تقاضا دارید که او مطابق خواسته های شما رفتار کند. این اشکال از کمک در واقع کمک کردن نیست، بلکه تحقیر کرامت انسانی انسان ها و تجاوز به انسانیت است. در رابطه ی کمک های سرکوبگرانه سازمان ها و موسسات خیریه به عنوان انگل هایی که در دراکولا وار از فقر و بدبختی انسان ها لانه کرده و از بدبختی انسان ها و کودکان زندگی می کنند و خون مردم را می مکند، علاوه بر این به ابزارهای امپریالیستی برای ورود به کشورهای مختلف جهان مسیونروار عمل کرده و از طریق جا انداختن فرهنگ زکات و گدایی به جای کمک انسانی بدون سلطه به انسان، جای پای اقتصاد سیاسی امپریالیستی را در کشورهای جنگ زده و نفوذ عوامل جنایتکار جنگی فراهم می کند، اشک تمساح می ریزند و از کمبود “حقوق” بشر می نالند.

این سازمان ها و ان جی او های امپریالیستی و دولتی را باید با تمام قدرت به نقد کشید و گول کمک های سرکوبگرانه و فرهنگ گداپروری انان را نخورد. انان از کودکان جنگ زده ،انسانی قربانی بدون هویت انسانی ساخته و با ان برای خود گدایی کرده و سرمایه انباشت می کنند. انان به اندازه ی تروریست ها و فاشیست هایی که کودکان را به صورت سیستماتیک قتل عام می کنند یا از رساندن امکانات به انان خودداری می کنند، مجرم هستند، چون جملگی بدنه ی یک سیستم جهانی به اسم سرمایه داری جهانی را تشکیل می دهند و از منطق بهره کشی انسان از انسان دفاع کرده و برای حفظ مناسبات سرمایه دارانه از هر جنایتی دریغ نمی کنند. ما باید تبدیل کردن کودکان به ابژه هایی بی خاصیت از جانب ان جی او های امپریالیستی و مسیونری را با تمام قدرت با مبارزه ی رادیکال برای بازگرداندن هویت  انسانی کودک به کودک کنار زده و برای تغییر وضع موجود، وضعیتی که باعث مرگ و میر کودکان، فقر و بدبختی، تلف شدن کودکان در جنگ ها، بالای ۳۵۰ میلیون کودک کار و غیره در جهان شده است، قدم برداریم. در این مسیر ما راهی جز مبارزه ی پیگیرانه برای نابودی کلیت سرمایه داری و دولت های حامی منفعت طبقه ی سرمایه دار نداشته و نداریم.

کودکان اینده ی جامعه ی بشری را رقم می زنند، نگذاریم کودکانمان قربانی جنگ و خشونت های امپریالیستی و فاشیستی دولت های جنایتکار بورژوایی شوند.

ما به جهان بدون بهره کشی انسان از انسان و جهان بهتری برای کودکان و تمام انسان ها نیازمندیم.

https://t.me/khamahangy

—————————————————–