باور کنید
برای دیدن باران
آرزوی باران کافی است
برای دیدن آن که دوستش می داری
هزار بوسه تمنا
تنها شهد گلی کوچک در خاطره زنبوری است ….

———————————————————

چنین گفت زرتشت

۱
من با آفتاب فرو شد آمده ام
تا شما را به آب و  آینه دعوت کنم
من آمده ام تا به خفتگان بگویم
صدای دریا را بشنوید
و برای رویت دریا آماده شوید

۲
من شما را به مهربانی دعوت می کنم
به شما هر آنچه که بخواهید می دهم
و از شما چیزی نمی ستانم

۳
مرا با خیابان های جهان کاری نیست
مرا با کسانی که در پشت میز مذاکره
کرامت می فروشند و نفت می خرند

۸
من که به زبان همین مردم کوچه و بازار حرف می زنم
در پس پشت واژه ها
سراغ کاسه و نیم کاسه را
از پروانه های غریب نگیرید
باور کنید
این روزها ناغافل دلم می گیرد
و هی دست و دلم می لرزد
و بر لبانم نامی آشنا می آید
باور کنید به اختیار خودم نیست
پرده که تکان می خورد
و یا آن که باد بر سنگفرش کوچه می گردد
به یاد مسافری می افتم
که بر بال پرنده و باد
از دست و خاطر ما گریخت

۹
من از رد ستاره و
بوی زنبق ها می فهمم
که مسافران مهتاب
از سینه کش کدام دره و کوه گذشته اند

انگار همین دیروز بود
که با زنبیل های پر از هلو و امرود
به کوچه آمدند و گفتند:
زندگی یعنی بوی خوش هلو
زندگی یعنی طعم شیرین امرود

۱۰
مرا با بیداری این خفتگان پریشان و
آن شب گردان بی حوصله کاری نیست
راز های مگوی وشعرهای ناسروده مرا
باد و ستاره و دریا می دانند
من بدنبال یک پیاله چای و قدری حوصله ام
مرا با میخانه های بسته و
ملاحان بی رویا کاری نیست

۱۱
باور کنید
برای دیدن باران
آرزوی باران کافی است
برای دیدن آن که دوستش می داری
هزار بوسه تمنا
تنها شهد گلی کوچک در خاطره زنبوری است
باید هزاره ای دیگر بگذرد
تا آدمی بداند
بی لحن مهربان
جهان چه کوچه متروکی است.

———————————————————