بیانیه شورای صنفی دانشگاه صنعتی شیراز در اعتراض به بی تدبیری در مدیریت این دانشگاه و اخذ شهریه از دانشجویان روزانه
متولیان آموزش در کوتاه مدت از مواضع ناعادلانه خود کوتاه آمدند اما به محض کم سو شدن صدای دانشجو باز هم بر اعمال فشار به قشر آسیب پذیر و کم بضاعت دانشجو میافزایند. ….
——————————————–
شورای صنفی دانشجویان نهادی برآمده از رای دانشجویان برای اداره بهتر دانشگاه ها است؛ اداره بهتر برای منافع عمومی و درازمدت، نه برای منافع مسئولینی که تنها به دوره پشت میزنشینی خودشان اهمیت میدهند. چرا که در سالیان اخیر بارها و بارها شاهد بوده ایم که بین منافع دانشجویان و مسئولین تضاد شدیدی وجود دارد. پس بر آن شدیم تا طبق وظیفۀ خود اهم این مشکلات را به دانشجویان و مدیران دانشگاه گوشزد نماییم:
به عنوان نمونه این تضاد و بی توجهی دانشگاه با خواست دانشجویان، به “سنوات تحصیلی” اشاره می کنیم:
- مطابق اصل سی اُم قانون اساسی و همچنین ماده۱ منشور حقوق دانشجویی مصوب وزارت علوم ،تحقیقات و فناوری در سال ۱۳۹۳ ،دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است همه امکانات خود را برای تسهیل و تعمیم آموزش عالی به کار گیرد. حال آنکه هر ساله شاهد افزایش هزینه های ناعادلانه در زمینه های تحصیل، تغذیه، اسکان و … در دانشگاه هستیم. درزمینه آسیب شناسی این مهم میتوان از حرکت قشر دانشجو به سمت کار ]غیر مرتبط با رشته تحصیلیشان[ در حین تحصیل یاد کرد ؛ آنچه واضح است تاثیر کار بر افت تحصیلی دانشجوست که از دو منظر پایین آمدن نمرات و تداخل ساعت ارائه برخی دروس با ساعت کاری قابل بررسی می باشد. در طی این فرایند افزایش سال های تحصیل و سنواتی شدن دانشجو حلقه ای را شکل می دهد که مجددا افزایش هزینه های دانشجو را در پی دارد و دانشجو تبدیل به یک منبع درامد برای دانشگاه می شود؛ دانشجویی که برای تامین هزینه ها به کار روی آورده بود حال دچار یأس و حالات نابهنجار روحی شده است و از هدف اصلی که تحصیل میباشد باز خواهد ماند.
ما و تمام دانشجویان و اقشار آگاه، از دیرباز تا کنون صدای خود را در دفاع از ساحت آموزش و دانشگاه با ابزارهای مختلف به گوش مسئولین امر رساندیم: تریبون، نشریات، نامهها، بیانیهها و ….
متولیان آموزش در کوتاه مدت از مواضع ناعادلانه خود کوتاه آمدند اما به محض کم سو شدن صدای دانشجو باز هم بر اعمال فشار به قشر آسیب پذیر و کم بضاعت دانشجو میافزایند. آنچه واضح است متولیان آموزش پاسخی منطقی برای مطالبات و اعتراضات بهحق ما ندارند؛ چرا که بهتر از هر کس می دانند سیاست هایشان خلاف قانون اساسی کشور و ضد گروههای حاشیهای و محروم جامعه است و قابلیت دفاع ندارد.
این روند طی چند سال گذشته، نه تنها خود آموزش را مورد هجمه قرار داده، بلکه کل مناسبات تحصیلی را نیز تحت تاثیر قرار داده است؛ از تصویب مجدد قانون سنوات گرفته تا اخذ جریمه بابت دروس افتاده و حذف شده در سنوات «مجاز» ترم ۹ دوره کارشناسی؛ و چنانکه میدانیم مساله به همین موارد محدود نمیشود و دانشجویان مهمان ناگزیر به پرداخت هزینه های سرسام آور آموزشی و رفاهی هستند.
ما دانشجویان دانشگاه صنعتی شیراز به جدّ بر این باوریم که باید در برابر این روند پولیسازی ایستادگی کنیم.
- مورد دیگر که تامل و توجه عموم دانشجویان و کارکنان دانشگاه صنعتی شیراز را میطلبد، بودجه ۳۹۰میلیارد ریالی اختصاصی به دانشگاه (در صورت نادیده گرفتن درآمد های جانبی نامشهود) در سال ۹۸ است که در صورت تحقق حتی ۶۵ درصد از آن باز هم عیان است که این عدد با آن چه که در عمل برای ماهیت دانشگاه یعنی دانشجو خرج میشود، تناسب ندارد و هرزمان که این موضوع از مسئولان دانشگاه بازجو میشود، ایشان در پشت جمله “هزینه ها برای واحد صدرا خرج میشود” پنهان میشوند؛ لذا شورای صنفی خواستار شفافیت مالی در اسرع وقت میباشد.
و اما اینک، نمونه نوظهور دیگری صرفاً با ظاهری هرچند زیبا در مقابل دانشجویان دانشگاه صنعتی پدیدار شده و هرگونه درخواست کوچک و بزرگ شورای صنفی باید از سد بلند و قطور مدیریت امور دانشجویی بگذرد. روند فعلی این مدیریت در حوزههای مختلف نشانگر آن است که نه تنها عزم لازم برای حل مشکلات دیده نمیشود بلکه از هیچ فرصتی برای محدود کردن هرچه بیشتر دانشجویان نمیگذرند.
بار دیگر لازم به یادآوری است که شوراهای صنفی برآمده از رای مستقیم دانشجویان هستند و مطالباتی که مطرح می کنند مطالبه محوری عموم دانشجویان حاضر در دانشگاه است که از سوی مسئولین دانشگاه نادیده گرفته می شود. با توجه به پیشرویهای اخیر شورای صنفی در مطالبات دانشجویان، اینک دریافتهایم که مواجهه با این مسئله شوم جز از طریق حمایت همگانی دانشجویان امکانپذیر نیست.
۹۸/۰۸/۰۱
متاسفانه بخش دیدگاههای این مطلب بسته است.