“آوای شَرْوِه خوان”، شعر جدید حسن حسام برای اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، امیر حسین محمدی فرد، عسل محمدی، ساناز الهیاری، امیر امیرقلی، محمد حنیفر و ….

دختران و پسرانم
همه شان شوریده
همه شان در میدان
قلبشان
دریایی
سرشان
سودایی ….

————————————————————-

شعر جدید حسن حسام شاعر و فعال کمونیست
برای اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، امیر حسین محمدی فرد، عسل محمدی، ساناز الهیاری، امیر امیرقلی، محمد حنیفر و ….

1726

آوای شَرْوِه خوان

دختران و پسرانم
همه شان شوریده
همه شان در میدان
قلبشان
دریایی
سرشان
سودایی
این پلنگان؛
به شب ِ ماه ِ تمام
در افق های بلند
چونسیمی که چَمان است
در آوازِ بهار،
تب و تا بی دارند
چنگ در چنگ
چوزنجیر
علیه رنجیر
دل لیلا یی دارند
ونمی ترسند
پای در بند و اسیرند ولیک
سر سودایی دارند
دربزنگاه شبان ِ تاریک
چوسپیده که
بدستش خورشید
می درخشد رقصان،
می گریزد چوشهاب
شب بی شوکت یلدایی
ازجلوه ی نور
ا هرمن ها همه در وحشت مرگ!
***

دخترانم
آری
با ضرب نسیم
پسرانم
آری
با نغمه بادی پیچان
یله، در میدانند
همه شان رقصانند
مرگ، بی حشمت و بی مقدار است
غل و زنجیر،که بازی بازی ست!
***

شَرْوِه خوان ِ پیری
زانوانش به بغل
شَروه ای را با درد
درنی اش می خوا ند
سفره اش خا لی
در بند ِ خزان
چشمهایش گریان:
دختران و پسرانم
همه شان شوریده
همگی درمیدان …

———————————————————-

شَرْوِه گونه‌ای خوانندگی از اشکال موسیقی لری است… شروه به عنوان آواز دشتی و دشتستانی، نغمه‌ای غمگنانه در مایه دشتی است.(دانشنامه آزاد)

۷/۰۸/۲۰۱۹ پاریس ، نبمه شب ِ بی خواب

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.