قرار بازداشت «کامیل احمدی»، مردم‌شناس و پژوهشگر که از تاریخ ۲۰ مرداد ماه سال جاری در بازداشت به سر می‌برد، برای یک ماه دیگر تمدید شد. ….

شبکه حقوق بشر کردستان:
شفق رحمانی، پژوهشگر علوم سیاسی و همسر کامیل احمدی با اعلام این خبر به شبکه حقوق بشر کردستان گفت: «امروز در مراجعه‌ام به دادسرای شهید مقدس شعبه اوین، در حالی که امیدوار بودم قرار بازداشت همسرم به قرار وثیقه تبدیل شود، منشی بازپرس اعلام کرد که قرار بازداشت به مدت یک ماه دیگر تمدید شده است.» پرونده کامیل احمدی در اختیار شعبه یک بازپرسی دادسرای اوین قرار دارد و قرار بازداشت وی توسط «علی قناعت‌کار»، بازپرس این شعبه صادر و تمدید شده است. بسیاری دیگر از پرونده‌های امنیتی مربوط به بازداشت‌ شدگان سیاسی در اختیار این شعبه از بازپرسی دادسرای اوین قرار دارد.

خانم رحمانی همچنین در مورد امکان تماس تلفنی و ملاقات حضوری با همسرش گفت: «روز یکشنبه همین هفته با موافقت بازپرس پرونده، خوشبختانه موفق شدم کامیل را برای اولین بار پس از بازداشت، هنگام حضورش در دادسرا ببینم. در این ملاقات که حدودا ۴۵ دقیقه طول کشید و در یکی از اتاق‌های انتظار دادسرا در حضور چند مامور امنیتی صورت گرفت، فرزند خردسالم هم حضور داشت. یک روز قبلش هم بعد از دو هفته بی‌خبری، کامیل توانست با خانه تماس بگیرد و یک مکالمه کوتاه تلفنی داشتیم.» بنا به گفته خانم رحمانی وضعیت روحی کامیل احمدی در این ملاقات خوب به نظر می‌رسیده، هر چند نگرانی در مورد وضعیت جسمی وی از سوی خانواده همچنان وجود دارد. همچنین بر اساس اطلاعات به دست آمده این پژوهشگر کُرد در بند «دو الف » بازداشتگاه اوین که زیر نظر سازمان اطلاعات سپاه پاسداران است، نگهداری می‌شود و اخیرا از سلول انفرادی به یک اتاق سه نفره منتقل شده است. در جریان ملاقات آقای احمدی با همسرش هر چند وی اعتقاد داشته بازجویی‌هایش که همگی در رابطه با کارهای پژوهشی‌اش بوده به اتمام رسیده، اما امروز در دادسرا به خانم رحمانی اعلام شده که بازجویی‌های وی همچنان ادامه دارد.

شفق رحمانی در مورد ادامه پیگیری‌های صورت گرفته برای آزادی همسرش به شبکه حقوق بشر کردستان گفت: «همان‌طور که قبلا اعلام کردم، آقایان محمدصالح نیکبخت و امیر رئیسیان، وکلای کامیل هستند اما چون در لیست وکلای مورد تایید قوه قضاییه قرار ندارند، متاسفانه هنوز امکان مطالعه پرونده و حضور رسمی در روند حقوقی را پیدا نکرده‌اند.» خانم رحمانی در ادامه ابراز امیدواری کرد با توجه به اتمام «تحقیقات مقدماتی» وکلای منتخب هر چه زودتر امکان دسترسی به پرونده و ملاقات با این پژهشگر را پیدا کنند.

بر اساس تبصره ماده ۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری که در دوران ریاست صادق لاریجانی به این ماده افزوده شد، متهمان «جرایم امنیتی»، در مرحله تحقیقات مقدماتی باید وکیل خود را تنها از میان لیست وکلای مورد تایید رئیس قوه قضاییه انتخاب کنند. این مصوبه انتقاد گسترده وکلا و حقوقدانان و نهادهای حقوق بشری را به دنبال داشت. معاون جدید قوه قضائیه نیز اخیرا این تبصره را «ننگ قانون» و تصویب آن را اشتباه دانسته است.
شفق رحمانی، همچنین در ادامه پیگیری‌های خود هفته پیش برای بار دوم با تعدادی از نمایندگان عضو فراکسیون زنان مجلس ملاقات کرده است و  تعدادی از نمایندگان مجددا قول پیگیری داده‌ند. خانم رحمانی می‌گوید اما هنوز نتیجه‌ایی از این پیگیری‌ها به وی اطلاع داده نشده است.

نتیجه بسیاری از پژوهش‌های کامیل احمدی از جمله در موضوع «کودک همسری»، طی سال‌های اخیر مورد استفاده کمیسیون زنان مجلس و همچنین نهادهای دولتی و دانشگاهی قرار گرفته است. این پژوهشگر اخیرا نیز در حال آماد‌ه‌سازی طرحی تحقیقی در رابطه با «ازدواج سفید» به سفارش وزارت کشور بود و در همین راستا روزهای پیش از بازداشت ملاقات‌هایی با معاون وزیر کشور انجام داده بود. بسیاری از رسانه‌های داخلی در این مدت مطالب و مصاحبه‌های این پژوهشگر را در رابطه با نتیجه‌ تحقیقاتش منتشر کرده‌اند.
شفق رحمانی اما معتقد است، این نهادها و رسانه‌ها در حال حاضر که آقای احمدی در بازداشت است، در پیگیری و اطلاع‌رسانی وضعیت وی کم‌کاری می‌کنند: «من همین‌جا از روزنامه‌نگاران در رسانه‌های داخلی می‌خواهم در جلسات رسمی و کنفرانس‌های مطبوعاتی با مقامات دولتی و قضایی وضعیت کامیل را پیگیری کنند.»

کامیل احمدی، متولد نقده و شهروند ایرانی ـ بریتانیایی ساکن تهران است که طی سال‌های اخیر پژوهش‌هایی با موضوعات «ختنه زنان»، «کودک همسری» و «ازدواج سفید» در ایران انجام داده است. تحقیقاتی که نتایج آنها مورد استفاده و استناد مراکز دولتی نیز قرار گرفته‌اند. وی اخیرا مشغول انجام دو پژوهش تحت عناوین «از مرز تا مرز» (پژوهشی جامع بر باب هویت و قومیت در ایران) و «داستان شهر ممنوعه» (پژوهشی جامع بر باب دگرباشان در ایران) بود.
این پژوهشگر علوم اجتماعی همچنین سال گذشته به دلیل پژوهش‌ها و فعالیت‌هایش در حوزه آسیب‌های اجتماعی با تاکید بر «جنسیت»، «کودکان» و «اقلیت‌ها» برنده جایزه ادبیات و علوم انسانى بنیاد جهانى صلح در دانشگاه جورج واشنگتن شده بود.