علی ربیعی، سخنگوی دولت ایران، می‌گوید کشورش تصمیم خود را برای اجرای سومین گام در جهت کاهش تعهداتش در توافق هسته‌ای (برجام) گرفته و “در صورت محقق نشدن” خواسته‌هایش از سوی اروپا، برنامه کاهش تعهدات را به اجرا در می‌آورد. ….

—————————————————–

بی بی سی:
آقای ربیعی در نشست خبری خود گفته “باید نفت ایران خریداری شود و تمهیدی اتخاذ شود که پول آن در دسترس قرار گیرد و به ایران بازگردد که این موضوع مذاکره ما است”. سخنگوی دولت ایران این اظهارات را در حالی بیان می‌کند که عباس عراقچی، معاون سیاسی وزارت امور خارجه ایران برای مذاکره با طرف‌های فرانسوی و بررسی پیشنهاد رییس جمهور فرانسه دوشنبه (۱۱ شهریور/۱سپتامبر) به پاریس سفر کرده است. آقای ربیعی امروز در نشست خبری خود گفته “سفر آقای عراقچی به همراه نمایندگان وزارت نفت و بانک مرکزی به پاریس در ادامه شیوه اجرایی کردن تعهدات طرف اروپایی است”. به گفته سخنگوی دولت ایران، “این مذاکرات برای پیشبرد مباحث فنی برای اجرای تعهدات اروپاست”. علی ربیعی گفته “تا روز آخر منتظر خواهیم ماند و متناسب با اقدامات طرف مقابل تصمیم خود را خواهیم گرفت”.

سومین مهلت ۶۰ روزه ایران به اروپا ۱۵ شهریور به پایان می‌رسد.
همزمان عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه، اعلام کرد ایران همزمان با فرصتی که به دیپلماسی و تعامل و گفتگو داده آماده است تا گام سوم را از گام اول و دوم محکم‌تر است بردارد.
ایران در هفته‌های گذشته مذاکرات فشرده‌ای را با امضاکنندگان توافق هسته‌ای پیش برده است. در حال حاضر، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران برای دیدار با همتای روسی خود به مسکو رفته است. اخیرا حسن روحانی، رئیس جمهوری و محمود واعظی رئیس دفتر او، در موضع‌گیری‌هایی مشابه، به طرف‎‌‌های اروپایی برجام هشدار داده بودند که جمهوری اسلامی در صورت محقق نشدن خواسته هایش، گام سوم برای تعلیق برخی تعهدات هسته‌ای را در دستور کار قرار خواهد داد. ایران اعلام نکرده دقیقا از اجرای کدام بخش از تعهدات برجامی‌اش صرفنظر خواهد کرد.

آقای ربیعی در این باره گفته “درست نیست که ایران بخواهد اکنون اقداماتش را اعلام کند. با این وجود، تصمیم این اقدامات اتخاذ شده است که اقدام قابل توجهی هم است.”
ایران اما به صراحت اعلام کرده که توقع دارد شرکای اروپایی توافق هسته‌ای، شرایط را برای فروش نفت ایران و بازگشت پول آن فراهم کنند. اروپا نیز پس از خروج آمریکا از برجام و بازگرداندن یکجانبه تحریم‌ها تلاش کرد تا با ایجاد یک کانال مالی (اینستکس/ساحات)، شرایط را برای دور زدن تحریم‌های ایالات متحده و داد و ستد با ایران فراهم کند. با این حال، ایران از تلاش‌های اروپا راضی نیست. توقع جمهوری اسلامی تسهیل کردن فروش نفت این کشور است که به پایین‌ترین حد ممکن در پنجاه سال گذشته رسیده است.

فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اما چندی پیش در یک کنفرانس خبری گفت این اتحادیه هرگز برای فروش نفت از طریق اینستکس به ایران وعده‌ای نداده بود اما این موضوع در دست بررسی است.
اکنون فرانسه که در هفته‌های گذشته نقش فعال‌تری به عنوان میانجی کاهش تنش بین ایران و آمریکا و نجات برجام بر عهده گرفته است، پیشنهاد تازه‌ای مطرح کرده است.

علی مطهری، نماینده مجلس ایران گفته فرانسه پیشنهاد داده تا “یک خط اعتباری ۱۵ میلیارد دلاری برای پیش خرید نفت ایران” راه‌اندازی کند، در ازای آن جمهوری اسلامی “گام سوم خود را اجرا نکند و احتمالا از گام اول و دوم خود هم به جایگاه اولیه در برجام بازگردد”.
ایران اعلام کرده که با توجه به خروج آمریکا از برجام و برآورده نشدن خواسته‌هایش از سوی قدرت‌های اروپایی، مرحله به مرحله اجرای تعهداتش در توافق هسته‌ای را کم می‌کند.
ایران در سال ۲۰۱۵ در توافق هسته‎‌ای با گروه ۱+۵ (برجام) تعهد کرده بود که ذخیره اورانیوم غنی شده خود را زیر ۳۰۰ کیلوگرم نگه دارد. اخیرا اما در سالگرد خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌های یکجانبه از سوی ایالات متحده ایران اعلام کرد تعهداتش در توافق هسته‌ای را به مرور کاهش دهد. ایران تا کنون دو بار با اعلام مهلت ۶۰ روزه به طرف‌های اروپایی فرصت داده تا زمینه فروش نفت ایران و مبادلات مالی مرتبط با آن را فراهم کند. تهران تهدید کرده در پایان این مهلت‌ها، بخش هایی از تعهدات خود در اجرای توافق هسته‌ای را متوقف خواهد کرد. اتحادیه اروپا اما این مهلت را رد کرده بود.

۱۸ اردیبهشت ایران گام نخست کاهش تعهدات برجامی را برداشت و مرز تعیین شده ۳۰۰ کیلوگرم ذخیره اورانیوم غنی شده را زیر پا گذاشت. ۱۷ تیرماه نیز گام دوم اجرایی شد و در آن تهران غنی‌سازی را از سطح ۳.۶۷ درصد به ۴.۵ درصد رساند. ایران می‌گوید سومین گام را در صورت “بی‌عملی” اروپا تا چهار روز دیگر بر می‌دارد. این کشور کاهش تعهدات خود را مستند به بند ۲۶ و ۳۶ توافق هسته‌ای می‌داند. بر اساس این دو بند، جمهوری اسلامی به دلیل عدم اجرای تعهدات طرف مقابل می‌تواند تعهدات خود را کاهش دهد و این به معنای نقض برجام نیست.