روسیه اعلام کرد انفجاری که در سورودونیسک روسیه رخ داد به علت آزمایش‌ سوخت جدید موشکی بوده است. اما به تدریج جزئیات بیشتری در این باره برملا می‌شود که نشان می‌دهد انفجار در پایگاه نظامی “ویژگی‌های هسته‌ای” داشته است. ….

——————————————–

دویچه وله:
پس از گذشت چند روز از انفجاری که در یک پایگاه نظامی در نزدیکی شهر سورودوینسک در شمال غربی روسیه رخ داد، مقام‌های روسیه به جزئیات بیشتری  درباره این انفجار اذعان می‌کنند.
انفجار روز پنج‌شنبه ۱۷مرداد (هشتم اوت) رخ داد و در جریان آن هفت نفر کشته شدند. در ساعات اولیه پس از انفجار گفته شد که دو نفر کشته شده‌اند. سپس اعلام شد که این انفجار پنج نفر تلفات داشته است و بعدتر گفته شد هفت نفر جان خود را از دست داده‌اند. مقام‌های روسیه ابتدا گفتند انفجار حین آزمایش نوعی سوخت جدید اتفاق افتاده است.

انفجار روی سکویی بر سطح آبهای دریای سفید در نیونوسکا در ۳۰ کیلومتری شهر سورودوینسک رخ داده است. وزارت دفاع روسیه اعلام کرد که پس ازوقوع انفجار مواد مضری پس از این حادثه انتشار نیافته است. این ادعا در حالی مطرح شد که یکی از سخنگویان شهر سورودونیسک رسما اعلام  کرد که میزان تشعشعات رادیواکتیو پس از این انفجار افزایش یافته است. خبری که خیلی سریع از صفحات خبرگزاری‌های روسیه پاک شد. میزان تشعشعات اتمی تا میزان ۲،۰ (دو) “میکروسیورت” در ساعت بوده که حدود نیم ساعت ادامه داشته است. بالاترین حد از میزان معمولی این تشعشعات شش دهم درصد در ساعت است. خبر مربوط به افزایش تشعشعات رادیواکتیو نگرانی شدیدی در میان ۱۹۰ هزار نفر اهالی شهر ایجاد کرد و باعث شد قرص ید در این شهر کمیاب شود. مقام‌های روس دو روز بعد از انفجار درباره افزایش تشعشعات اتمی اخباری را منتشر کردند.

شرکت “روس اتم” ماموریت یافته بود که “منبع انرژی ایزوتوپی” را برای برنامه موشکی روسیه آزمایش کند. بنابر ارزیابی موسسات آمریکایی پژوهش‌های بین‌المللی در میدلبری این آزمایش مربوط به موشکی از نوع  ۹M730 Burewestnik بوده است. این موشک‌ها که اولین بار در فوریه سال جاری میلادی به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه معرفی شدند در ناتو با نام SSC-X-9 Skyfall  شناخته می‌شوند.
بنابر اطلاعاتی که موسسه تحقیقات اتمی در مسکو منتشر کرده، منابع انرژی ایزوتوپی پیش از هرچیز در فضا کاربرد دارند و خطری از جانب آنها متوجه انسان‌ها نیست. این موسسه هم‌چنین گفته است که تشعشعات رادیواکتیو ناشی از آنها نیز مطلقا با تشعشعاتی که بر اثر انفجار در یک راکتور اتمی رخ می‌دهد قابل مقایسه نیست.   با این حال اغلب کسانی که چرنوبیل را به خاطر دارند می‌دانند که آن زمان نیز مقام‌های اتحاد جماهیر شوروی تلاش کردند ابعاد خطرات ناشی از انفجار در راکتور اتمی چرنوبیل را کم‌تر از آنچه بود جلوه دهند.

انفجار در نیروگاه اتمی چرنوبیل  سال ۱۹۸۶ رخ داد. در همان لحظه انفجار ۳۰ نفر کشته شدند و صدها نفر نیز در جریان پیامدهای بعدی تشعشعات هسته‌ای ناشی از این انفجار جان خود را از دست دادند. در مناطق وسیعی از خاک اتحاد جماهیر شوروی آن زمان و بخش‌هایی از اروپا تا سا‌ل‌ها میزان رادیواکتیو بالایی وجود داشت. هنوز هم تلاش‌ برای ساخت گنبد محافظی که بتواند مانع از انتشار این تشعشعات شود، به نتیجه نهایی نرسیده‌ است.