کتاب «پرولتاریا در این انقلاب، چیزی جز زنجیرهای خود از دست نخواهد داد اما، جهانی را به چنگ می آورد» نوشته مایکل د. ییتس
ترجمه و پیشگفتار توسط آناهیتا اردوان
مایکل ییتس، نویسنده، پژوهشگر، استاد دانشگاه، اقتصاددان، عضو هیات دبیران ارشد و از اعضای هیات تحریریۀ مانتلی رویو، بیش از سی سال از زندگی خود را به کنشگری در میان کارگران، اختصاص داده است. اکثر نوشته ها و کتابهای پرفسور مایکل ییتس؛ کنشگر، سازمانده و موسس اتحادیه و تشکلهای کارگری ملهم از آزمونها و تجارب غنی فعالیت پیگیر در پیوند با کارگران، بیش از هر چیز، مباحث جنبش طبقاتی کارگری را در برمیگیرد. «نابرابری عظیم»، «اهمیت نقش اتحادیه ها»، «الفبای بحران اقتصادی: کارگران نیازمند چگونه دانشی هستند؟»، نامگذاری سیستم: بیعدالتی و کار در اقتصاد جهانی»، «رستاخیز ویسکانسین: رویارویی نیروی کار»، «بیعدالتی و نابرابری فزاینده: سیمای طبقه در آمریکا»، «برخاستن از خاکستر؟: نیروی کار در برهۀ سرمایه داری جهانی»، «قدرت در محیط کار، حقوق قانونی – طبقاتی کارگران» از جمله بیشمار آثار اوست. ….
—————————————————–
سرمایه داری در سایۀ دولت ملی، پایبند به قراردادها و قوانین مقدس سوداگرانه، مجهز به نیروهای سرکوبی، ارتش، سیستم مالیاتی، خزانۀ دولتی و افزایش پول برای فعالیتهای مد نظر طبقۀ حاکم، تجلی می یابد. از آنجاییکه، به کارگران اجازۀ شرکت در انتخابات بورژوایی میدهد. در ابتدا، تصور میکنند؛ دولتها حامی منافع آنانند. پس، قادرند با تشکیل گروههای سیاسی و شرکت در انتخابات پارلمانی و …به اهداف خود دست یابند. اگر حزب طبقۀ کارگر بتواند، دولت را خواه از طریق مبارزۀ مسلحانه در ترکیب با روشهای مبارزۀ سیاسی بتصرف خود در آورد. آنگاه، اهداف خود را بعوض سیاست دولتهای سرمایه داری، بکار می اندازد. اگرچه، سرمایه داری با برپایی انتخابات زیر درفش دمکراسی بورژوایی، آزادی تشکل یابی کارگران را وانمود و به جامعه تزریق میکند، موضوعی مهم بر روشنفکران طبقۀ کارگر نظیر کارل مارکس و انگلس محرز گشت: تلاش و کوشش سیاسی – طبقاتی راهی بجز گره خوردن با دیگرگونی بنیادین دولت و شیوۀ مسلط تولید، توزیع و مبادله اقتصادی و ساختار جوامع، ندارد. پیشرو طبقۀ کارگر باید ماشین دولتی را تصرف و از آن برای اهداف خویش بهره بجوید. پرولتاریا، عامل اصلی امحاء طبقۀ کارگر بعنوان یک طبقه، کمالیابی جامعۀ تولید کنندگان مشترک، انهدام و اختمام تمامی اشکال الیناسیون در جوامع طبقاتی، است. بنابراین، پرولتاریای جهان باید متحد شوند و پرچم سرخ نبرد طبقاتی را با شعار استراتژیک؛” از هر کسی به اندازۀ توان و به هر کسی به اندازۀ نیازش” به اهتزاز درآوردند.
—————————————————–
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.