عفو بینالملل حکومت ایران را به ‘شکنجه’ ۳۰ ساله خانواده اعدامیان سیاسی سال ۶۷ متهم کرد
عفو بینالملل در اطلاعیه ای به مناسبت روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، مقامهای جمهوری اسلامی ایران را متهم کرد که در ۳۰ سال گذشته، در برخورد با اعضای خانواده هزاران زندانی سیاسی که در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند، به شکل سازمانیافتهای “ممنوعیت مطلق شکنجه و سایر رفتارهای بیرحمانه و غیرانسانی” را نقض کرده است. ….
عکسی از محل گورهای جمعی زندانیان سیاسی در خاوران در سالهای میانی دهه ۸۰ شمسی؛ مأموران امنیتی در سالهای اخیر از تجمع خانوادهها در این مکان ممانعت میکنند
بی بی سی:
عفو بینالملل در این اطلاعیه آورده است: “با گذشت سه دهه از زمانی که حکومت ایران چندین هزار مخالف و دگراندیش سیاسی را قهرا ناپدید کرده، مخفیانه کشته و اجسادشان را در گورهای جمعیِ بینشان انداخت، مقامها و مسئولان ایرانی همچنان به زجر و عذاب دادن بستگان قربانیان ادامه میدهند”. این سازمان نوشته: “مقامها و مسئولان ایرانی از افشای این حقایق امتناع میکنند که عزیزان آنها را چه زمانی، چگونه و چرا کشتند و اجسادشان را کجا دفن کردهاند. آن دسته از اعضای خانوادههای قربانیان که خواهان روشن شدن حقیقت و اجرای عدالت شدهاند مورد تهدید، آزار، ارعاب و حمله قرار گرفتهاند”. عفو بینالملل میگوید موضعش در این مورد متکی به نظرات کارشناسی نهادهای حقوق بشری سازمان ملل است.
هزاران نفر از زندانیان سیاسی در ایران در تابستان ۱۳۶۷ در حالی که مشغول گذراندن دوران محکومیت خود بودند، با رای یک “هیات ۳ نفره” و با تایید آیتالله خمینی دوباره محاکمه و اعدام شدند.
طبق گزارش نهادهای حقوق بشری، جمهوری اسلامی در سکوت خبری دست به این اعدامها زد و اجساد اعدامیان را در شهرهای مختلف از جمله تهران، اهواز و رشت در “گورهای دسته جمعی مخفی کرد”.
شش ماه پیش نیز سازمان عفو بینالملل در گزارشی مفصل به مناسبت ۳۰ سالگی کشتار زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷، مقامات جمهوری اسلامی را متهم کرد که “در حال ارتکاب جنایت علیه بشریت هستند.” این سازمان حقوق بشری در اطلاعیه تازه خود آورده است که در سه دهه گذشته “آن دسته از اعضای خانوادههای قربانیان که خواهان روشن شدن حقیقت و اجرای عدالت شدهاند مورد تهدید، آزار، ارعاب و حمله قرار گرفتهاند”.
پس از کشتار چند هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ ، اعضای خانواده آنها که بعدتر به “خانوادهها و مادران خاوران” مشهور شدند، برای روشن شدن علت اعدامها و محل دفن اعدامیان تلاشهای گستردهای را آغاز کردند که با فشار و سرکوب دستگاه امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی مواجه شد.
“خانوادهها و مادران خاوران” در سال ۱۳۹۳، برای “پیگیری مستمر حقیقت اعدام زندانیان سیاسی سال ۶۷” جایزه “گوانگجو برای حقوق بشر” را بردند.
شمار دقیق این اعدامها مشخص نیست اما تا کنون نام و مشخصات و عکس بیش از چهار هزار تن از این زندانیان منتشر شده است
متاسفانه بخش دیدگاههای این مطلب بسته است.