سپیده قلیان، دیگر بازداشتی پرونده اسماعیل بخشی: سایه کابل و اتهام جنسی بالای سرم بود

سپیده قلیان، فعال مدنی که همراه با اسماعیل بخشی بازداشت و سپس آزاد شد، می‌گوید در دوران بازداشت به جز کتک خوردن وناسزا شنیدن، “سایه کابل بالای سرم بود تا اعتراف بنویسم”. ….


خانم قلیان به همراه چند کارگر هفت‌تپه بازداشت و پس از نزدیک یک ماه آزاد شد

بی بی سی:
خانم قلیان با انتشار مجموعه توییت‌هایی شرحی از دوران بازداشتش داده و گفته است: “ای کاش شکنجه به همان ضرب و شتم خلاصه می‌شد. وارد کردن اتهامات جنسی، در جایی که قطعاً حتی اگر فریاد می‌زدم صدایم به جایی نمی‌رسید، دردناک‌ترین قسمت ماجرا بود.” او گفته در جریان دستگیری شاهد کتک خوردن “وحشیانه” اسماعیل بخشی بوده و طی بازجویی‌ها “تحقیر” او را دیده، “به شکلی که چند بار او را مجبور کردند در مقابل دیگران به خودش هتاکی کند.”

اسماعیل بخشی، از نمایندگان کارگران نیشکر هفت‌تپه در شوش، با ادعای شکنجه شدن در دوران بازداشت، وزیر اطلاعات ایران را به مناظره دعوت کرده است. آقای بخشی دیروز، سه‌شنبه ١٨ دی با علی مطهری، نایب رئیس مجلس ایران و همچنین اعضای “فراکسیون امید” دیدار کرده است. محمود علوی، وزیر اطلاعات ایران هم توضیحاتی به اعضای فراکسیون امید داده است.

مقام‌های قضایی و دولتی ایران ادعای شکنجه را رد کرده‌اند و از جمله محمود واعظی، رئیس دفتر حسن روحانی، گفته است وزارت اطلاعات و حکومت ایران می‌توانند از آقای بخشی برای حرف‌هایش شکایت کنند.

سپیده قلیان در توییت‌هایش نوشته است که به ستاد خبری وزارت اطلاعات احضار شده و به او گفته شده است که او و آقای بخشی درباره شکنجه شدن دچار “توهم” شده‌اند. او گفته است اسماعیل بخشی در زمان دستگیری می‌خواست مانع از کتک خوردن خانم قلیان شود، “اما خودش را چنان به باد کتک گرفتند که بیهوش شد.” خانم قلیان گفته است تهدید شده تا اعترافات مورد نظر بازجوها را بیان کند.

چند روز پیش درباره او گزارش شد که در طول بازداشت “با کابل به کف پا و دست‌هایش می‌زدند و باطوم در کمرش می‌کوبیدند. چشم بند زده او را لگد می‌زدند و به در و دیوار می‌کوبیدند.”

خانم قلیان می‌گوید بازجو تهدید کرده است که می‌تواند اعترافات اجباری او و آقای بخشی را از تلویزیون ایران پخش کند.
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رئیس کمیسیون امنیت مجلس ایران، با اشاره به “فیلم‌هایی”، از جمله “اعترافات آقای بخشی” گفته است هنگام بازداشت او “درگیری‌هایی” رخ داده، اما “شکنجه” در کار نبوده است.
مطابق قانون اساسی ایران شکنجه ممنوع است و اعترافات و ادعاهایی که تحت شکنجه بیان شوند اعتبار نخواهند داشت.

زندانیان سیاسی و غیرسیاسی متعددی گزارش‌هایی مشروح از شکنجه شدن خود در بازداشتگاه‌های ایران بیان کرده‌اند.
تلویزیون ایران بارها اعترافاتی را از افراد بازداشتی پخش کرده است. در مواردی این افراد پس از آزادی اعلام کرده‌اند که اعترافاتشان اجباری بوده و ناچار به بیان مطالب غیرواقعی علیه خود شده‌اند.

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.