بیانات شما افزون بر ناآگاهی تاریخی خیانتی به اصول و روال گذشته ای است که حزب شما به شیوه تحسین برانگیزی در دوران رهبری متعهدانه شخصیت هایی چون روانشاد جک لیتون و جناب آقای تام مولکر به آنها احترام می گذاشت. در آن دوران، حزب نیودمکرات چنین مشتاقانه در بند کوششهای لابی گرانه افراد وسازمان هایی که در خدمت منافع تجاری و سیاسی جمهوری اسلامی هستند مانند آنچه که شما به نظر می رسد با نمایندگان کنونی کنگره ایرانیان کانادا انجام می دهید، نبود. ….
———————————————-

خانم لاوردیه گرامی،
اینجانب لازم دیدم پس از خواندن پاسخ شما به مقاله منتشره در شهروند مورخ ۲۹ نوامبر ۲۰۱۸ با عنوان “حزب نیودمکرات در کنار جمهوری اسلامی نمی ایستد” که از سوی کنگره ایرانیان کانادا پخش شده، این نوشته را بهشما بفرستم.

شما در نامه خود بر ضرورت دیپلماسی با دولت جمهوری اسلامی ایران تأکید و تعهد به ” ادامه فشار بر دولت کانادا برای تجدید روابط دیپلماتیک با ایران به منظور فراهم آوردن زیر بنایی برای توسعه اصلاحات” کرده اید. اما ارتباط  سست فرضی بین روابط دیپلماتیک و اصلاحات را باز نکرده اید. البته این امر تعجب آورنیست چون در حقیقت تاریخچه روابط مستقیم دیپلماتیک بین کانادا و جمهوری اسلامی ایران خلاف آن را اثبات می کند. با نگاهی گذرا به سوابق تاریخی – و همچنین بر پایه گزارشات سازمانهای معتبر بین المللی همچون عفو بین المللی، دیدبان حقوق بشر، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری و سازمان جهانی کار-  می توان فهمید که روابط مستقیم دیپلماتیک با جمهوری اسلامی نه تنها هیچ گونه اصلاحات ظاهری سیاسی و اجتماعی به بار نیاورده بلکه در حقیقت به تشویق رژیم بر ادامه کشتار، شکنجه، زندانی، و مجازات مخالفان بدون نگرانی از دادخواهی  بوده است. مورد روانشاد زهرا کاظمی فوتو ژورنالیست ایرانی – کانادایی که به دست دادستان کل تهران به قتل رسید (آن هم در دورانی که رئیس جمهور به اصطلاح  اصلاح طلب محمدخاتمی بر سر کار بود) نمونه ای از جعلی بودن ادعای سست ارتباط  بین دیپلماسی و اصلاحات است.

بیانات شما افزون بر ناآگاهی تاریخی خیانتی به اصول و روال گذشته ای است که حزب شما به شیوه تحسین برانگیزی در دوران رهبری متعهدانه شخصیت هایی چون روانشاد جک لیتون و جناب آقای تام مولکر به آنها احترام می گذاشت. در آن دوران، حزب نیودمکرات چنین مشتاقانه در بند کوششهای لابی گرانه افراد وسازمان هایی که در خدمت منافع تجاری و سیاسی جمهوری اسلامی هستند مانند آنچه که شما به نظر می رسد با نمایندگان کنونی کنگره ایرانیان کانادا انجام می دهید، نبود. در حقیقت رهبران محترم و متعهدی همچون جناب تام مولکر و جناب پال دوئر بودند که با دوری گزیدن از مطامع سیاسی به سود اصول اخلاقی، رژیم ایران را برای سرکوب وحشیانه هر مخالفتی و شکنجه روزمره و کشتار مخالفان محکوم کردند. نمونه بارز این تلاش ها ارایه قطعنامه ۵ ژوئن ۲۰۱۳ بوسیله جناب آقای پال دوئر از سوی حزب نیو دمکرات درمحکومیت جمهوری اسلامی برای جنایت علیه بشریت بود که به اتفاق کل آرا در پارلمان کانادا به تصویب رسید.  آقای جاگمیت سینگ هم چندی پیش در پیامی که به نهاد عدالت ۸۸ فرستاند (نهادی که سرپرستی آن به عهده من است) خاطرنشان کردند “ما همواره بایستی در سوی درست تاریخ بوده و جان هایی را که به شکل وحشیانه سی سال پیش گرفته شدند به خاطر داشته باشیم.”  من تعجب می کنم که این احساس پایبندی به اصول وتعهد اخلاقی به کرامت انسانی و آزادی در کجای سخنان شما دیده می شود؟

سرانجام اینکه، شما علیرغم  تایید پشتیبانی حزبتان از ” آزادی، صلح، دمکراسی، و حاکیمت قانون” در ایران، راه های گوناگون فراوانی را که رژیم کنونی ایران به وسیله آن به تضعیف این آرمان ها می پردازد، نادیده می گیرید. برای مثال فقط اشاره به یکی از سر فصل های اخبار این هفته می کنم که حاوی افزایش اعتراضات گسترده در گروه های کارگری و معلمان در شهرهای اصلی ایران در ماه گذشته در شکایت از بدرفتاری، عدم پرداخت دستمزد، فساد گسترده، و به جای آن سرازیر کردن درآمدهای نفتی ایران به میدان های جنگ در سوریه، لبنان و یمن است. به راستی شرم آور و تاسفبار است که این گونه شاهد تحلیل رفتن بی پروای همبستگی دیرپای حزب نیودمکرات باچنین گروه ها و آرمان های اجتماعی هستیم. نامه و توجیهات شما نه تنها خیانت به کارنامه درخشان حزب نیودمکرات در این زمینه هاست، بلکه تهدیدی است در فروکاستن الگوی اخلاقی قابل ملاحظه کانادا و برتری سیاسی که در این مقطع حیاتی تاریخی برجمهوری اسلامی دارد.

با احترام
رضا بنایی
سرپرست نهاد عدالت ۸۸

رونوشت:

دفتر جناب نخست وزیر جاستین ترودو
دفتر وزیر امور خارجه، خانم کریستیا فری لند
دفتر آقای اندرو شیر، رهبر رسمی حزب مخالف
آقای جاگمیت سینگ، رهبر حزب نیو دمکرات
دفتر خانم سناتور فرام
دفتر آقای سناتور کاچوک
آقای مایکل لویت، رئیس کمیسیون حقوق بشر پارلمان
آقای پیتر کنت، نماینده پارلمان
آقای علی احساسی، نماینده پارلمان
آقای گارنت جینیوس، نماینده پارلمان
خانم آندریا هوروات، رهبر حزب نیودمکرات در انتاریو
آقای مایکل پارسا، نماینده مجلس انتاریو