تا آزادی اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، علی نجاتی و کلیه کارگران بازداشتی و زندانی به کارزارهای سراسری و بین المللی ادامه دهیم!

در پاسخ به تکذیبیه های مقامات رژیم جمهوری اسلامی ….

———————————————-

تا آزادی اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، علی نجاتی و کلیه کارگران بازداشتی و زندانی به کارزارهای سراسری و بین المللی ادامه دهیم!

در پاسخ به تکذیبیه های مقامات رژیم جمهوری اسلامی

در پی اطلاعیه مربوط به گزارشات واصله پیرامون ضرب و شتم و شکنجه اسماعیل بخشی بدنبال بازداشت او و درج این گزارشات در رسانه ها و سایتها و کانالهای خبری، مقامات مختلف جمهوری اسلامی بلافاصله و سراسیمه واکنش به خرج داده و این گزارشات را تکذیب کردند.

رىًیس دادگسترى شوش صادق چگینى و خبرگزارى رسمى  ً قوه قضاىًیه ایران ً اظهار کرده اند که این گزارشات کذب محض است و اسماعیل بخشى در صحت کامل بسر مى برد و همچنین علامرضا شریعتى استاندار خوزستان به ایرنا خبرگزارى رسمی جمهوری اسلامی گفته اسماعیل بخشی شکنجه یا ضرب و جرح نشده و براى تکمیل پرونده در اختیار دستگاههاى مربوطه که منظورش همان نیروهاى اطلاعاتى و امنیتی است داده شده است. دادگستری استان خوزستان طی اطلاعیه ای «هر گونه خبری مبنی بر وخامت حال نامبرده» را به شدت تکذیب کرده و گفته است تحقیقات از متهم به صورت مستقیم تحت نظر مقام قضایی در حال انجام است. دادگستری استان خوزستان اعلام کرده که اخبار منتشر شده مبنی بر ” خونریزی بر اثر شکنجه” اسماعیل بخشی “در راستای تشویش اذهان عمومی و تخریب قوه قضاییه بوده و به شدت تکذیب می‌گردد”.

همانطور که در کانالهای خبری سندیکای کارگران شرکت واحد، سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری، اتحاد بازنشستگان و نیز برخی از دیگر تشکلات کارگری در داخل و خارج از کشور درج شده است اخبار رسیده در مورد ضرب و شتم کارگر بازداشتی اسماعیل بخشی، بر مبنای مشاهدات و گزارشات از منابع قابل اعتمادی بوده است. اینکه بنا به ادعای دادگستری استان خوزستان اسماعیل بخشی دچار “خونریزی بر اثر شکنجه” نشده است – که می توان تفسیر کرد که ممکن است او خونریزی داشته باشد اما بر اثر شکنجه نبوده باشد و یا ضرب و شتم او به خونریزی منجر نشده باشد- و یا اینکه جاهایی اعلام شده است که اسماعیل بخشی در “صحت کامل” به سر می برد و یا چون اسماعیل بخشی با خانواده تماس تلفنی داشته پس لابد مورد ضرب و شتم قرار نگرفته و ادعاهایی از این دست، برای ما و هر انسان آگاه و شریفی که حتی شناختی ابتدایی از کارکرد رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در این چهل سال داشته باشد، از هیچ گونه اعتبار و حقانیت برخوردار نیست. جمهوری اسلامی ایران حکومت قتل عامها و شکنجه ها است، این حکومت ” تابوت” ، “قبر” و حکومت قتل عامهای دهه شصت، حکومت ممنوعیت تشکلهای مستقل کارگری، دانشجویی، زنان و هر گونه سازمان و حزب آزادیخواه و برابری طلب و ناقض دائمی ابتدایی ترین حقوق انسانی است. رسانه های رژیم بخشی از این دستگاه زندان و شکنجه هستند و پخش تکذیبیه توسط آنها بخشی از تقسیم کار میان دستگاههای رژیم است. اما رجوع برخی مدیای غیررژیمی در خارج از کشور به تکذیبیه های مقامات امنیتی و قضایی و اجرایی جمهوری اسلامی تاسف بار میباشد.  اینجا حتی نیازی نیست به ضرب و شتمها و شکنجه ها و اعدامهای جمعی دهه شصت مراجعه داد، قاعده جمهوری اسلامی در قبال فعالین کارگری و سیاسی از ابتدا تا کنون علاوه بر اعدامها، همواره و همچنین بر مبنای اذیت و آزار، تعقیب، اخراج، بازداشت، زندان، بازجویی، تهدید، کتک کاری، و در کل شکنجه های روحی و جسمی در سطوح مختلف به خصوص جهت شکستن فرد بازداشتی، لو دادن دیگران، ندامت و توبه….بوده است. همزمان سیاست جمهوری اسلامی در روابط عمومی بر مبنای انکار هر گونه اذیت و آزار، نقض حقوق اولیه انسانی و  انکار هر گونه شکنجه در نظام جمهوری سلامی ایران بوده است. در مورد فعالین کارگری، این حکومت، با وجود گزارشات و شکایاتی که هنوز در تشکلات جهانی کارگری و نیز در کمیته آزادی انجمن سازمان جهانی کار مفتوح هستند، هر گونه ضرب و شتم رضا شهابی را انکار کرده اند و کماکان می گویند که شهابی به دلیل فعالیت کارگری بازداشت نشده بود بلکه به دلایل امنیتی و همکاری با اپوزیسیون بوده است؛ در مورد اذیت و آزارهای متعدد ابراهیم مددی گفته اند که او را نه به دلیل فعال کارگری بودن بلکه به دلیل فعالیتهای تبهکارانه بازداشت و زندانی کرده اند. در رابطه با قتل زنده یاد شاهرخ زمانی در زندان، آنها مانع از هر گونه تحقیق مستقلی شدند و مرگ او را به دلایل “طبیعی” اعلام کردند، در مورد زنده یاد محمد جراحی با وجود بیماریهای گوناگون او را در حبس نگه داشتند که عملا به معنای شکنجه او تا حد مرگ بود.

جمهوری اسلامی ایران کارگر مبارز اسماعیل بخشی را، با توجه به نقش و اهمیت مبارزات رشد یابنده جنبش کارگری ایران و هراس رژیم از گسترش آگاهی طبقاتی در میان کارگران هفت تپه، فولاد و کل منطقه، یک تهدید جدی بر علیه سرمایه داران و نظام سرمایه داری میداند و لذا او را گروگان گرفته اند که هم به اعتصاب و اعتراضات کارگران هفت تپه ضربه وارد کنند ودر عین حال با پرونده سازی امنیتی، تهدید و ضرب و شتم و ارعاب او را وادار به سکوت کنند. بنابراین تا آزادی اسماعیل بخشی و بازگشت بدون مانع او به خانواده و همکارانش جمهوری اسلامی و مقامات امنیتی و قضایی آن در قبال سلامتی و جان اسماعیل بخشی یطور کامل مسئول و پاسخگو خواهند بود. تنها راه اطمینان از اینکه سلامتی اسماعیل بخشی بیش از این به خطر نمی افتد، آزادی فوری و بی قید و شرط اوست.

هنگامیکه مقامات بخشهای مختلف حکومتی بدون کوچکترین تحقیق و بازرسی ای ضرب و شتم و شکنجه اسماعیل را بلافاصله و با قاطعیت تام و سراسیمه تکذیب میکنند جای شکی برای بی اعتبار بودن ادعاهای آنان باقی نمی گذارد، مضاف بر اینکه در مساله ضرب و شتم اسماعیل بخشی منابع متعدد و معتبری این موضوع را تایید کرده اند. در اقدامی دیگر، علی نجاتی و فرزندش را بدون حکم و با یورش و ضرب و شتم بازداشت میکنند، در حالیکه خوب میدانند که علی نجاتی از بیماری جدی قلبی رنج می برد و هر دم امکان سکته قلبی دارد و بدین ترتیب و مکرر ثابت میکنند که اعتباری برای این حکومت ضدکارگر و مقامات دروغپردازش که ادعا دارند ضرب و شتم و شکنجه انجام نمیدهند وجود نداشته و نخواهد داشت.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران ضمن اعلام همبستگی با کارگران هفت تپه و فولاد و همراهی با این هم طبقه ای های خود برای افشای جریانات حکومتی، امنیتی و نظامی که تلاش میکنند مسیر مبارزه و اعتراض آنها را، از طرق گوناگون از جمله سرکوب و تفرقه افکنی و وعده های دروغین، به انحراف بکشانند اعلام میداریم تا آزادی اسماعیل بخشی، علی نجاتی، سپیده قلیان و کلیه کارگران و معلمان بازداشتی و زندانی به کارزارهای سراسری و جهانی بین المللی بیش از پیش ادامه خواهیم داد.

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
اول دسامبر ۲۰۱۸
http://etehadbinalmelali.com/ak
info@workers-iran.or

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.