عباس منصوران: آموزگاران در آموزشگاه مبارزه‌ طبقاتی

آموزگاران، به‌سان تولیدگران دانش، با برخورداری ازهمبستگی و پشتیبانی دانش‌آموزان خویش و خانواده‌های آنان در شمار میلیونی و سراسری، می‌توانند در همین روزهای نزدیک، آغازگر یک اعتصاب عمومی و سراسری باشند تا رژیم با انقلابی کارگری به خاک افتد. ….

———————————————————————-

آموزگاران در آموزشگاه مبارزه‌ طبقاتی

طبقه کارگر ایران، در همه ی رشته‌ها و رسته‌ها با همبستگی دارند به میدان می‌آیند، در صنعت، در حمل و نقل و اینک‌ آموزگاران. این بخش‌ها،  فشرده و سراسری هرچند سالیان است که با اعتراض و هزینه پردازی‌های سنگین در میدان بوده‌اند، ‌اما اینک با جهش و کیفیتی دیگر به صورت طبقه‌ به میدان مبارزه طبقاتی پای نهاده‌اند. ساختارهای مهم و تعیین کننده‌ی حمل و نقل، آموزگاران و صنایع سنگین و پرشمارکارگری،‌همانند نفت و پتروشیمی‌ها، راه و ترابری، اتوبوسرانی‌ها، برق و آب و مخابرات به ویژه بخش کلیدی اینترنت داخلی رژیم، آنگاه که به عنصر آگاهی طبقاتی و نیز سامانیافتگی یعنی شرایط ذهنی و عینی به هم پیوند یابند، جامعه شاهد نبرد طبقاتی همه جانبه‌ای خواهد شد. افق این جنبش به سرنگونی انقلابی و طبقاتی حاکم بر جامعه سوی گرفته است. شعار کانونی و  محوری دیماه ۹۶: شعار نان، ‌کار و آزادی! اینک از تریبون تولید کنندگان دانش است که فریاد می‌شود. این خواست طبقاتی  باحضور مشتقل طبقاتی و اعتراضی و سازمان‌یافته کارگران نه تنها در ایران، بلکه در گستره‌ی جهان پژواکی با شکوه یافته است. ویژگی رویارویی طبقاتی در ایران به‌گونه‌ای است که با هر خیزش و اعتراض،‌ بی درنگ،‌ حکومت طبقاتی است که با نیروهای سرکوب و نظامی در برابر طبقه کارگر قرار می‌گیرد و همین اجبار،‌ ماهیت حکومت و دولت‌اش را افشا می‌‌کند، که حکومت ابزار سرکوب،‌ بهره کشی،‌ حکمرانی، بقا و هرگونه ستم طبقاتی است. به ویژه حکومتی،‌ همانند حکومت جناح- باندها در ایران که خود به‌سان سرمایه‌داران در حاکمیت نیز نشسته‌اند.

اعتصاب سراسری آموزگاران در دو روز گذشته (۲۲ و ۲۳ مهرماه)، جلوه‌‌ی دیگری از مبارزه طبقاتی و خواست کارگران که رویارویی با حاکمیت استبداد مضاعف سرمایه‌داری- ایدئولوژیک را به نمایش گذارده و الگو خواهد شد. جلوه‌ای از:
•    سازمانیافتگی
•    ‌ سیاست گرایی،
•     اعلام خویش به سان طبقه ‌کارگر،
•     فراخوان‌دهی به دیگر بخش‌های طبقه،
•     حضور دوشادوش زنان و مردان آموزگاران و تریبون‌های مشترک به شانه به شانه‌ به نشانه‌ی مشارکت جمعی و برابر
•    و بازخواست از سردمداران حکومت برآمده‌اند.

حکومتیان،‌ این جانیان «مؤمن» و متجاوز و سارق که جامعه را به فلاکت مطلق نشانیده و مرگ و تباهی آفریده و خود با دست درازی به جان و هستی جامعه‌ با شمشیر دین، خون‌آشام و فربه‌ به قربانیان دهن کجی می‌کردند، ‌اینک با مرگ خویش در برابر،‌ به لرزه  افتاده‌اند. خامنه‌ای جنایت کار از «هنوز به بن بست نرسیدن» حکومت‌اش می‌گوید و در حالیکه هراس از چهره منحوس و صدای‌ قبرستانی او پیداست می‌کوشد تا به آدمکشان روحیه باخته‌ی خویش،‌ روحیه ‌دهد! روحانی، ‌سرهنگ- گماشته حکومتی، فرجام ننگین خود را به اعتراف نشسته و خواهان فرجه و فرصت است که «گرانی است ولی بیایید ما را کمک کنید که جه باید کرد»! و سپاهیان جهالت و جنایت با لرزه بر اندام، ‌خویش رادر مرداب می‌بینند.
‌خواست‌های طبقاتی آموزگاران نمونه‌ی: «آزادی زندانیان سیاسی و همزنجیران خویش با فراخوان شورای هماهنگی خود اعلام می‌دارد که:‌«حال که گرانی و تورم افسارگسیخته شده و قدرت خرید معلمان چون اکثریت زحمتکشان جامعه بسیار پایین آمده، آموزش هزینه‌اش گزاف گشته، و مجلس و دولت نتوانسته‌اند برای سفره تقریباً تهی فرهنگیان بازنشسته و شاغل و بهبود وضعیت آموزش چاره‌ای بیندیشند، وقت آن رسیده است که ما نیز اعتراض خویش را نسبت به این اوضاع آشفته آموزش و پرورش نشان دهیم.»

۲۲ و ۲۳ مهره ماه آموزگاران به آموزش برآمدند و دانش‌آموزان فرا گرفتند تا فریاد زنند – که آموزش و پرورش در ایران زیر سرکوب و ستم و نابرابری شدید دست به گریبان است،
- که جایگاه آموزگاران باید در کلاس درس باشد و نه در زندان ها و شکنجه گاه های حکومت اسلامی،
- که: معلم زندانی است، کلاس درس خالی است!
- که: دستمزدهای پرداخت نشده‌اشان باید پرداخت شود،
- که: حکومت اسلامی از میلیتاریزه ساختن مدارس دست بردارد و از رواج اعتیاد و از پرتاب کردن کودکان به خیابان های کار و کارتن خوابی و گرداب های ایدز و مرگ و اعتیاد و تجاوز‌و آزار و به خودکشی ناچار ساختن کودکان دست بردارد
-    تا حکومت از کالایی سازی آموزش دست بردارد،
-    تا حکومت حق کودکان برای زندگی و آموزش برابر را زیر پا نگذارد و میلیونها کودک را به ویژه از آموزش و شادی و زندگی محروم نسازد، و ناچارشان نسازد تا به بسیج سپاه برای پاسداری حکومتیان درآیند،
- که به جای بودجه های کهکشانی برای سلاح های هسته ای و جنگ و تروریسم در دیگر کشورها، به ایجاد سرپناهی برای دانش آموزان بپردازد،
- حقوق بازنشستگی آموزگاران را بپردازد و از دستبرد به صندوق های بازنشستگی سالیان دراز آنان دست بردارد…
-    تا اعلام کند که: یکماه به رژیم التیماتوم می‌دهد و فرصتی یکماهه که آبانماه بار دیگر برای تعیین تکلیف به میدان می آیند و این بار به همراه دانش آموزان که در خیابان‌ها و به همراه دیگر بخش‌های طبقه کارگر، ‌تهی دستان شهر و روستا،‌کودکان کار و

بیکاران و دستفروشان می‌آیند در خیابان‌ها تا کار یک سره شود.
آموزگاران، به‌سان تولیدگران دانش، با برخورداری ازهمبستگی و پشتیبانی دانش‌آموزان خویش و خانواده‌های آنان در شمار میلیونی و سراسری، می‌توانند در همین روزهای نزدیک، آغازگر یک اعتصاب عمومی و سراسری باشند تا رژیم با انقلابی کارگری به خاک افتد.

پیروز باد مبارزات طبقاتی آموزگاران!
سرنگون باد حکومت اسلامی سرمایه‌داران!

عباس منصوران
۲۳ مهرماه ۱۳۹۷/  ۱۵ اکتبر۲۰۱۸

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.