اعتراض دو کارگردان نسبت به “ورود پول‌های کثیف” به سینما

در پی انتشار نامه تند مهدی کرم‌پور، کارگردان فیلم “سوفی و دیوانه”، درباره “ورود پول‌های کثیف” برای از میدان به‌در کردن جریان فرهنگی سینما، منیژه حکمت نیز در نامه‌ای از “مشکلات نهادینه شده” در سینمای ایران شکایت کرد. ….

——————————————————–

دویچه وله:
دو نماینده برجسته سینمای اجتماعی ایران طی نامه‌های سرگشاده خود، به محدودیت‌ها در اکران فیلم‌ها و ندادن سانس‌ها به “فیلم‌های ضد جریان” و “تبعیض‌های نهادینه شده” در سینمای ایران واکنش نشان داده و انتقاد کرده‌اند.

پس از انتشار یادداشت تند مهدی‌ کرم‌پور، کارگردان فیلم “سوفی و دیوانه”، درباره پایین کشیدن ناگهانی این فیلم از سینمای سرگروه، منیژه حکمت،‌ کارگردان سینمای ایران، نیز در نامه‌ای اعتراضی از وضعیت موجود سینمای ایران شکایت کرده است.

نامه سرگشاده منیژه حکمت، کارگردان فیلم “جاده قدیم”، شامگاه شنبه ۲۱ مهر (سیزدهم اکتبر) منتشر شده است. او در این نامه که خطاب به محمدمهدی حیدریان، رئیس سازمان سینمایی، نوشته است، از نهادینه شدن مشکلات سینما و حمایت از “باند‌های کثیف مالی” سخن می‌گوید. منیژه حکمت به رئیس سازمان سینمایی می‌نویسد: «سینماى نجیب اجتماعى در دوره مدیریت شما به مسلخ برده شد و توسط دلالانى با حمایت شوراى صنفى و سینمادارها و باندهاى کثیف مالى در حال ذبح شدن است.»

این کارگردان در ادامه با اشاره به مشکلات تهیه فیلم “جاده قدیم” می‌نویسد: «براى تاریخ و آیندگان خواهم گفت در اکران فیلم سینمایى ”جاده قدیم” بر ما چه گذشت، مجموعه مدیریت جنابعالى دانسته و یا نادانسته متاسفانه حامى این گروه‌ها بوده‌اند که چنین وقیحانه جرات پیدا کرده و کل مرجعیت سینماى اجتماعى را در اکران سلاخى کنند.»

ورود پول‌های کثیف
مهدی کرم‌پور، کارگردان فیلم “سوفی و دیوانه”، نیز روز شنبه ۲۱ مهر در یادداشتی تند نسبت به اجحاف و بی‌عدالتی در اکران فیلم‌ها اعتراض کرده بود. کرم‌پوردر نامه خود به این نکته اشاره می‌کند که درست در شرایطی که طبق آمار، فروش فیلم “سوفی و دیوانه” به میزان بالایی بوده و در هفته دوم تا دو برابر هفته اول فروش داشته است، در اقدامی بی‌سابقه توسط کارگروه اکران از سینمایسرگروه پایین کشیده شده است. کرم‌پور در یادداشت اعتراضی خود می‌گوید: «هیچ کس حق ندارد میزانسن همسانى که ظاهراً تهیه‌کنندگان، سینماداران، منتقدین و دولت در به وجود آمدن و رشد آن به یک توافق رسانده را مخدوش کند.»

این کارگردان ضمن شکایت از عملکرد “مدیران و نمایندگان نهادهاى دولتى و عمومى و سالن‌هاى حوزه هنرى و بنیاد مستضعفان” و “در خدمت فروش و سوداگری بودن همه چیز” می‌گوید: «هیچ کس حق ندارد خلاف پروتکل آینه دق شود وگرنه تنبیه و نقره داغ خواهد شد! پول‌هاى کثیف از همه طرف وارد شده ومسئولین و رسانه‌ها به سهو یا به عمد رویشان را آن طرف مى‌کنند.»

کرم‌پور از به وجود آوردن نوعی سلیقه عمومی در جامعه ابراز نگرانی می‌کند: «مى‌خواهند تا سلیقه عمومى این چنین ساخته شود و گروه‌هاى مرجع و ملجا را به مطرب یا تلخک‌هاى سربه راه تقلیل دهند. این غم‌انگیزترین اتحاد شوم فرهنگى این روزهاست.»

کارگردان فیلم “سوفی و دیوانه”، “زیر بار نرفتن، تن ندادن و چشم‌پوشى از موفقیت‌هاى مالى و صله و جایزه” را وضعیت سختی می‌خواند که در مقابل سینماگران قرار داده می‌شود.

مشکلات فیلم‌های مستقل
مشکلات عمده‌ در تهیه و اکران فیلم‌ها و بالا رفتن دستمزدها موضوعی است که پیش از این هم بارها توسط دست‌اندرکاران سینما مطرح شده است. یک منبع آگاه سینما در باره “تبعیض در اکران فیلم‌ها” و چگونگی اجرای “بی‌عدالتی‌ها در سینما” به بخش فارسی دویچه وله گفت: «شورای صنفی ارشاد به نوعی اتاق فکر برای سینمای ایران تبدیل شده که تصمیم‌گیری‌های کوتاه مدت و درازمدت می‌کند. فعالان این اتاق که برای اهالی سینما نام‌های آشنایی هستند، برای راندن فیلمسازان غیروابسته به حکومت برنامه‌های مشخصی ریخته‌اند: دستمزدها را به حدی بالا برده‌اند که فقط سینماگران وابسته به خودشان توانایی پرداخت آن را داشته باشند و مشکلات پروانه تولید بیشتر شده است.»

این منبع مطلع ضمن اشاره به “همزمانی آگاهانه اکران چند فیلم” به دویچه وله گفت: «اگر یک فیلمساز مستقل از حکومت بتواند فیلمی با مضمون اجتماعی تولید کند، در نهایت با مشکل پخش برخورد می‌کند به این شکل که دست کم دو سوم سینماها حاضر به اکران آن فیلم نیستند. گردانندگان اتاق فکر همزمان با اکران آن فیلم چند فیلم کمدی و عامه‌پسند در سینماها نمایش می‌دهند و مردمی که با مشکلات عدیده مالی و روحی روبرو هستند ترجیح می‌دهند که بین کمدی و فیلم اجتماعی، کمدی را انتخاب کنند. به این ترتیب تولیدکننده فیلم اجتماعی بدهکار بانک یا در کل ورشکسته می‌شود.»

این منبع آگاه سینما برای نمونه از این‌گونه رفتار در هنگام پخش فیلم “جاده قدیم” به کارگردانی منیژه حکمت نام برد. موضوع اصلی این فیلم خشونت جنسی علیه زنان است و به گفته این منبع همزمان با اکران این فیلم، فیلم‌های کمدی و گیشه‌ای “هشتگ”، “لازانیا”، “لس‌آنجلس تهران” و “ماه پیشونی” اکران شدند.

منبع یادشده در گفت‌وگو با بخش فارسی دویچه وله معضل دیگر سینمای ایران را “دخالت بیش از پیش سپاه” دانست. او گفت: «فیلم تنگه ابوغریب که تولید سازمان سینمایی اوج، یعنی سپاه پاسداران است، از عید تا حالا روی پرده است و کسی جرات نمی‌کند که سالن‌ها را از آنها بگیرد، حتی اگر فروش نداشته باشند. علاوه بر این، پولشویی هم باعث تولید فیلم‌های زیادی شده است. کسی نمی‌داند که بودجه این فیلم‌ها از کجا آمده و تولیدکنندگان آنها چگونه می‌توانند دستمزدهای نجومی بپردازند.»

به گفته منبع آگاه، با وجود اینکه خبرگزاری‌ها و رسانه‌های ایران بارها در این باره گزارش داده‌اند اما تا کنون مسئولان واکنشی نسبت به این گزارش‌ها از خود نشان نداده‌اند.

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.