سهیل عربی زندانی سیاسی، هم‌چنان زیر شکنجه و عدم رسیدگی پزشکی در قرنطینه زندان تهران بزرگ، در وضعیت بسیار سخت و دردناکی به سر می‌برد که بینی وی شکسته و چشمانش کبود، متورم و باد کرده است. شکنجه‌گران با لگد و باطوم بینی او را شکسته‌اند. مسئولان و ماموران زندان، سهیل را با وجود شکستگی بینی‌اش، مانع انتقال وی به بیمارستان شده‌اند تا هر چه بیش‌تر او را شکنجه دهند. ….

استمداد مادر سهیل عربی برای نجات جان فرزندش از مردم ایران
و حمله به زندانیان سیاسی رجایی‌شهر

خانم فرنگیس مظلوم؛ مادر زندانی سیاسی سهیل عربی، طی پیامی با ابراز نگرانی از انتقال و وضعیت فرزندش از زندان تهران بزرگ به محل نامعلوم؛ از مردم آزاده ایران و سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری برای نجات جان فرزندش استمداد طلبیده است.
خانم فرنگیس مظلوم، در پیام‌های متعدد خود بارها تاکید کرده است: «هر بلایی بر سر پسرم بیاید مسولیتش با زندان‌بانان و مسئولین زندان تهران بزرگ و قوه قضاییه است.»
مادر سهیل عربی، روز شنبه ۶ مرداد ماه ۱۳۹۷ از فشار و آزار و اذیت فرزندش توسط ماموران زندان و دستگاه قضاییه خبر داد.
بنا به گزارشات، خانم فرنگیس مظلوم ضمن استمداد از مجامع حقوق بشری اعلام کرد که دستگاه قضاییه قصد دارد زندانی سیاسی سهیل عربی را از طریق خوراندن یک‌سری داروها به وی، تحت عنوان بیمار روانی او را به تیمارستان امین آباد منتقل کنند.
مادر سهیل عربی، از قول هم‌بندیان سهیل گفت زندان‌بانان می‌خواهند با تزریق آمپول و خوراندن قرص کاری کنند که او روانی شود و به بیمارستان امین آباد ببرند. در آن‌جا هم ممکن است آمپول‌هایی به وی تزریق کنند که یا حافظه‌اش را از دست بدهد و یا روانی شود.
یکی از هم‌بندیان سهیل عربی طی تماسی به خانم فرنگیس مظلوم گفت سهیل در زندان حق حرف‌زدن با کسی را ندارد و نمی‌تواند تماس بگیرد.
سهیل عربی، افکار آنارشیستی دارد و به دلیل مقاومتش، ماه‌هاست که در بند قرنطینه زندان تهران بزرگ به همراه دو زندانی قاتل در زیر انواع شکنجه‌های جسمی و روانی قرار دارد و از ملاقات و تماس با خانواده منع شده است.
سهیل عربی ۳۲ ساله، چهار سال پیش به دنبال نوشتن مطالبی انتقادی در یکی از شبکه‌های اجتماعی اینترنت بازداشت و به اتهام «سب النبی» با حکم بدوی اعدام مواجه شد.
پس از اعتراض وکیل وی اتهام «افساد فی‌الارض» نیز به پرونده اضافه و حکم اعدام تایید شد که با کوشش وکلای دادگستری ایران و خانواده‌اش و پذیرش درخواست اعاده دادرسی، یک شعبه دیگر دیوان عالی کشور حکم اعدام را لغو کرد و پرونده را به یکی از دادگاه‌های بدوی فرستاد که دادگاه با حذف اتهام سب‌النبی، سهیل عربی را به هفت سال و نیم حبس محکوم کرد.
سهیل عربی از ۱۶ آبان ۱۳۹۲، زندانی‌ست و از مرخصی محروم است.

روز یک‌شنبه  ۷ مرداد ۱۳۹۷ -  ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۸، اخباری در برخی از شبکه‌ها و کانال‌های مدافع حقوق بشر در رابطه با ضرب و شتم زندانیان سیاسی در زندان رجایی‌شهر، آمده است:
پنج زندانی خارجی‌(جمهوری آذربایجان، چچن و عراق) متهم به عضویت در داعش که از چند روز پیش از سایر زندانیان منتسب به داعش جدا کرده‌اند و به سالن زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر‌(سالن ۱۰ بند ۴ زندان) منتقل شده‌اند در هواخوری این بند به جمعی از زندانیان سیاسی حمله کرد‌ه‌اند.
در پی این حمله، دست راست سعید شیرزاد شکسته، مچ پای لقمان مرادی در رفته و کمر آرش صادقی جراحت برداشته و سایر زندانیان نیز آسیب دیده‌اند.
این درگیری تقریبا ۱۵ دقیقه‌ای پس از آن آغاز شده که صالح‌اف، زندانی داعشی آذربایجانی، جسمی تیز را زیر گلوی هوشنگ رضایی گذاشته و گفته شما کافرید و ریختن خون شما مباح است. با دخالت سایر زندانیان سیاسی برای نجات جان هوشنگ رضایی، سایر داعشی‌ها با آجر و میله به این زندانیان حمله می‌کنند که در نتیجه آن، سعید شیرزاد، لقمان مرادی و آرش صادقی به‌شدت آسیب دیده و تعدادی دیگر از زندانیان نیز مجروح شده‌اند.
با دخالت ماموران زندان، به حمله زندانیان داعشی خاتمه داده شده و زندانیان سیاسی را به داخل سلول انتقال داده شده‌اند اما از درمان مصدومان خودداری شده و شیرزاد، مرادی و صادقی بدون درمان رها شده‌اند. سعید شیرزاد به دلیلی شکستگی دست درد زیادی می‌کشد.
صالح‌اف، زندانی داعشی که آغازکننده‌ درگیری بود، فردی قوی‌هیکل با ۱۹۵ سانت قد و ۱۵۰ کیلو وزن است که آموزش‌های ویژه دیده و از اعضای خطرناک داعش است. این که در زندان‌های حکومت اسلامی، زندانیان خطرناک را به جان زندانیان سیاسی بیاندازند سابقه‌ای طولانی دارد. زندانیان سیاسی بارها اعلام‌ کرده‌اند که عامل اصلی این نوع حملات به زندانیان سیاسی توسط زندانیان خطرناک، مسئولان زندان هستند.

پلاتفرم دموکراتیک جنبش‌ها و خلق‌های ایران، با ابراز نگرانی از وضعیت سهیل عربی، خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط وی و همه زندانیان سیاسی و لغو هرگونه شکنجه و اعدام است. شکی نیست که مسئولان زندان و قوه قضاییه حکومت اسلامی با بی‌توجهی به خواسته‌های بر حق و قانونی زندانیان سیاسی و عقیدتی مرگ خاموش آنان را تدارک دیده است.
بی‌تردید زمانی درد و غم جانکاه مادر فرنگیس‌ها، مادران پارک لاله و مادران خاوران‌ها تسکین خواهد یافت و مرهمی بر زخم‌هایشان خواهد شد که مردم آزاده ایران، در زندان‌ها را باز کنند و با آزادی همه زندانیان سیاسی و اجتماعی، حکومت اسلامی را سرنگونی و مدیریت جامعه را به دست خویش گیرند!
بحران و فساد اقتصادی و سیاسی و اجتماعی تمام جامعه ایران را فراگرفته و حکومت اسلامی نیز از ترس خیزش مردمی، همواره جنایت پشت جنایت می‌آفریند تا شاید چند صباح دیگری حکومت خود را نگه دارد. در چنین شرایطی، سازمان‌دهی اعتصابات و اعتراضات سراسری و تاسیس نهادها، شوراها و مجالس مردمی، یک نیاز مبرم و یک ضرورت تاریخی و سیاسی است. تنها با مبارزه پیگیر متحد و متشکل و هدف‌مند می‌توانیم از شر حکومت جهل و جنایت و ترور اسلامی خلاص شویم و جامعه نوین خودگردان‌مان را به‌وجود آوریم.

پلاتفرم دموکراتیک جنبش‌ها و خلق‌های ایران
چهارشنبه دهم مرداد ۱۳۹۷ – یکم اوت ۲۰۱۸