صدور بیانیه سازمان جهانی آموزش در حمایت از آقایان محمد حبیبی و اسماعیل عبدی و دیگر معلمان زندانی ، به ما نشان داد که استمرار در فعالیت و برنامه ریزی مشخص باعث کسب موفقیت میشود. ….

———————————————

آبی که برآسود زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود که پیوسته روان است.

این روزها نقدهای بسیاری بر ناکارآمدی کانونهای صنفی می شنویم،که بعضا باعث دلسردی فعالین صنفی و اعضا میشود.

اگر منصفانه بنگریم بسیاری از این نقدها وارد است ، که باعث جولان دادن عده ای فرصت طلب شده که با دامن زدن به این کاستی ها ضمن دلسرد کردن معلمان از کانون های صنفی ، زمینه ی ایجاد تشکیلات موازی را فراهم می نمایند_گرچه داشتن تشکیلات حق تمامی افراد است_
لیک برماست که با تکیه بر توانایی و خرد جمعی ،این نقدها را به فرصت تبدیل کنیم.

صدور بیانیه سازمان جهانی آموزش در حمایت از آقایان محمد حبیبی و اسماعیل عبدی و دیگر معلمان زندانی ، به ما نشان داد که استمرار در فعالیت و برنامه ریزی مشخص باعث کسب موفقیت میشود.

این موفقیت را باید به فال نیک گرفت و با تلاش صد چندان و استفاده حداکثری از ظرفیت های قانونی و علمی به سمت تحقق خواسته های برحق خود ،که همانا در بیانیه های شورای هماهنگی بطور صریح مطرح شده است،گام برداریم.

برای تحقق این مهم باید به موارد ذیل دقت کنیم:

• استمرار در فعالیت
• تنوع در فعالیت ها و کنشگری ها
• ارتباط تنگاتنگ با بدنه معلمان از طریق کانونهای صنفی استانها
• هماهنگی و ارتباط مستمر بین کانونهای استانها و با شورای هماهنگی
• استفاده از روشهای علمی در فعالیت کانون ها و عضو گیری نظیر صدور کارت عضویت ،داشتن سایت و …
• در اولویت قرار دادن آموزش فعالیت صنفی به بدنه کانونها
• استفاده حداکثری از تجربیات سندیکاهای ایران و جهان و ارتباط با فعالین آنها جهت تبادل تجربیات

بدون شک راه ناهموار است، لیک

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است

محسن عمرانی فعال صنفی بوشهر – ۹۷/۳/۱۶