“روزآتش سیاه” شعری از فرح نوتاش

امروز اما… در هر شهر و هر روستا  /  می خیزد به آسمان …  /  شعلۀ قفس ما  /  باعمامه… و عبای ملایان  /  این نوکران استعمار  /  مزدوران سرکوب … و عاملان تحمیق ما ….

————————————–

روزآتش سیاه

روز آتش سیاه
روز آزادی ما
در آسمان ایران
می گشاید چتر خود … دود چادرهایمان
و … یاد رنج های سیاه

دوران ظلمت گذشت
تیره فکری … بی برگشت
ما زنان و دختران …
همه بودیم تیره روز
گرچه مردان… جوانان و کودکان
حتا … بیشتر سیه روز

داغ دشمنی با ما
سوزاند دل و جان ما

روز آتش سیاه
می خیزد به آسمان…
دود قفس های ما
دود … قفس سیاه

زنجیر و قفس ما … همراه تحقیر بود
ما … غرق در سیاهی
افشاء کن… بگو بگو که برد سود

امروز اما… در هر شهر و هر روستا
می خیزد به آسمان …
شعلۀ قفس ما
باعمامه… و عبای ملایان
این نوکران استعمار
مزدوران سرکوب … و عاملان تحمیق ما

پایان استیلای استعمار
پایان فتنه های استبداد
روز آتش سیاه
پایان تحقیر ما

————————–

فرح نوتاش
وین دسامبر ۲۰۱۳
کتاب شعر ۷

www.farah-notash.com

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.