بخش هایی از قطعنامه تجمع ۸آبان بازنشستگان مقابل سازمان برنامه وبودجه

به دولتمردان، مجلس نشینان  و دیگر مسئولان تصمیم ساز کشور، یادآوری می کنیم که تا احقاق حقوق قانونی و تضییع شده ی خود از پای نخواهیم نشست و درصورت عدم دریافت پاسخ کافی و وافی، تجمعات و تحصن ها را در مقیاسی بزرگتر و در سطح کشور، تداوم خواهیم بخشید. ….

********

وقتی دفتر تاریخ تاریک زندگی  بازنشستگان کشوری، ورق می خورد، سطرسطر آن، نشان از گذر ثانیه های سوگوار و سیاهپوشی دارد که هریک داغی ماندگار از تبعیض و بی عدالتی بر پیشانی نوشتِ  خویش دارند.  نطفه  ناپاک تقدیر شوم بازنشستگان کنونی در بطن برهه ای ازحیات اجتماعی ایران، بسته شدکه مقرر بود حاکمانش پیشتاز کاروان های عدالت خواهی تاریخ معاصر باشند.    سرنوشت بازنشستگان امروز از بدو استخدام، در پرتو نگاه توسن ِ مسندنشینان به مفهوم عدالت، برآبی بنا گردید که همواره به سمت آسیاب منافع لایه های پنهان قدرت جاری بود.

استخوان بندی زندگی حرفه ای و حیات اجتماعی این قربانیان رانت خواری، با شیر خشک تقلبی «فرق» و تغذیه ی ترحمی «فقر» از پستان متفعن و چرک آلود نامادران قدرت طلب و ویژه خواران مدعی خدمت، شیرازه بست. چندگاهی ازمصلحت اداره جنگ و سپس اولویت های دوران پساجنگ به عنوان سرپوشی ازجنس تلبیس برای دور زدن عدالت و نهادن کلاه شرعی بر سر زندگی معلمان بهره گرفته شد.  پس از انقضای تاریخ مصرف این فتوای نانوشته، ضرورت های نوساخته دیگری از بطن نوشکمان آبستن قدرت در زایشگاه دولتی و رایگان تزویر و فریب، سزارین شد تا نوخاستگان این تولید مثل نامشروع، چپاولگران امدادی حقوق حرفه ای ما بازنشستگان تاریخ مصرف گذشته امروز باشند. سکانس بعدی این سریال دراماتیک که پهلوزن ِ بسیاری از تراژدی های حیات بشری است، جنگ زرگری و فرمانروایی نوبتی جناح های انحصارگرای سیاسی و چوب نامریی قدرتی بود که خادمان مخدوم کش در مسابقه امدادی لگدمال کردن حقوق  شاغلان دیروز و بازنشستگان امروز به هم می سپردند.

این نسل پیشانی سیاه، عجب سرنوشت تلخ و تقدیر بی مقداری داشته اند که در شطرنج نابرابر زندگی، همچون سربازانی بی دفاع، همواره پایمال فیل قدرت و شه مات فرزین سیاست بوده اند!
آنها که درعنفوان جوانی، در زیر تازیانه تبعیض و در گذر از هفت خوان تنازع برای بقا، محکوم به زندگی با اعمال شاقه بوده اند، اکنون با روحی مجروح و روانی محزون، بدون تن پوشی از اندوخته جوانی به امید شاهنامه ای که شاید پایانش خوب باشد، به زمستان سرد و ساکت بازنشستگی قدم نهاده اند، اما در گرداب وعده های جعلی، و سیاست بازی های مصلحتی، گرفتارآمده اند تا پازل تصویر شوم زندگی شان برای ترسیم تابلویی نادر از یک «سرنوشت سیاه»، تکمیل شده باشد.

درحالیکه همه ساکنان عالم ملکوت نیز صدای اعتراض بازنشستگان و یکایک هجاهای خواسته های قانونی آنها را شنیده و از برکرده اند، نهایت اراده ی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، بر حلوای نسیه ی «طرح های بی پشتوانه چندساله» و چشم اندازهای کودک شادکنی مقصور گشته است که مصداقی از زنگلوله های  پای تابوتی به شمار می آیندکه در طَبَق  وعده های آن جهانی، بر سرسفره ی پر از پوچِ بازنشستگان نهاده شده باشند.

ما بازنشستگان زیرمجموعه دولت و قربانیان سوء مدیریت شما صاحب منصبان، علی رغم میل باطنی و با وجود کهولت سن و ابتلا به انواع بیماری های زودرس اهدایی شما ، به ناچار رنج سفر و حضور در تجمع و تحصن را بر خود هموار کرده ایم تا خواسته ها و مطالبات قانونی خویش را برای چندمین بار و چندمین سال پیاپی به شرح زیر اعلام نماییم :
- از دولت می خواهیم که در مفاد قانون اصلاحی مدیریت خدمات کشوری، تمهیدات و شرایطی پیش بینی  شود که بازنشستگان ازنظر تحصیلات، سنوات خدمت، رتبه های علمی و شغلی، پست های مدیریتی و کارشناسی، شرایط ایثارگری، سایر عوامل و متغیرهای خدمتی  و دریافتی حقوق و مزایا، از وضعیتی همتراز با شاغلان هم رتبه ی خود،  برخوردار باشند.
- از رییس سازمان مدیریت و برنامه ربزی کشور می خواهیم در تدوین لایحه بودجه سنواتی سال ۹۷کل کشور، منابع لازم و کافی برای اجرای همسان سازی حقوق و مزایای مشمول کسور شاغلان و بازنشستگان را به گونه ای تامین و در ردیف بودجه مربوط به این موضوع بگنجانند که؛ طرح همسان سازی، حداکثر ظرف بازه زمانی دوساله و با صدور احکام لازم در ابتدای سال ۹۸ خاتمه یابد.
- ما خواهان اجرای مفاد ماده ۸۵قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده ۳۰ برنامه ششم توسعه به گونه ای هستیم که منابع لازم جهت اجرای بیمه خدمات درمانی تکمیلی در بودجه دستگاههای اجرائی ذیربط، پیش بینی و از ابتدای سال ۹۷ ، قرارداد بیمه تکمیلی شاغلان و بازنشستگان به صورتی واحد و یکسان، توسط دستگاههای اجرایی؛ منعقد شود.

درپایان به دولتمردان، مجلس نشینان  و دیگر مسئولان تصمیم ساز کشور، یادآوری می کنیم که تا احقاق حقوق قانونی و تضییع شده ی خود از پای نخواهیم نشست و درصورت عدم دریافت پاسخ کافی و وافی، تجمعات و تحصن ها را در مقیاسی بزرگتر و در سطح کشور، تداوم خواهیم بخشید.

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.