اعتراض یکی از تشکلات هماهنگ کننده سراسری در بخش حمل و نقل عمومی ایتالیا به حبس مجدد رضا شهابی

“ما همچنین مطلعیم که شرکت حمل و نقل ایتالیایی، “راه آهن دولتی ایتالیا”، در حال همکاری اقتصادی با شرکتهای حمل و نقل ایران، “شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران”  است؛ چنین چیزی در شرایطی که کارگران ایران در بخش حمل و نقل نیز سرکوب می شوند و حقوقشان نقض می گردد، قابل تحمل نیست.” ….

” ضروری است تا رهایی رضا شهابی وهمه کارگرانی که ناعادلانه حبس شده اند، از همکاری با شرکت های ایرانی جلوگیری شود؛ در غیراینصورت ما آماده اعلام اعتصاب در تمام شرکتهای اتوبوسرانی “اف اس آی” در ایتالیا هستیم.”

به:
رهبر جمهوری اسلامی ایران، آیت الله سید علی خامنه ای
رئیس جمهوری اسلامی ایران، حسن روحانی
شورای عالی حقوق بشر، قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران
نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل
دادستانی تهران،
شرکت اتوبوسرانی تهران
مدیر اجرایی، شرکت حمل و نقل “اف اس آی” ایتالیا

دولت ایتالیا:
نخست وزیر ایتالیا
وزیر امور خارجه ایتالیا
وزیر حمل و نقل ایتالیا
پارلمان ایتالیا:
رئیس مجلس سنای ایتالیا
رئیس مجلس نمایندگان ایتالیا

موضوع: رضا شهابی فوری آزاد باید گردد

“هماهنگ کننده ملی کارگران حمل و نقل عمومی ۲۷ مارس ۲۰۱۵” یک تشکل هماهنگ کننده سراسری در بخش حمل و نقل ایتالیا است که شامل بسیاری از اتحادیه های کارگری ایتالیا در بخش حمل و نقل می شود.

با این نامه ما به تداوم اذیت و آزار رضا شهابی، عضو هیئت مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، که از تاریخ ۹ اگوست ۲۰۱۷ دوباره زندانی شده است، اعتراض می کنیم. بنابه اظهارات دادستانی، که به همسر رضا شهابی گفته شده است، شهابی باید تا ۲۲ دسامبر ۲۰۱۸ در زندان محبوس بماند.

رضا شهابی در ماه ژوئن ۲۰۱۰ در حین رانندگی سر کار و درحضور مسافران اتوبوس بطور خشونت آمیز مورد حمله قرار گرفت و در بند ۲۰۹زندان اوین محبوس شد. بعد از ۱۹ ماه حبس در سلول انفرادی، به ۶ سال زندان، ممنوعیت از فعالیت سندیکایی به مدت ۵ سال و پرداخت هفت و نیم میلیون تومان جریمه نقدی توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب محکوم شد. به دلیل فشار شدید جسمی و شکنجه در دوران بازجویی، آقای شهابی دچار آسیب دیدگی از ناحیه دیسک گردن و کمر شد و مجبور به دو عمل جراحی گردید. پس از چند سال تحمل حبس، او در مرخصی پزشکی به توصیه پزشک قانونی به سر می برد. لازم به ذکر است آقای شهابی در دوران حبس مجبور گردید که در چهار نوبت مجزا در اعتراض به عدم مراقبت های پزشکی لازم، نسبت به بدتر شدن سلامتی اش و بی حسی سمت چپ بدنش، دست به اعتصاب غذا بزند.  آخرین اعتصابش (در آندوره) در اعتراض به  به انتقالش به زندان رجایی شهر در کرج ۵۲ روز طول کشید.  آقای شهابی در ژانویه ۲۰۱۵ دوباره دادگاهی شد و با اتهام “تبلیغ علیه نظام” – که مربوط به یورش نیروهای انتظامی به بند ۳۵۰ زندان بدنام اوین در تاریخ ۱۷ آوریل ۲۰۱۴ بود – به یک سال دیگر حبس محکوم شد و این حکم در دادگاه تجدید نظر نیز مورد تایید قرار گرفت.

ما تداوم هدف قرار دادن رضا شهابی و حبس مجدد و ناعادلانه رضا شهابی را شدیدا محکوم می کنیم.
ما همچنین استمرار اذیت و آزار و بازداشت فعالین کارگری در ایران را، که وضعیتی بسیار جدی و غیرقابل انکار است را محکوم می کنیم؛ همه بازداشت شدگان ضروری است فوری و بدون قید و شرط آزاد گردند.
این غیر قابل قبول است که یک فرد به خاطر مبارزه برای حقوق خود، شرایط زندگی انسانی و شرایط کار بهتر برای همکاران خود در حبس باشد. این اقدام سرکوبگرانه نقض جدی حقوق انسانی و تهاجمی غیرقابل تحمل به مفاهیم پایه ای تمدن و عدالت است.

ما همچنین مطلعیم که شرکت حمل و نقل ایتالیایی، “راه آهن دولتی ایتالیا”، در حال همکاری اقتصادی با شرکتهای حمل و نقل ایران، “شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران” است؛ چنین چیزی در شرایطی که کارگران ایران در بخش حمل و نقل نیز سرکوب می شوند و حقوقشان نقض می گردد، قابل تحمل نیست.
ضروری است تا رهایی رضا شهابی وهمه کارگرانی که ناعادلانه حبس شده اند، از همکاری با شرکت های ایرانی جلوگیری شود؛ در غیراینصورت ما آماده اعلام اعتصاب در تمام شرکتهای اتوبوسرانی “اف اس آی”* در ایتالیا هستیم.
ما از تک تک اتحادیه های کارگری، سازمان های سیاسی و احزاب، و سازمان های اجتماعی در سراسر ایتالیا می خواهیم که از این درخواست و اقدام برای آزادی رضا شهابی و دیگر فعالان کارگری بازداشت شده در ایران حمایت کنند.

۲۶ اگوست ۲۰۱۷-ایتالیا
“هماهنگ کننده ملی کارگران حمل و نقل عمومی ۲۷ مارس ۲۰۱۵”

Coordinamento Nazionale Autoferrotranvieri 27 Marzo 2015
FS-Busitalia companies*

————————————————————
ترجمه و تکثیر از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
جهت دسترسی به اصل نامه، لطفا به سایت انگلیسی اتحاد بین المللی مراجعه نمایید.
http://www.workers-iran.org

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.