رئیس جمهوری سابق ایران بازداشت حمید بقایی، معاون اجرایی خود در دولت دهم را غیرقانونی دانست و آن را “یک ظلم بزرگ” توصیف کرد. او با استناد به موادی از قانون اساسی از رئیس قوه قضائیه خواست بقایی را آزاد کند. ….

دویچه وله:
نامه مفصل رئیس جمهور سابق ایران در روز سه‌شنبه (۱۱ ژوئیه/۲۰ تیر) درسایت “دولت بهار” نزدیک به محمود احمدی‌نژاد منتشر شد. این نامه دو روز بعد از دستگیری حمید بقایی انتشار می‌یابد. حمیدرضا بقایی از چهره‌های جنجالی سال‌های پایانی دولت دهم و از افراد بسیار نزدیک به رئیس این دولت محسوب می‌شود. او همزمان با معاونت احمدی‌نژاد، دبیر شورای عالی مناطق آزاد کشور و ویژه اقتصادی بود.

احمدی‌نژاد بازداشت بقایی را ناگهانی خوانده و یادآوری می‌کند که حرف زدن حق طبیعی و قانونی هر شهروند است. در بخشی از نامه او آمده است: «برخی می‌گویند نباید علنی انتقاد کرد که موجب تضعیف است و باید موارد را به طور خصوصی به مقام معظم رهبری منتقل کرد. اما مگر همه مردم به ایشان دسترسی دارند؟» احمدی نژاد در ادامه می‌‌نویسد که نامه‌ای هم در همین ارتباط به رهبری هم نوشته است.

“گزارش یک ظلم”
رئیس جمهور سابق ایران ضمن اشاره به روند پرونده معاون اجرایی سابق خود، بخشی از این نامه سرگشاده را “گزارش یک ظلم بزرگ” نامیده است. او از بقایی دفاع می‌کند و می‌نویسد: «در طول هفت و نیم ماه زندان انفرادی که پنج ماه آن در اختیار وزارت اطلاعات بوده است بارها مورد بازجویی قرار گرفت و مواردی غیر مرتبط با اتهامات از او سوال و خواسته شده است که علیه همکاران خودش اتهاماتی وارد نماید و آزادی او را منوط به پذیرش این امر خلاف قانون و خلاف اخلاق کرده‌اند.» احمدی نژاد ادامه می‌دهد که معاون سابقش در طول ۵۶ روز اول اجازه ملاقات با وکیل را نداشته است و وقتی وکیل این موضوع را رسانه ای کرده به اتهام اعلام محتوای پرونده به ۹ ماه زندان محکوم شده است.

بازداشت قبلی حمید بقایی به خرداد سال ۱۳۹۵ برمی‌گردد. او در ۱۸ خرداد ۱۳۹۴ به اتهام “فساد مالی و اخلاقی” بازداشت شد اما دفتر احمدی‌نژاد بلافاصله در واکنش به این دستگیری اطلاعیه‌ای منتشر کرد و او را “پاکدست” خواند. بقایی پس از ۲۲۴ روز، بدون اعلام رسمی اتهام از زندان آزاد شد.

رئیس جمهور پیشین ایران در نامه‌اش با اشاره به این بازداشت می‌نویسد: «اگر کارشناسان حقوقی و قضایی در سراسر جهان این اقدام را با آنچه در کشورهای مختلف جهان جاری است مقایسه نمایند چه سیمایی از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی در دیدگاه مردم شکل خواهد گرفت.»

انتقادهای احمدی‌نژاد در بخشی از این نامه، تحت عنوان “چند سئوال مهم” تندتر می‌شود. او در نخستین پرسش آورده است: «اینجانب و همکارانم چه گناهی مرتکب شده‌ایم که ظاهرا حیثیت و زندگی و مال ما هدر است. آیا ما هیچ حقوقی نداریم؟ آیا ما مرغ عروسی و عزا هستیم. هرگاه جناح های سیاسی می خواهند درگیر شوند ابتدا با ما برخورد می کنند و اگر صلح کنند باز هم با ما برخورد می کنند و اگر زورشان به دیگری نرسد باز به سراغ ما می‌آیند.» او به رد شدن صلاحیت بقایی و خودش برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری نیز اشاره کرده و نوشته است:  «بدون هیچ استدلالی ما را رد صلاحیت و از حقوق اجتماعی محروم و دایره انتخاب مردم را محدود کردند باز هم سکوت کردیم.» اشاره احمدی‌نژاد به انتخابات اخیر ریاست جمهوری است که هم بقایی و هم خود او در آن داوطلب نامزدی شدند، ولی شورای نگهبان صلاحیت هر دو را رد کرد. چند ماه پیشتر آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، از احمدی‌نژاد خواسته بود که برای جلوگیری از قطبی‌شدن انتخابات ریاست جمهوری از نامزدی در آن خودداری کند. احمدی‌نژاد ابتدا به این درخواست روی موافق نشان داد، ولی بعدا آن را دور زد و نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. احمدی‌نژاد سپس می‌نویسد: «روزی در مجلس موضوعی را مطرح کردیم و رسیدگی هم نشد ، آیا همچنان باید چوب آن را بخوریم؟»

“موضوعی که در مجلس مطرح شده” ظاهرا اشاره به فیلمی دارد که احمدی‌نژاد در دور دوم ریاست جمهوری خود در مجلس ایران نشان داد. در این فیلم که به طور مخفیانه گرفته شده بود فاضل لاریجانی، برادر علی و صادق لاریجانی از سعید مرتضوی می‌خواهد که او را وارد مناسبات اقتصادی آلوده و فسادآمیزی بکند. نمایش این فیلم بیش از پیش مناسبات احمدی‌نژاد با برادران لاریجانی که ریاست مجلس و قوه قضائیه را به عهده دارند تیره کرد.

رئیس جمهور سابق ایران در بخش پایانی نامه خود  می‌نویسد: «قوه قضاییه نباید مدعی باشد که فاقد اشکال است و از هر نوع انتقاد و اعتراض مصونیت دارد. نباید هر نوع نقد و اعتراض را به منزله ضدیت فرض کرده و با آن برخورد نماید. رییس قوه قضاییه و همکاران ایشان معصوم و مصون از خطا نیستند.» محمود احمدی‌نژاد در پایان نامه‌ سرگشاده‌اش از رئیس قوه قضاییه خواسته تا مراتب آزادی حمید بقایی را هر چه زودتر فراهم کند.

با پایان دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد در سال ۱۳۹۴ برخوردهای قضایی با متهمان به فساد مالی و اداری که در دوران او بر مسند قدرت بودند، بیشتر شده است. محمدرضا رحیمی، سعید مرتضوی و اخیرا حمید بقایی جزو این افراد بوده‌اند.