فقط کمی خون/ نیمی از دختران ایرانی تصور میکنند قاعدگی یک بیماری است

آنا دالکویست، نویسنده و فعال سیاسی اجتماعی سوئدی میگوید، غیرعادی و شرم آور تلقی کردن قاعدگی یک پدیده جهانی است ولی وقتی این مساله با فقر جمع شود، عواقب دهشتناکی ببار می آورد. ….

روشنگری:
شرمسار کردن زنان به انحاء مختلف، یک روش معمول برای تثبیت نابرابری و اعمال ستم بر زنان است. در این زمینه قاعدگی یا عادت ماهیانه، یکی از دیرپا ترین و «جهانی» ترین روش هاست. قابل توجه اینکه بنا بریک محاسبه، زنان بطور متوسط ۷ تا ۸ سال از عمر خود را در دوره قاعدگی میگذرانند. تبدیل یک پدیده طبیعی که اینهمه از روزها و ساعات زندگی یک زن را تشکیل میدهد، به موضوعی بالقوه شرم آور، روشن است تا چه اندازه میتواند در ایجاد شرایط و زمینه های اجتماعی و روانی نابرابری موثر باشد.

آنا دالکویست، نویسنده و فعال سیاسی اجتماعی سوئدی میگوید، غیرعادی و شرم آور تلقی کردن قاعدگی یک پدیده جهانی است ولی وقتی این مساله با فقر جمع شود، عواقب دهشتناکی ببار می آورد. بیش از یک میلیارد زن در جهان هنگام قاعدگی دسترسی به توالت ندارند. برای اکثریت قاطع زنان جهان یعنی ۸۸ درصد دسترسی به تامپون های آماده و بهداشتی غیرممکن است.   آنا  دالکویست که به تازگی کتابی در این باره تحت عنوان « فقط اندکی خون» منتشر کرده است میگوید زندگی در جامعه ای که در آن  قاعدگی به خودی خود یک پدیده شرم آور محسوب میشود  و همزمان عدم دسترسی به تامپون و توالت عواقب خاص خود را ببار می آورد. زیرا دسترسی به این امکانات از آن روی هم مهم میشود که زن بتواند این «امر شرم آور» را مطلقا پنهان و دور از چشم نگهدارد. این باعث میشود زن مثلا نتواند سرکار یا به به مدرسه برود یاحتی شاید مجبور شود تمام دوره قاعدگی را در خانه بماند. در نتیجه زمینه برای پیشرفت  در تحصیل و کار برای دختران و زنان نسبت به پسران نامساعدتر و نابرابرتر میشود. آنا اضافه میکند این امر از نظر روانی هم بر دختران و زنان تاثیر میگذارد و اعتماد به نفس آن ها را پائین می آورد. «معلوم است وقتی دختر در یک وحشت همیشگی به سر میبرد که پیکرش ممکن است  هرآن مایه شرمندگی اش شود، جسم خود یا بخشی از آن را زشت و ناپسند تلقی میکند. »

به عقیده آنا برای مقابله با این وضعیت باید در سطح جهانی دست به اقدام زد. به گفته او هم اکنون اقداماتی در دست انجام است از جمله اینکه مشکلات مربوط به قاعدگی زنان در فهرست مسایل مبارزه با فقر در برنامه سازمان های جهانی گنجانیده شود و رهایی از آن به عنوان ماده ای از حقوق بشرمحسوب گردد. باید شرم زدایی از قاعدگی و برخورد غیرعادی با آن به یک برنامه تبدیل شود. آنا میگوید مقصود این نیست که همه در سطح فردی و بطور خصوصی در رابطه با قاعدگی خود سخن بگویند ولی این مساله باید در سطح اجتماعی مورد بحث و گفتگو قرار گیرد و با آن به عنوان یک مساله سیاسی برخورد شود. به گفته آنا دالکویست اگر سکوت در مورد قاعدگی شکسته شود، سنت شرمزا بودن آن نیز در هم شکسته میشود.

آماری در رابطه با قاعدگی

  • در هر لحظه از زمان بطور متوسط ۸ میلیون زن قاعده هستند
  • یک میلیارد زن در جهان هنگام قاعدگی دسترسی به توالت ندارند.
  • ۸۸ درصد همه زنان جهان که قاعده میشوند، دسترسی به تامپون و وسایل مشابه بهداشتی ندارند و در عوض از چیزهایی مثل تکه های پارچه، روزنامه، علف و برگ و امثال آن استفاده میکنند که طببیعتا ریسک عفونت را بالا میبرد.
  • یک دهم دختران در آفریقای جنوب صحرا موقع قاعدگی در خانه میمانند.
  • ۵۰ در صد دختران ایرانی تصور میکنند قاعدگی یک بیماری است
  • ۷۰ درصد دختران در هندوستان وقتی برای اولین بار قاعده میشوند، نمیدانند چه اتفاقی افتاده است. تابوی مربوط به قاعدگی باعث میشود بسیاری از دختران و زنان هیچ آموزشی در مورد قاعدگی و چگونگی برخورد با آن نمی بیننند.

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.