محمدتقی مصباح یزدی با بیان اینکه “برجام الگویی برای تضعیف تفکر امام در مقابل آمریکا بود”، گفت: “عده‌ای در زمان جنگ معتقد بودند آداب دیپلماسی باید در برابر دشمن هم رعایت شود.” ….

خبرگزاری فارس:
محمدتقی مصباح یزدی اظهار کرد: “مسأله دشمنی با آمریکا به عنوان رأس عالم استکبار، امری تقریبا مشخص است؛ لذا امام از همان سال‌های اول انقلاب در این مسئله با سیاستمدارانی که عمدتاً از ملی گراها بودند، اختلاف نظر داشت.”
وی با اشاره به این‌که “ملی‌گراها معتقد بودند باید با گفت‌وگو با آمریکا سعی کنیم تا حد مقدور، منافع خود را تأمین کنیم”، ادامه داد: “برخی از آنها رسماً به آمریکا تعلق خاطر داشتند و آن را با صراحت اظهار می‌کردند، اما عده ای نیز منافقانه عمل کرده و در ظاهر با نظام همراهی می‌کردند، ولی در باطن خواهان کنار آمدن با آمریکا بودند.”

وی با اشاره به تعابیری مانند این‌که “آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند”، یا “ما به دهان آمریکا می‌زنیم”، ادامه داد: “امام  به وسیله این سخنان روح قدرت و اعتماد به نفس را در جوانان ایرانی دمید، در حالی که بنده در همان سال‌های دفاع مقدس از بسیاری از شخصیت هایی که امروزه در برخی پست‌های مهم حضور دارند شنیدم که با زبان‌های مختلف می‌گفتند: ما تا چه زمان باید با آمریکا بجنگیم؟! و در پایان نیز برنامه ای طراحی شد که به جنگ خاتمه داده شود، و جام زهر را به حضرت امام ، بنوشانند!”

مصباح یزدی با اشاره به ۳۰ سال تجربه آمریکا نسبت به ایران و رهبری آن بیان کرد: “آمریکا به این نتیجه رسید که تنها راه مقابله با ایران، نفوذ فرهنگی و عوض کردن فکر مردم است؛ حتی تحریم‌ها نیز هر چند بر مردم ایران سخت بود، اما سبب پیشرفت ایران شد؛ لذا نفوذ فرهنگی و به عبارت بهتر، عوض کردن اعتقاد مردم و تغییر دادن ارزش‌ها در جامعه در دستور کار آنها قرار گرفت.” وی ادامه داد: “در این مسیر از ماهواره، اینترنت و فضای مجازی نیز بهره جستند تا جوانان را تحت تأثیر قرار دهند؛ متأسفانه روزانه نیز خبرهایی از فسادهای خانوادگی، از هم پاشیده شدن خانواده‌ها و زیاد شدن طلاق‌ها و نظایر آن به گوش می‌رسد که گویای تأثیر برنامه‌های آنان است.”

مصباح یزدی با بیان این‌که “آمریکا به این قانع نیست و به دنبال زدن ریشه اصلی اسلامیت نظام، یعنی ولایت‌فقیه است”، ادامه داد: “برای آنها نماز و روزه و زیارت و برخی دیگر از امور عبادی که در کشورهای دیگر اسلامی نیز وجود دارد اهمیتی ندارد؛ بلکه این ولایت‌فقیه است که قدرت مرکزی و سبب انسجام مردم و رمز پیروزی و مقاومت ملت ماست، و لذا آن را نشانه گرفته اند.” وی با اشاره به این‌که “دشمنان با صبر و حوصله نقشه کاملی برای حذف ولایت‌فقیه دارند”، ادامه داد: “شواهدی وجود دارد که آدمی را به یقین می‌رساند که آن‌ها در صدد تضعیف پایه‌های ولایت‌فقیه حتی در حوزه علمیه قم هستند، و بودجه‌های مشکوکی نیز در این مسیر به افراد و گروه‌هایی تعلق گرفته و هزینه می‌شود.”

آیت‌الله مصباح یزدی با اشاره به این‌که “مسئله اصلی برای امریکا تحول فکری مردم انقلابی و حزب اللهی ایران است”، ادامه داد: “بهترین راهی که می‌توانست دشمنان را به هدف خود برساند، این بود که الگویی را معرفی کنند تا به مردم نشان دهند که می‌توان با آمریکا کنار آمد، تا سوژه ای برای مطلوبیت رابطه با آمریکا و حذف شعار مرگ بر آمریکا باشد؛ البته این از حماقت آمریکایی هاست که خودشان همین الگوی خودشان را نیز سست کرده و کاری کردند که حتی مدافعان رابطه با آمریکا نیز مجبور شدند زبان به اعتراض باز کنند.” وی با بیان این‌که “هویت حوزه و نظام اسلامی مرهون ولایت‌فقیه است، با طرح این سؤال که اگر بنا بود اختلافات فرقه ای و گروهی در کشور وجود داشته باشد و فرد آگاه مدبری نبود که حرف آخر را بزند، الآن کشور ما در چه وضعی قرار داشت؛ نتیجه گرفت که نعمت ولایت‌فقیه، بزرگترین نعمتی است که خداوند به برکت امام (ره) و هزاران شهیدی که خونشان را در این راه نثار کردند، به ما داده است.”

مصباح  افزود: “کجای دنیا مانند جمهوری اسلامی ایران چنین زمینه‌ای وجود دارد که مردمی بر اساس اعتقاد دینی و مذهبی خود و با عواطف شخصی و دینی خود نسبت به شخصی مانند مقام معظم رهبری چنین علاقه ای داشته باشند؟!” وی با بیان این‌که “خدا نعمت ولایت‌فقیه را به ما داده است و باید از آن برای حفظ اسلام و عزت مسلمین بهره برداری کنیم”، ادامه داد: “به نظر بنده، در بین مسائلی که ما با آن مواجه هستیم، مهمترین بخش مسائل فرهنگی – که وظیفه روحانیت است – همین مسأله ولایت‌فقیه است؛ مسئله ای که قوام جامعه و هویت نظام اسلامی و قوام انقلاب به آن بستگی دارد و هدف دشمنان اسلام قرار گرفته است؛ چه دشمنان خارجی و چه دشمنان داخلی که بی جیره و مواجب، نوکری آن‌ها را انجام می‌دهند.”

عضو جامعه مدرسین در پایان عنوان کرد: “از دوحالت خارج نیست؛ یا شاکر نعمت ولایت‌فقیه هستیم و یا کفران نعمت می‌کنیم؛ در صورت شکر، نعمت‌های خداوند بر ما فزونی می‌یابد و البته شکر این نعمت، کار کردن در این زمینه است، و در صورت کفران نعمت، باید منتظر عذاب شدید الهی باشیم.”