بهرام رحمانی: سفر نماینده حکومت سنگسار، اعدام، ترور، جهل و جنایت به سوئد برای حراج منابع عمومی جامعه‌مان!

حکومت اسلامی، برای این که خلوص نیت خود را به‌سرمایه‌گذاران در ایران اطمینان دهد که سرمایه‌شان امنیت در ایران دارد کارگران را شلاق می‌زند و فعالین و چهره‌های سرشناس جنبش کارگری و فعالین سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را زندانی می‌کند و… در حقیقت برای دولت‌های سرمایه‌داری متمدن غرب، کم‌ترین اهمیتی ندارد که حکومت اسلامی ایران، حامی تروریسم در جهان است و سیاست‌های آزادی‌ستیزی، زن‌ستیزی و کودک آزاریش، حتی به‌ده کوره‌های دوردست جهان نیز رسیده است کاملا بی‌تفاوتند. ….

—————————————————-

سفر نماینده حکومت سنگسار، اعدام، ترور، جهل و جنایت به سوئد
برای حراج منابع عمومی جامعه‌مان!

بهرام رحمانی
bahram.rehmani@gmail.com

وزیر خارجه حکومت جهل و جنایت اسلامی ایران، طی سفری به‌کشورهای اروپایی از جمله قرار است روز چهارشنبه یکم یونی ۲۰۱۶ به‌استکهلم پایتخت سوئد بیاید. هدف اصلی این سفرهای نمایندگان حکومت اسلامی و وزیر امور خارجه اش انعقاد قراردادهای اقتصادی، نظامی و امنیتی است. به‌عبارت دیگر، حکومت اسلامی ایران پس در دوره پسابرحام، برای بقای خودش منابع و ثروت‌های عمومی جامعه‌مان به‌حراج گذاشته و از شرکت و دولت‌ها و نهادهای سرمایه‌داری جهانی دعوت کرده است که برای سرمایه‌گذاری و حمایت از جمهوری جهل و جنابت و ترور و خرافه اسلامی به‌ایران بیایند و از نیروی کار ارزان و سرکوب‌شده در جهت کسب سود بیش‌تر سهم خود را ببرند.
سخن‌گوی وزارت امور خارجه حکومت اسلامی، در نشست خبری روز دوشنبه گذشته خود، از سفر ظریف به‌کشورهای لهستان، سوئد، لتونی و فنلاند خبر داده بود.
به‌گفته حسین جابری انصاری، در این سفر مجموعه ای از رایزنی‌های دیپلماتیک برای گسترش همکاری با این کشورها و هم‌چنین سخن‌رانی‌ها و دیدارهایی انجام خواهد شد.
سخن‌گوی وزارت امور خارجه در این نشست، از انجام سفر دیگری به‌کشورهای اروپایی خبر داده بود. سفری که گفته می‌شود ۵ روز به‌طول می‌انجامد.
سفر ظریف به‌استکهلم، پس از آن انجام می‌شود که شرکت‌ها و بانک‌ها و سرمایه‌گذاران سوئدی به‌ایران آمدند.
سفیر حکومت اسلامی ایران، با اشاره به‌سفر وزیر امور خارجه ایران به فنلاند، گفت: «۲۰۰ نفر از فعالان اقتصادی کشور ما به‌منظور سرمایه‌گذاری از ایران بازدید کرده‌اند.»
او ادامه داد: «سال گذشته نیز هیئتی ۱۰۰ نفره به‌ایران سفر کردند و وزیر راه و ترابری، وزیر کشاورزی و محیط زیست فنلاند نیز با هیئت‌هایی بلند پایه به‌ایران سفر کرده و در نهایت هیئتی از پارلمان مجلس فنلاند به‌ایران سفر کردند».
بر اساس بیانیه مطبوعاتی دولت فنلاند، محمد جواد ظریف روز سه‌شنبه ۱۱ خرداد با تیمو سوئینی وزیر امور خارجه فنلاند دیدار خواهد کرد. وزیران امور خارجه ایران و فنلاند در مورد روابط دو جانبه، مسائل منطقه‌ای خاورمیانه و خلیج فارس، روابط ایران و اتحادیه اروپا و دیگر موضوع‌های بین‌المللی تبادل‌نظر خواهند کرد.
استکهلم سومین پایتخت اروپایی است که هیئت ایرانی به‌ریاست محمدجواد ظریف به‌آن سفر می‌کند. در همین باره، سفیر سوئد در تهران، هفته گذشته در توییتر خود نوشته بود: «محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران ۱۲ خرداد‌ (اول ژوئن) به‌همراه هیاتی اقتصادی به‌سوئد سفر می‌کند».
حکومت اسلامی، برای این که خلوص نیت خود را به‌سرمایه‌گذاران در ایران اطمینان دهد که سرمایه‌شان امنیت در ایران دارد کارگران را شلاق می‌زند و فعالین و چهره‌های سرشناس جنبش کارگری و فعالین سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را زندانی می‌کند و… در حقیقت برای دولت‌های سرمایه‌داری متمدن غرب، کم‌ترین اهمیتی ندارد که حکومت اسلامی ایران، حامی تروریسم در جهان است و سیاست‌های آزادی‌ستیزی، زن‌ستیزی و کودک آزاریش، حتی به‌ده کوره‌های دوردست جهان نیز رسیده است کاملا بی‌تفاوتند.
به‌این ترتیب، برای سرمایه‌داری جهانی چه از نوع پیشرفته و چه عقب‌مانده، کشتار انسان‌ها بی‌اهمیت است تنها کافی‌ست که امنیت سرمایه حفظ شود حالا این امنیت را نظامیان، مذهبیون، تروریست‌ها، آدم‌کش‌ها و فاشیست‌ها تامین می‌کنند اهمیتی نمی‌دهند. به‌عبارت دیگر، دفاع آن‌ها از حقوق بشر، صرفا روی کاغذ بوده و جنبه تبلیغی دارد بدون این که جنبه اجرایی داشته باشد. برای سرمایه‌داری جهانی مهم نیست که فعالین کارگری چون جعفر عظیم‌زاده بیش از یک ماه است در زندان در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد و  یا نرگس محمدی با وجود بیماری‌های خطرناک در زندان نگه داشته می‌شود.

بی‌تردید نیروهای آزادی‌خواه و برابری‌طلب و چپ سرنگونی‌طلب و مدافعان جنبش کارگری در سوئد، جشن و مهمانی سفیر حکومت ده‌ها هزار اعدام و آپارتاید جنسی و هم‌چنین دولت سوسیال دموکرات سوئد که فرش قرمز زیر پای این جنایت‌کاران پهن می‌کند را دهن کجی به‌حرمت اکثریت شهروندان ایران و سوئد دانسته و بساط آن‌ها را بر هم خواهند زد.
لازم به‌یادآوری است که منوچهر متکی، وزیر امور خارجه وقت حکومت اسلامی، به‌دعوت رسمی کارل بیلدت وزیر امور خارجه سوئد، دوشنبه هفتم مه ۲۰۰۷ به سوئد آمده بود، با اعتراض گسترده سازمان‌ها و احزاب و ایرانیان آزادی‌خواه و سرنگونی‌طلب از جمله با شعارهای «سرنگون باد حکومت اسلامی»، «کارگران، زنان و دانشجویان زندانی آزاد باید گردد»، «زندانیان سیاسی آزاد باید گردد»، «متکی تروریست است، ترویست را بیرون بیاندازید»، «سفارت جمهوری اسلامی این مرکز جاسوسی تعطیل باید گردد»، «متکی قاتل است کارل بیلدت ریاکار است»…، دست به اعتراض گسترده ای زدند. هم‌چنین تنی چند از معترضین خشمگین تخم مرغ به‌سر و کله مامورین سفارت حکومت اسلامی در استکهلم که در حال ورود به‌ساختمان سخن‌رانی بودند، کوبیدند. همین اعتراضات سبب شد که متکی، با بیست دقیقه تاخیر و در میان تدابیر شدید امنیتی، نه از در اصلی، بلکه از در به‌اصطلاح پشتی و اضطراری به‌محل جلسه آورده شود.*
سفر منوچهر متکی وزیر خارجه وقت حکومت اسلامی به‌سوئد، رسوایی بزرگی برای حکومت اسلامی ایران و دولت سوئد داشت. چرا که اعتراضات اپوزیسیون آزادی‌خواه و چپ سرنگونی‌طلب از تمام رسانه‌ها بزرگ و کوچک سوئد و از این طریق رسانه‌های جهان در سطح گسترده‌ای منتشر شده بود. سخن‌رانی متکی در دانشگاه اقتصاد استکهلم را بر هم زدیم و جشن‌شان به‌عزاداری تبدیل کردیم. مسلما این بار نیز محکم‌تر از گذشته، بده و بستان‌ها و معاملات نمایندگان حکومت جهل و جنایت و خرافه اسلامی و حکومت سوسیال دموکرات سوئد «مدافع حقوق بشر؟!» را در نزد افکار عمومی سوئد و ایران و جهان رسواتر خواهیم کرد.
پذیرایی دولت سوئد از نمایندگان حکومت حامی تروریسم جهانی، ده‌ها هزار اعدام، زن‌ستیز و آزادی‌ستیز را باید شدیدا محکوم کنیم و پرده‌های ریاکاری شان را کنار بزنیم.
بی‌تردید روزچهارشنبه میادین و خیابان‌های مرکز شهر استکهلم منتهی به‌ساختمان‌های دولت و مجلس و وازرت امور خارجه سوئد، با حضور صدها تن از ایرانیان و سوئدی‌های آزاده پر خواهد شد.

یک‌شنبه نهم خرداد ۱۳۹۵ – بیست و نهم مه ۲۰۱۶


*ضمیمه:

منوچهر متکی، سفیر حکومت وحشت و ترور در استکهلم رسواتر شد!
بهرام رحمانی

منوچهر متکی، وزیر امور خارجه حکومت تروریستی اسلامی که به‌دعوت رسمی کارل بیلدت وزیر امور خارجه سوئد، دوشنبه هفتم مه ۲۰۰۷ به سوئد آمده بود، با اعتراض گسترده سازمان‌ها و احزاب و ایرانیان آزادی‌خواه و سرنگونی‌طلب از جمله با شعارهای «سرنگون باد حکومت اسلامی»، «کارگران، زنان و دانشجویان زندانی آزاد باید گردد»، «زندانیان سیاسی آزاد باید گردد»، «متکی تروریست است، ترویست را بیرون بیاندازید»، «سفارت جمهوری اسلامی این مرکز جاسوسی تعطیل باید گردد»، «متکی قاتل است کارل بیلدت ریاکار است»…، دست به‌اعتراض گسترده‌ای زدند. هم‌چنین تنی چند از معترضین خشمگین تخم مرغ به‌سر و کله مامورین سفارت حکومت اسلامی در استکهلم که در حال ورود به‌ساختمان سخن‌رانی بودند، کوبیدند. همین اعتراضات سبب شد که متکی، با بیست دقیقه تاخیر و در میان تدابیر شدید امنیتی، نه از در اصلی، بلکه از در به‌اصطلاح پشتی و اضطراری به‌محل جلسه آورده شود.
جلسه سخن‌رانی متکی، در دانشکده عالی دفاع ملی در استکهلم برگزار گردید که به‌دعوت «انستیتوی بین المللی پژوهش صلح استکهلم (سپیری)»، صورت پذیرفته بود. برخی از سفرا، کارمندان سفارت حکومت اسلامی، از جمله حسن قشقاوی، سفیر حکومت اسلامی در استکهلم، دانش‌جویان مهمان اعزامی حکومت اسلامی، خبرنگاران حکومت اسلامی و بین‌المللی از حاضران این جلسه بودند.
ابتدا قرار بود سخن‌رانی منوچهر متکی، در دانشکده عالی بازرگانی سوئد برگزار شود، اما سپس به‌دلیل افشاگری وسیع اپوزیسیون سرنگونی‌طلب و آکسیون «کمیته نه جمهوری اسلامی، نه به جنگ» در مقابل این مدرسه که با استقبال و همکاری گسترده دانشجویان و برخی از کارمندان و استادان نیز مواجه شد، جلسه فوق در این محل به‌هم خورد. و به‌ساختمان «دانشکده دفاع ملی سوئد»، منتقل گردید.
رادیو سراسری دولتی سوئد «پژواک» – بخش فارسی – و هم‌چنین رادیوهای محلی فارسی زبان شهر استکهلم، در برنامه‌های خود فضای گسترده‌ای به‌اعتراض علیه سفر متکی، اختصاص دادند، به‌طوری که در زمانی کوتاه همه از این سفر مطلع شدند. نیروهای سیاسی چپ و آزادی‌خواه و برابری‌طلب، با انتشار اطلاعیه‌هایی مردم را به‌اعتراض و تجمع در روز ورود متکی، دعوت کردند. در میزگردهای بسیاری از رادیوهای محلی، افشاگری‌های وسیعی از وحشی‌گری‌های حکومت اسلامی به‌عمل آمد. هم‌چنین با هماهنگی و مشورت بین اکثریت  نیروها و فعالین سیاسی و با همکاری مردم آزادی‌خواه این تجمع با موفقیت به‌پایان رسید.
در اعتراض به‌حضور منوچهر متکی، روز دوشنبه هفتم مه، از ساعت ۱۱ تا ۱ بعد از ظهر تظاهرات پر سر و صدایی که ده‌ها رسانه گروهی سوئدی و بین‌المللی و ایرانی آن را رله می‌کردند، در مقابل دانشکده دفاع ملی سوئد در استکهلم برگزار شد. در حالی که حضور گسترده و خشن پلیس سوئد با تجهیزات، پلیس اسب سوار، سگ و غیره خودنمایی می‌کرد، با این وجود صدها نفر از ایرانیان خشمگین در مقابل ساختمان سخنرانی متکی، تجمع کردند.
سخن‌رانان که از فعالین نیروهای اپوزیسیون سرنگونی‌طلب و چپ و معترض بودند، یکی پس از دیگری به‌افشای جنایت حکومت اسلامی و سابقه متکی به‌زبان‌های فارسی و سوئدی پرداختند و جنایات حکومت اسلامی را در این ۲۸ سال یادآور شدند.
در واقع محل تجمع به‌کیفرخواست ۲۸ سال جنایت حکومت اسلامی، بی‌حقوقی کارگران، زنان، دانش جویان، جوانان و ملیت‌های تحت ستم تبدیل شد.
پلیس قصد داشت به‌بهانه عدم مجوز جمعیت را از مقابل ساختمان سخن‌رانی متکی دور کند، اما با مقاومت سرسختانه مخالفان حکومت اسلامی روبه‌رو شد.
تقریبا همه خبرگزاری های رسمی سوئد و برخی از رسانه‌های بین‌المللی نیز که در محل اعتراض حضور داشتند، خبر این تظاهرات را در سطح گسترده‌ای از رادیو و تلویزیون و روزنامه‌ها و سایت‌های اینترنتی انعکاس دادند.
تظاهرات کنندگان پس از پایان سخن‌رانی متکی، به میدان مرکزی استکهلم رفتند و از آن جا تا جلو ساختمان وزارت امور خارجه که قرار بود متکی و کارل بیلدت، وزیر امور خارجه سوئد دیدار کنند راه‌پیمایی کردند. این تجمع اعتراضی در مقابل محل وزارت امور خارجه سوئد، با شعارهای «سرنگون باد حکومت اسلامی»، «زنده باد مبارزه کارگران، زنان، دانش‌جویان و مردم آزادی‌خواه بر علیه حکومت اسلامی»، «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «متکی تروریست است، تروریست را بیرون بیاندازید» و هم‌چنین با محکوم کردن دولت سوئد ادامه پیدا کرد.
در اعتراض به اقدام دولت سوئد با دعوت از متکی و افشای جنایات حکومت اسلامی، نیروهای اپوزیسیون چپ و آزادی‌خواه و سرنگونی‌طلب، تنها نبودند، بلکه افکار عمومی آزادی‌خواه سوئد و چپ و نهادهای مترقی در کنار ما بودند. از جمله نامه سرگشاده‌ای تحت عنوان «زنان در ایران زندانی می‌شوند. کارل بیلدت باید امروز واکنش نشان دهد.»، با امضای نمایندگان باشگاه روزنامه‌نگاران، پن، گزارشگران بدون مرز، سازمان آ ب اف، و اتحادیه نویسندگان سوئد که در شماره روز هفتم مه، در روزنامه «داگنز نی هیتر» چاپ شده بود.
در این نامه، از جمله به محکومیت شماری از فعالان جنبش زنان در ایران، اشاره شده و آمده است: در زمانی که حکومت اسلامی ایران، با وارد آوردن بیش‌ترین هجوم بر زنان و دیگر فعالان اجتماعی مانند آموزگاران، دانش‌جویان و کارگران و از جمله با راه انداختن آن‌چه که مبارزه با بدحجابی نامیده شده، مردم ایران را زیر فشار شدید قرار داده، وزیر امور خارجه آن به‌سوئد دعوت می‌شود.

امضاء‌کنندگان این نامه، خواسته‌اند تا کارل بیلدت، وزیر امور خارجه و مود اولوفسون، معاون نخست وزیر سوئد، با توجه به نقض حقوق بشر در ایران و فشاری که جمهوری اسلامی بر مردم ایران و به‌ویژه زنان وارد می‌کند، اعتراض خود را نشان دهند و نیز این امر را در سطح اتحادیه اروپا و بین‌المللی پیش ببرند.
بیورن لینل، دبیر پن سوئد، از جمله سخنرانان تظاهرات روز هفتم مه بود، در گفتگوئی با پژواک گفت: چند تشکل سوئدی شامل  Publicist klubben، پن سوئد، گزارشگران بدون مرز و آ ب اف، در اعتراض به از جمله فشار فزاینده بر زنان در ایران اطلاعیه‌ای در رسانه‌های سوئد به‌چاپ رساندیم. دبیر پن سوئد ادامه داد جنبش رشدیابنده‌ زنان در ایران که اساس جمهوری اسلامی را در این کشور مورد پرسش قرار داده بیش‌ترین وحشت را در حکومت گران ایجاد کرده است.
رادیو پژواک، در گزارش خود افزود: دیدار وزیر امور خارجه‌ جمهوری اسلامی ایران با مود اولفسون معاون نخست ‌وزیر و وزیر بازرگانی سوئد، باعث شگفتی جامعه میزبان شد. شگفتی از این که منوچهر متکی از دست دادن به وزیر زن بازرگانی سوئد امتناع کرده است. از جمله نکاتی که در حاشیه سفر منوچهر متکی در رسانه‌های سوئد مورد انتقاد قرار گرفت همین حرکت ایشان بود.
مود اولوفسون، در گفتگوئی با بخش سوئدی رادیو بین‌المللی سوئد گفت، متکی درخواست دیدار با فردریک رینفلد نخست وزیر ما کرده بود اما فکر کردیم که او باید با وزیری در حد من دیدار کند و خوبی این دیدار این بود که نشان دهیم که یک زن در سوئد می‌تواند از موقعیتی که من دارم برخوردار شود. اولوفسون، گفت که وی، از دست دادن با من امتناع کرد. الوفسون، ادامه داد که من برایش توضیح دادم که در سوئد ما برای خوش آمدگوئی دست همدیگر را می‌گیریم اما وزیر خارجه‌ ایران گفت در کشور ما مردان به جای دست دادن بر زنان دستشان را بر سینه می‌گذارند و ادامه داد ما همدیگر را درک کردیم…

خانم اولوفسون، در حالی متکی را درک می‌کند که در همین دو ماه گذشته صدها نفر از فعالین جنبش کارگری، زنان و دانش‌جویان به بی‌دادگاه‌های احضار و یا زندانی شده اند. محمود صالحی، از چهره‌های سرشناس جنبش کارگری ایران، تنها به‌دلیل سازمان دهی روز جهانی کارگر – مستقل از دولت – در سال ۲۰۰۴، قبل از اول ماه ۲۰۰۷، زندانی شد تا به‌زعم خود از رهبران و فعالین گرایش رادیکال جنبش کارگری زهر چشم بگیرند تا بلکه، مانع برگزاری مراسم مستقل اول ماه مه شوند. اما بر خلاف تصورات مالیخولیایی و پیش بینی های حکومت، این روز هر چه با شکوه‌تر و گسترده‌تر برگزار شد و حتی کارگران پیشرو مراسم دولتی خانه کارگر را نیز بر هم زدند و به‌اعتراض واقعی خود کارگران بر علیه سرمایه‌داران و حکومت حامی سرمایه تبدیل کردند. پس از اول ماه مه، شکار فعالین کارگری در کردستان افزایش یافته است. در دو ماه گذشته، صدها تن از فعالین حرکت‌های اعتراضی معلمان سراسر کشور دستگیر و زندانی شده‌اند. دوازده تن از دانش‌جویان معترض دانشگاه مازندران توسط مامورین امنیتی ربوده شدند که در اثر اعتراض دانش‌جویان سراسر کشور مجبور به‌آزادی آن‌ها شدند. تشنج در دانشگاه‌ها به ویژه دانشگاه امیرکبیر تهران ادامه دارد. به‌بهانه مبارزه با «بدحجابی»، بنا به اقرار مقامات حکومتی، نزدیک به دویست هزار زن را در طول دو هفته دستگیر و برای آن‌ها پرونده‌سازی کردند. صدها هزار زن دیگر نیز در خیابان‌ها با توهین و تحقیر پلیس‌های سرکوبگر زن و مرد حکومت اسلامی روبه‌رو شدند، اما تصاویر نشان می‌دهند که آن‌ها در مقابل این سرکوبگران با سرافرازی ایستاده‌اند. آری، خانم اولوفسون، متکی را در حالی درک می‌کند که وحشی‌گری های حکومت اسلامی بر علیه جنبش‌های اجتماعی تشدید شده است و اصولا خانم وزیر، به‌عنوان میزبان وزیر امور خارجه حکومت اسلامی، نباید از این وقایع ایران بی‌خبر باشد. این حکومت، با تاکید به‌غنی‌سازی اورانیوم و با یاری رساندن به‌گروه‌های تروریستی اسلامی در منطقه به‌ویژه در عراق، جامعه ایران را نگران و به لبه پرتگاه ماجراجویی‌های خود و دولت‌های امپریالیستی کشانده است. اما «درک» متکی از سوی معاون نخست وزیر سوئد، و حتی به‌طور کلی توسط دولت سوئد، قابل درک است و آن هم جز در نظر گرفتن منافع اقتصادی و سیاسی حقیر دولت‌شان چیز دیگری نیست. دولتی که از همان آغاز سر کار آمدنش حملات گسترده‌ای را برای پس گرفتن دستاوردهای دوره گذشته جامعه سوئد، به ویژه طبقه کارگر را در اولویت‌های خود قرار داده است، همکاری و مماشات اش با حکومت اسلامی، قاعدتا نباید برای جامعه چندان تعجب آور باشد.
در نشست مطبوعاتی روز هفتم مه ۲۰۰۷‌ وزیر امور خارجه‌ حکومت اسلامی ایران، خبرنگاران پرسش‌های گوناگونی در مورد مواضع ایران نسبت به‌قطعنامه‌های سازمان ملل، وضعیت ناگوار و غیرقابل تحمل حقوق بشر در ایران، سلاح‌های کشتار جمعی، وضعیت تبعیدیان و… قرار گرفت. اما خبرنگارانی که در این کنفرانس حضور داشتند گفته اند که اولا ایشان چیز تازه ای برای گفتن نداشت و ثانیا، آگاهانه زمان بسیار کوتاهی برای این نشست در نظر گرفته بودند تا متکی از سوی خبرنگاران مورد سئوال پیچ قرار نگیرد.

متس کارلبوم، گزارشگر سیاسی روزنامه داگنز نی هیتر، در گفتگو با پژواک، اظهار داشت سخنرانی ایشان قابل پیش بینی بود… وی تنها به توضیح نظرگاه‌ های ایران در مورد سلاح‌‌های کشتار جمعی و قطعنامه‌‌های سازمان ملل پرداخت و متاسفانه حرف تازه‌ای نداشت.
شایان ذکر است که رسانه‌های رسمی حکومتی ایران، هیچ خبری از حضور متکی در سوئد و اعتراض وسیع ایرانیان و سوئدی‌های آزادی‌خواه بر علیه ایشان، و هم‌چنین رسانه‌های طیف توده‌ای‌-‌اکثریتی مانند سایت‌های ایران امروز، اخبار روز، پیک و…، هیچ خبری را در این مورد منتشر نکردند.
سابقه تروریستی منوچهر متکی

منوچهر متکی، علاوه بر این که سفیر یک حکومت ده‌ها هزار اعدام، آپارتاید جنسی، ضدآزادی و ضدکارگر است، شخصا نیز سابقه عضویت در سپاه پاسداران داشته و از اعضای ارشد قرارگاه رمضان بوده است. تاکنون صدها نفر از مخالفان سیاسی، توسط قرارگاه رمضان از جمله در کردستان عراق ترور و یا ربوده شده اند. وی، هنگامی که سفیر حکومت اسلامی در ترکیه بود، شبکه ترور این حکومت در آن کشور را بسیار فعال‌تر کرد. در این‌جا به‌گوشه‌هایی از کارنامه سیاه ایشان اشاره می‌کنیم.
منوچهر متکی رستم آبادی، متولد ۱۳۳۲ در بندر گز است. وی، از مسئولین سابق انجمن اسلامی در هند بود. او در سال ۱۳۵۵، به ایران برگشت. متکی، نخست از یکی از شهرهای ترکمن صحرا نماینده مجلس شورای اسلامی شد و سپس به‌وزارت خارجه راه یافت.

متکی، در سال ۱۳۶۷ – ۱۹۸۵، سفیر حکومت اسلامی در ترکیه شد. در مدت حضور وی در ترکیه، تنی چند از ایرانیان ترور شدند و یا عده‌ای از پناهجویان سیاسی، در بند و بست با مقامات مرزی ترکیه به ایران انتقال داده شدند. وی هم‌چنین به‌گروه‌های تروریستی اسلامی ترکیه‌ای کمک می‌رساند، به همین دلایل منوچهر متکی، در اکتبر ۱۳۷۰، به‌عنوان عنصر نامطلوب تشخیص داده شد و در ظرف بیست و چهار ساعت از این کشور اخراج گردید.
محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری اسلامی، در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ وی را به برای تصدی وزارت امور خارجه به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد.
احمدی نژاد، در معرفی منوچهر متکی، چنین گفته است: «سال ۱۳۳۲ در بندر گز متولد شد… سفیر جمهوری اسلامی ایران در ترکیه و ژاپن بوده است و طی دورانی نیز مشاور وزیر امور خارجه، نماینده مجلس هفتم و رییس کمیته روابط خارجی کمیسیون امنیت ملی.»

از سوابق متکی در ژاپن اطلاعات چندانی در دست نیست اما از سوابق تروریستی وی در ترکیه اطلاعات زیادی در دسترس است. هنگامی که احمدی‌نژاد، وی را به‌وزارت امور خارجه انتصاب کرد، روزنامه‌های ترکیه در مورد سوابق متکی مطالبات زیادی نوشتند، از جمله روزنامه ترکی «وطن»، چاپ ترکیه، طی گزارشی در مورد سوابق تروریستی منوچهر متکی نوشت، در دورانی که متکی سفیر حکومت تهران در ترکیه بود، دو پناهنده سیاسی ایرانی ربوده شدند. این روزنامه در ادامه نوشت، به دنبال ربوده شدن دو پناهنده ایرانی، دولت ترکیه دو دیپلمات حکومت اسلامی را بازداشت کرد و حکومت تهران نیز در یک اقدام تلافی جویانه، دو دیپلمات ترک را از ایران اخراج نمود که این امر موجب تیرگی بیش از پیش روابط بین دو کشور شد.
هم‌چنین روزنامه وطن، در مورد دیگری از دخالت متکی در امور داخلی ترکیه، نوشت: «متکی در چهاردهم آوریل ۱۹۸۸ به همراه نجم الدین اربکان، رهبر حزب اسلامی رفاه، به طور غیرقانونی در اجلاسی شرکت کرد که مورد اعتراض شدید دولت وقت ترکیه قرار گرفت.»
همان‌طور که در بالا اشاره کردیم، با آغاز کار متکی در سفارت ایران در آنکارا، این سفارتخانه بیش از هر چیز به‌یک مرکز تروریستی تبدیل گردید و در دوره فعالیت وی در آنکارا، جاسوسی و عملیات‌های تروریستی بر علیه مخالفان جمهوری اسلامی را در ترکیه تشدید شد.
در اوت ۱۹۸۶، بهرام آذر فر و محمد قادری دو پناهجوی سیاسی ایران، در شهر بورسا ترکیه به قتل رسیدند. بهرام آذر نیا، به‌ضرب هشت گلوله به قتل رسید و محمد قادری ربوده شده و پس از دو روز جسد مثله شده اش توسط پلیس ترکیه پیدا شد. در ژانویه ۱۹۹۵، طاها کرمانج، یکی دیگر از پناهجویان سیاسی ایران، توسط فرد مسلحی در شهر آماسیا ترکیه به قتل رسید.

در هفتم اوت ۱۹۸۸، دولت ترکیه پنجاه و هشت ایرانی را به‌دلیل ورود «غیر قانونی» به خاک ترکیه، به‌مقامات مرزی حکومت اسلامی، تحویل دادند. حکم تحویل از سوی قائم مقام والی شهر «اوزالب» و امنیت شهر «وان»، صادر شده بود که از این پنجاه و هشت ایرانی، جسد چهار تن از آنان بعدها در شهر «گوموش» ترکیه کشف شد و مابقی نیز پس از تحویل توسط ماموران مرزی ایران در ارومیه، به‌صورت جمعی به رگبار بسته شدند و به‌دنبال فشار افکار عمومی و مجامع حقوق بشری به دولت ترکیه، پس از این واقعه و بررسی سازمان امنیت ترکیه «میت» کشف شد که متکی، سفیر ایران، با دادن رشوه به والی وان و اوزالب، خواهان این مخالفان از دولت ترکیه شده بود.
در شانزدهم نوامبر ۱۹۸۸، نه ایرانی که همگی از مخالفان سیاسی حکومت اسلامی ایران بوده‌اند از محل سکونت‌شان در محله اولوس آنکارا ربوده شدند، جسد سه تن از آن ها بعدها توسط پلیس در اطراف آنکارا کشف گردید، بنا به گزارش‌هایی شش تن از این ربوده شدگان به‌نام‌های علی کریمی، عباس رستم خانی، مصطفی جلالی، هاشم مشیری، فرهاد تیموری و قاسم برزگر، هم اکنون در زندان اوین تهران به حبس ابد محکوم شده‌اند.
در پنجم سپتامبر سال ۱۹۸۶، سرهنگ سابق نیروی هوایی محمد پدرام، از مخالفان حکومت اسلامی از آنکارا ربوده شد و به تهران منتقل گردید. سرهنگ پدرام، در سال ۲۰۰۱، در زندان اوین تهران اعدام شد.
سرانجام دولت ترکیه، پس از بررسی همه این اعمال تروریستی و دست‌یابی به‌شواهدی که نشان می داد سفارت ایران گروه های اسلامی تروریستی ترکیه را نیز یاری می‌رساند، به‌خصوص سفیر ایران در ترکیه «منوچهر متکی» را در اکتبر ۱۹۸۹، عنصر نامطلوب تشخیص داد و حکم اخراج وی مبنی بر ترک خاک ترکیه در ظرف بیست و چهار را صادر کرد.
البته آقای اکبر گنجی، که اکنون در خارج کشور به‌سر می‌برد اطلاعات دقیق‌تری در مورد اقدامات آدم‌ربایی و جاسوسی و ترویستی متکی در ترکیه دارد، زیرا دورانی خود ایشان نیز در سفارت حکومت اسلامی در ترکیه، به همین اقدامات مشغول بود.
این نمونه ها فقط بخشی از سوابق آدم‌ربایی و تروریستی منوچهر متکی، همانند همه سران حکومت اسلامی است که در رسانه‌ها ترکیه انعکاس یافته است. از این‌رو، طبیعی ست که براساس معیارها و قوانین شناخته شده بین‌المللی، اصولا متکی را به دلیل سازمان دهی جنایت علیه بشریت و نقش اش در ترور مخالفین و و غیره باید دستگیر و محاکمه شود، در حالی که بر عکس، دولت سوئد و دیگر دولت های دمکراتیک غرب، فرش قرمز زیر پای این تروریست پهن می‌کنند و آگاهانه بر جنایات حکومت اسلامی چشم می‌بندند تا منافع اقتصادی و سیاسی‌شان تامین شود.

بدین ترتیب، منوچهر متکی و حکومتی که وی سفیر آن است با اعتراض گسترده ایرانیان آزادی خواه و برابری‌طلب و چپ و نهادهای مترقی سوئدی از جمله احزاب چپ و پن سوئد، سازمان آ ب اف، کلوب روزنامه‌نگاران و…، بیش از پیش رسواتر شد و جنایات آن و حمایت و پشتیبانی از جنبش‌های حق‌طلب و برابری‌طلب ایران، بار دیگر در سطح گسترده‌ای از رسانه‌های سراسری سوئد و بین‌المللی به گوش افکار عمومی مردم سوئد و جهان رسید. ابعاد این اعتراض و افشای سیاست‌های غیرانسانی و وحشیانه حکومت اسلامی، با فریاد «سرنگون باد حکومت اسلامی ایران»، به‌حدی گسترده و وسیع بود که می‌توان گفت تاکنون در سوئد بی سابقه بوده است. در هر صورت استکهلم به شهر آزادی خواهان و مبارزین و سازمان ها و احزاب و فعالین چپ و سوسیالیست مخالف سرسخت حکومت اسلامی معروف است، حرکت اخیر نیز یک بار دیگر این توان و ظرفیت واقعی اپوزیسیون سرنگونی‌طلب را در این شهر به‌نمایش گذاشت. بی شک، چنین اعتراضاتی جنبش‌های حق‌طلب و دمکراتیک داخل کشور را تقویت و سرنگونی این حکومت جهل و جنایت را تسریع می‌کند.
شکی نیست که هدف سفر متکی به سوئد و کشورهای دیگر اسکاندیناوی، گفتگو درباره معاملات اقتصادی، بحران هسته ای، قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل بر علیه حکومت اسلامی، بحران خاورمیانه و غیره بوده است. وی پس از سوئد به نروژ و دانمارک نیز سفر کرد و در این کشورها نیز با اعتراض مخالفین روبه‌رو شد.
دولت سوئد، با دعوت از متکی، ریاکاری خود را مبنی بر دفاع از حقوق بشر و انسانیت به‌نمایش گذاشت و بار دیگر نشان داد که دفاع این دولت‌های به‌اصطلاح دمکراتیک غرب، از دمکراسی، حقوق بشر و خواست‌ها و مطالبات انسانی، دفاعی کاذب و غیرواقعی است.

دولت سوئد با این اقدام خود، در تلاش است که به اصطلاح «دیالوگ انتقادی» که سیاست شکست خورده دولت‌های اروپایی به ویژه دولت آلمان و مماشات آن‌ها با حکومت دیکتاتوری اسلامی ایران را بار دیگر زنده کند. اما افکار عمومی مردم جهان، چه طبقه کارگر، چه جنبش زنان، دانش‌جویان و مردم آزادی‌خواه غرب آگاهند که حکومت‌های دیکتاتوری از نوع حکومت اسلامی، اصلاح‌پذیر نیستند، از این رو باید سرنگون شوند و به‌همین دلیل نیز این جنبش‌ها از جنبش‌های حق‌طلب و برابری‌طلب جامعه ایران دفاع می‌کنند. بنابراین واضح است که خطاب ما نه به دولت ‌ا، بلکه به افکار عمومی این جوامع است که به دولت‌های خود فشار بیاورند تا به جای دعوت از تروریست‌های حکومت اسلامی و حمله پلیس‌شان به اعتراض بر حق مخالفین این حکومت آدم‌کش و جانی، دست از مماشات و همکاری با این حکومت بردارند تا مردم آزادی‌خواه ایران با حمایت و پشتیبانی هم سرنوشتی‌هایش در جهان بساط خونین این حکومت را برچینند.
این اقدام وقیحانه دولت سوئد را باید شدیدا محکوم کرد. دولت سوئد، به‌خاطر دعوت از یک تروریست حکومت اسلامی، یک معذرت‌خواهی به‌مردم آزادی‌خواه سوئد و ایرانیان مخالف حکومت اسلامی، بدهکار است. از این‌رو، باید کارل بیلدت، وزیر امور خارجه سوئد را وادار کرد تا هر چه زودتر این معذرت خواهی را به‌جا آورد و  از این به بعد هیچ مقام و ارگان سوئدی جرات نکند بیش از این بساط تروریست‌های اسلامی را در سوئد پهن کند.

دهم مه ۲۰۰۷ – بیستم اردیبهشت ۱۳۸۶

این مطلب هم‌اکنون در بسیاری از سایت‌ها، از جمله دیدگاه، آزادی بیان و… در دسترس است.

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.