سال جدید را نوید بخش اتحاد و بهم پیوستن پدران و مادران و بازماندگانی که فرزندان برومند و عزیزان جوان و زیبایشان را به جفای ظالمان از دست داده اند دانسته و مشتاقانه چشم انتظار بهم پیوستن جویبارهای کوچک شفقت و دستهای دادخواهان هستیم. ….

در این واپسین روزهای زمستان که درختان بیدار شده و بر شاخه ها نخستین جوانه ها به نشانه تغییر فصل پدیدار شده،
در این روزها که خورشید طلایی در آسمان میتازد و بر سرما و تاریکی پیروز می شود،
در آستانه نوروز، عید پرواز جمشید جم به سوی خورشید،
برای مردم میهنمان؛ خصوصا دختران و پسران جوان، سالی پر از نیکبختی و دلخوشی آرزو میکنیم. سالی که سرمنشاء آزادی و ابادی میهنمان باشد.
سالی که با اتحاد و همدلی غول اعدام و شکنجه را از کار انداخته و بساط چوبه های دار از سراسر این سرزمن برچیده شود،

سالی که دادخواهی اسیب دیدگان به بار نشسته و قوه قضائیه موظف به پیگیری و مجازات عاملین قتل فرزندان ایران، چه آنانکه پشت میله های زندان اعدام، چه بر کف خیابانها خونین و مالین و چه آنان که زیر شکنجه کشته شدند، گردد؛ مجازاتی عادلانه و انسانی. چرا که معتقدیم رعایت حقوق انسانی برای تک تک افراد بشر واجب است حتی قاتلین فرزندانمان.

سال جدید را نوید بخش اتحاد و بهم پیوستن پدران و مادران و بازماندگانی که فرزندان برومند و عزیزان جوان و زیبایشان را به جفای ظالمان از دست داده اند دانسته و مشتاقانه چشم انتظار بهم پیوستن جویبارهای کوچک شفقت و دستهای دادخواهان هستیم.

به رسم روزگار، ظلم پایدار نمیماند و خواهی نخواهی خون مظلوم خواهد جوشید. در زیباترین روزهای سال، در بهار و نوروز، برای همه انسانها شادی و لبخند آرزو میکنیم. با اینکه لبخندمان از سر تلخی ست، با اینکه ریشه ی شادی در قلبمان خشکیده. با اینحال، همراه با مردم نوروز را ارج نهاده و روزی نو و برگی تازه در دفتر تاریخ آزادی خواهان آرزو می کنیم.

همچنین از خدای دانا و توانا می خواهیم که بدکرداران را به راه راست هدایت کند. در غیر اینصورت به جبر تاریخ، جز بدنامی و ننگ چیزی از نامشان باقی نخواهد ماند.
پیشاپیش سال نو، بهار نو، ماه نو، و روز نو را به ملت بزرگوار و مهربان ایران و همه ی انسانهای نیک اندیش و همراه تبریک و تهنیت میگوییم.

اعضای مادرانه (ستم دیده گان دادخواه): مادر اسانلو؛ شهین مهین فر؛ اکرم زینالی؛ منصوره بهکیش؛ سیمین عیوض زاده؛ شعله پاکروان؛ شهناز اکملی؛ حوری گلستانی؛ حوری فرج زاده طارانی؛ و یارانی که همواره در کنارمان بوده اند؛ بی نام و نشان.