ناصر اعتمادی: “طنز تلخ” اعتراض رهبران ایران به اعدام منتقدان

مهدی اصلانی، فعال سیاسی و حقوق بشر که “از جان به در بردگان کشتار زندانیان سیاسی تابستان ۱۳۶۷ در ایران” است، ادعای رییس جمهوری ایران را در نکوهش اعدام منتقدان (در عربستان سعودی) به “طنزی تلخ” تشبیه کرده و ….—————————————-

رادیو فرانسه:
در بحبوحۀ بحران جاری میان تهران و ریاض، رییس جمهوری ایران، حسن روحانی، بار دیگر در اعتراض به اعدام شیخ نمر توسط عربستان سعودی گفت : “اعدام پاسخ انتقاد نیست.” حسن روحانی همانند آیت الله خامنه ای سپس کشورهای غربی و اروپایی را دعوت کرد که نسبت به نقض حقوق بشر در عربستان بی تفاوت و منفعل نمانند.

موضعگیری حسن روحانی (و شخص آیت الله خامنه ای) دربرگیرندۀ این پیام ضمنی بود که گویا در جمهوری اسلامی ایران که اتفاقاً دارای بیشترین شمار اعدام ها در جهان به نسبت جمعیت است (تنها در سال ۲۰۱۵ بیش از ۱۱۳۰تن در این کشور اعدام شدند) هیچ منتقد و مخالفی به دلیل دگراندیشی و یا انتقاد از حکومت اعدام نشده یا نمی شود و گویا اساساً مسئلۀ حقوق بشر در ایران همواره از جایگاه و منزلت ویژه ای برخوردار بوده است، هر چند خود نظام اسلامی دائماً به نام برتری شریعت اسلامی، حقوق بشر را رسماً انکار و یا نقض کرده است…

مهدی اصلانی، فعال سیاسی و حقوق بشر که “از جان به در بردگان کشتار زندانیان سیاسی تابستان ۱۳۶۷ در ایران” است، ادعای رییس جمهوری ایران را در نکوهش اعدام منتقدان (در عربستان سعودی) به “طنزی تلخ” تشبیه کرده و گفته است : “در همان تابستان سال ۱۳۶۷ آنهم نه به شهادت قربانیان سرکوب و زندانیان سیاسی، بلکه به گفتۀ آیت الله حسینعلی منتظری قائم مقام وقت آیت الله خمینی، در کمتر از یک ماه حدود چهار هزار زندانی سیاسی حکم دار آنهم نه توسط بیدادگاه ها رژیم اسلامی، بلکه از سوی هیئت های ویژه ای که منصوب شخص آیت الله خمینی بودند، به اتهام و بهانۀ “محاربه” یا “ارتداد” به جوخه های مرگ سپرده شدند.”
مهدی اصلانی در ادامۀ این سخن تأکید می کند که “هدف و روش این حکومت در قبال مخالفان همواره بر خفه کردن و به سکوت واداشتن آنان استوار بوده است.  این حکومت این ظرفیت را دارد که هر آن فجایعی نظیر “کهریزک” یا “تابستان ۶۷” بیافریند. از یاد نبریم که فجایع کهریزک زمانی رُخ داد که بسیاری بر این گمان بودند که دورۀ کشتار و سرکوب های خونین دگراندیشان در جمهوری اسلامی ایران به سر آمده و این حکومت تغییر کرده است، هر چند دیدیم که پاسخ همین حکومت به اعتراضات توده ای فجایع بازداشتگاه کهریزک بود.” به همین دلیل مهدی اصلانی در پایان تأکید می کند که “نظام اسلامی ایران هر آن که احساس خطر کند قادر است کهریزک و تابستان ۶۷ به پا بکند.”

مهدی اصلانی در ادامۀ همین سخن تصریح می کند که “اعتراض مقامات ایران از جمله حسن روحانی و آیت الله خامنه ای به اعدام شیخ نمر نه اعتراض علیه نفس اعدام، بلکه اعتراض نسبت به اعدام یک روحانی شیعه بود. در هیچیک از اعتراض ها و واکنش های اخیر رهبران جمهوری اسلامی ایران کمترین اشاره ای حتا به اعدام ۴۶ تن دیگر که همزمان با شیخ نمر توسط رژیم عربستان اعدام شدند به چشم نمی خورد.
به دیگر کلام، اگر شیخ نمر اعدام نمی شد یا به جای او مثلاً یک روحانی اهل سنت به قتل می رسید، ای بسا شاهد واکنش های تهران و بحران کنونی در مناسبات میان ایران و عربستان نبودیم، چنانکه در گذشته نیز رهبران ایران هرگز علیه اعدام ها و گردن زدن های مکرر در عربستان واکنشی از خود نشان ندادند.”
مهدی اصلانی در ادامۀ همین سخن می افزاید : “واکنش رهبران تهران در واقع نشان می دهد که تا کجا اعتراض حکومت اسلامی ایران به اعدام شیخ نمر ریشه در آپارتاید دینی دارد که از سی و هفت سال پیش بر این کشور حاکم است و درونمایه نظام اسلامی ایران را تشکیل می دهد که در نتیجه اش ایران در صدر دولت هایی قرار گرفته که بیشترین شمار اعدام ها را در جهان دارا هستند.”

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.