خبر لغو سفر تیم ملی فوتسال زنان ایران به گواتمالا برای شرکت در جام جهانی فوتسال زنان در حالی اعلام شد که تیم فوتسال بانوان کشور بهترین نتیجه امسال ورزش کشور را میان زنان و مردان و همه رشته‌ها به دست آورده است. ….

کلمه – نیما ارجمند:
آخرین فرصت تیم ملی فوتسال بانوان ایرانی پس از ۱۰ سال فعالیت در مسابقات جهانی با بی توجهی و عدم برخورد مسوولانه فدراسیون فوتبال ایران بر باد رفت. فرصتی که زنان فوتبالیست ایران تنها با تکیه بر مهارت ها و استعدادهای خود به دست آوردند و نه توجه و بودجه فدراسیون که هیچ گاه شامل حال آنان نشد.

خبر لغو سفر تیم ملی فوتسال زنان ایران به گواتمالا برای شرکت در جام جهانی فوتسال زنان در حالی اعلام شد که تیم فوتسال بانوان کشور بهترین نتیجه امسال ورزش کشور را میان زنان و مردان و همه رشته‌ها به دست آورده است.
علی کفاشیان دلیل لغو ین سفر را نبودن سفارت ایران در کشور گواتمالا عنوان کرده است و در عذر بدتر از گناه گفته است که برای گرفتن ویزا مجبوریم به آلمان سفر کنیم، اما مشکل اساسی دیگر این بود که برای سفر به آلمان هم نیازمند ویزا است. سؤال مهم از رئیس فدراسیون عریض و طویلی مانند فوتبال این است که آیا شما همه تیم های فوتیال را فقط به کشورهای دارای سفارت در کشور مقصد اعزام می کنید؟ جناب رئیس فدراسیون فراموش کرده‌اند که پیش از این تیم ملی فوتسال مردان به این کشور اعزام و این محدودیت فقط برای فوتیال زنان اعمال شده است. همین ماه گذشته تیم ایران به گوام سفر کرده است آیا ایران آنجا سفارتخانه دارد؟

اما یافته ها می‌گوید مسوولان فدراسیون فوتبال ایران کوچکترین تلاشی برای گرفتن ویزا نکرده است. تنها تلاش این فدراسیون این بوده است که از فدراسیون فوتبال گواتمالا خواسته است که برای اعضا تیم ملی ویزا بگیرد. سؤال دوباره اینکه جناب کفاشیان اگر فدراسیون همین کشور گواتمالا از شما درخواست ویزا می‌کرد پاسخ شما چه بود؟ اما دلیل اصلی را معاونت بانوان فدراسیون فوتبال گفته است که ما نمی‌توانیم ۲۳ دختر را با خود همراه کنیم برویم دوبی برای گرفتن ویزا!
دردآور آنکه وقتی از علی کفاشیان سؤال می‌کنند آیا حیف نیست این موقعیت از دست برود، جواب می دهد: «بله حیف است که این فرصت را از دست بدهیم اما من هم حیف هستم!»حتی این مقام مسوول به خود زحمت نمی‌دهد از پاسخ سخیف خودداری کند. پاسخ به مساله ای که زحمت های چند ساله تیمی را برباد می‌دهد که دیگر جایگزینی ندارد. زیرا همین تلاش فدراسیون نشان دهنده میزان توجه مسسولان فدراسیون به تیم های پایه فوتبال زنان را نشان می دهد.

و باز سؤال دوباره از جناب کفاشیان که شما دقیقاً برای چه چیز حیف هستی؟
البته حیف از سمتی که مسوولان بی تعهدی بر آن نشسته‌اند که ادامه دهنده همان تفکری هستند که مردم را خس و خاشاک می دانست.

به نظر می‌رسد مسوولان ورزش کشور در یک رودربایستی تاریخی مانده اند. برای اینکه در جهان عنوان کنند ایران برای ارتقای ورزش و فوتبال گام های اساسی برداشته و شاخصه آن را همین رشد ورزش و فوتبال بانوان عنوان می‌کنند ولی ورزش زنان تا همین حد اهمیت و ارزش دارد.
تیم ملی فوتسال ایران تنها بانوان ورزشکار ایران نیستند که به علت تبعیض از میدان های جهانی باز می‌مانند . پیش از این هم در رشته‌های دیگر به علت نبودن بودجه و عوامل دور از ذهنی مانند ویزا از اعزام تیم های بانوان خودداری شده است.
تیم هایی که حداقل برخلاف تیم های مردان چندان دست خالی از میادین جهانی برنمی گردند. اما نه جوایزشان با تیم های مردان برابری می‌کند و نه ارزش و بهایی که برای آنان در سطح ورزش کشور قایل می شوند.

تفکیک و تبعیض جنسیتی تنها در قانون های نانوشته این کشور نیست این تبعیض در افکار و نگاه جمعی حاکم بر کشور رسوخ کرده که گاهی در رشته‌های تحصیلی در دانشگاه و بازار کار رخنمایی می‌کند و گاهی در ممانعت از ورود زنان به استادیوم ها و حال در اعزام تیم قهرمان آسیا به مسابقات جهانی.