بهروز سورن: اینجا کسی جان می دهد

چنانچه کشور آلمان سالها پیش با افتخار و پزی دمکراتیک دیوار برلین را برداشت اما امروز با نفوذ و قدرت مالی خود در پی ایجاد دیواری از سیم های خاردار و محافظان مسلح در مرزهای این کشورها ست تا در برابر امواج انسانی زنان و مردان و کودکان پناهجو قد علم کند و بر ارتفاع انها افزوده شود. ….

فاجعه در پی فاجعه و هم اکنون بیم آن میرود که درگیری ها میان پناهجویان و ماموران مرزی این کشورها بالا بگیرد. پناهجویان سرگردان در مرزهای کشورهای مجارستان, صربستان, کرواسی و اسلونی بدنبال راه نفوذی به اروپا از مرزهای آهنین آنها هستند. چنانچه کشور آلمان سالها پیش با افتخار و پزی دمکراتیک دیوار برلین را برداشت اما امروز با نفوذ و قدرت مالی خود در پی ایجاد دیواری از سیم های خاردار و محافظان مسلح در مرزهای این کشورها ست تا در برابر امواج انسانی زنان و مردان و کودکان پناهجو قد علم کند و بر ارتفاع انها افزوده شود.

……………….
در گزارشها آمده است که: هفت پناهجو از جمله سه کودک و یک نوزاد در سواحل لسبوس غرق شده اند. یک پناهجوی افغانی به ضرب گلوله گارد مرزی بلغارستان جان داد. هزاران پناهجوی دیگر در تلاش هستند که از دریای اژه عبور کنند و خود را به اروپا برسانند.

پناهجویان در کشورهای خود راهی جز کشته شدن در میان جنگهای خانمان برانداز ندارند. اغلب جوانند و طرفین جنگ با سربازگیری از میان آنها قربانیان آتی و جدید جنگ را انتخاب می کنند. داعش جوانان را از سن چهارده سالگی بخدمت سربازی و جنگ فراخوانده است. جوانان انتخابی جز فرار و پناه آوردن به کشورهای با ثبات و امن ندارند. هرچه دورتر از مناطق بحرانی و جنگ بهتر و از همینرو بخش عظیمی از آنان برای امنیت خود و کودکانشان راهی آلمان و یا شمال اروپا هستند.

قبح حفظ امنیت غیرنظامیان سالهاست که در آن مناطق ریخته است. تفاوتی نمیکند که چه کسانی کشته می شوند هدف نسل کشی انسانهاست. نظامیان مسلح با سلاح های کشورهای امپریالیستی از روی جنازه هایی عبور می کنند که پیر و جوان و کودک هستند و در خون خود غلطیده اند. مهاجرت توده ای تنها مسیر زنده ماندن است. به کدام سو؟ ترکیه؟ یونان؟ لبنان؟ اردن؟ عراق؟ همه جا بحرانی است و آینده ای برای آنان و فرزندانشان قابل ترسیم نیست. کودکان از درس خواندن مانده اند و برای تامین مالی خانواده به کارهای متنوعی تن میدهند که هرگز در کشورهای اروپائی مجاز بشمار نمی آید. حتی اگر جنگ فورا باتمام برسد و همه جا صلح و صفا و رفاه برقرار شود کشور سوریه و عراق یک نسل را از دست داده اند. دهه ها بعقب رانده شده اند. زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی ویران شده است. بنابر این آینده ای روشن و بهتر برای جوانان نمیتوان ترسیم کرد.

مرزهای کشورهای اروپائی که مسیر ورود به اروپای متحد هستند یکی پس از دیگری بسته می شوند. سیاستمدارانی که در ابتدای امر تخمین واقعی از این موج عظیم نداشته و آغوشی تبلیغاتی و باز برای آنها داشتند, بمرور از مواضع پیشین خود باز می گردند و درپی پیشگیری از ورود آنها هستند. به ترکیه و مجارستان و سایر کشورهای محل عبور آنها میلیاردها می پردازند تا مرزهای خود را بروی پناهجویان ببندند. هزاران پناهجو پشت دروازه های مجار و کرواسی و صربستان مانده اند و طبیعت نیز سر سازگاری با آنها ندارد.

فصل سرما و رطوبت و یخبندان آغاز شده است و امکانات و چادرهای آنها تاب مقابله با طبیعت را ندارد. همه چیز یادآور دوران سیاه جنگ جهانی دوم و وحشی گری ها و جنایات آلمان نازی است. انسانها پشت سیم های خاردار فریاد میزنند. کودکان قربانی سیاست های دولت ها شده اند. اماکن نگهداری آنها با تخت های چند طبقه و پرشمارانسانها که در اناق های کوچک درهم می لولند. پناهجویان طاقتشان بسر آمده است. بر طبق گزارشات منتشر شده تهدید به آتش زدن چادرهایشان کرده اند.

فاجعه در پی فاجعه و هم اکنون بیم آن میرود که درگیری ها میان پناهجویان و ماموران مرزی این کشورها بالا بگیرد. پناهجویان سرکردان در مرزهای کشورهای مجارستان, صربستان, کرواسی و اسلونی بدنبال راه نفوذی به اروپا از مرزهای آهنین آنها هستند. چنانچه کشور آلمان سالها پیش با افتخار و پزی دمکراتیک دیوار برلین را برداشت اما امروز با نفوذ و قدرت مالی خود در پی ایجاد دیواری از سیم های خاردار و محافظان مسلح در مرزهای این کشورها ست تا در برابر امواج انسانی زنان و مردان و کودکان پناهجو قد علم کند و بر ارتفاع انها افزوده شود.

کشورهای اروپائی دست به دامان دولی شده اند که در کشورهای خود جنایات پرشمار علیه شهروندان خود مرتکب شده و می شوند. جمهوری اسلامی و حکومت اردوغان در ترکیه محل دیدار و خوش و بش آنها بردن هدایای میلیاردی شده است. از صلح و امنیت در سوریه و عراق و یمن می گویند و هر چه در توان دارند نه برای از میان بردن وحوش داعش بلکه برای حفظ موازنه قدرت در میان طرفین جنگ بکار می گیرند.

موج مخالفت با پذیرش پناهندگان نیز از سویی دیگر بالا گرفته است. فاشیست های خفته بیدار شده اند و عملیات خشونتزای آنها در کشورهای محل حضور پناهندگان افزایش یافته است. از سوی دیگر پناهجویان نیز در اعتراض وضعیت غیر انسانی نگهداری خود واکنش های متعدد و هیجانزده ای از خود نشان داده اند. زنان باردار و کودکان بسیاری در محلهایی اسکان داده شده اند که گرم کن ندارد و مناسب با فصل سرما ایجاد نشده اند. آینده آبستن حوادثی پر شمار خواهد بود.

۱۷٫۱۰٫۲۰۱۵
sooren001@yahoo.de

…………………………………….
منبع: گزارشگران
http://gozareshgar.com

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.