محمد ملکی: سپاه پاسداران ممنوع الخروجم کرده است

محمد ملکی، اولین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ در نامه‌ای سرگشاده به ممنوع‌الخروج بودن خود اعتراض کرده است. ….
دویچه وله:
محمد ملکی، اولین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ در نامه‌ای سرگشاده به ممنوع‌الخروج بودن خود اعتراض کرده است. او می‌گوید، توسط اداره حقوقی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ممنوع الخروج شده است.

محمد ملکی، نویسنده و فعال سیاسی در نامه‌ای سرگشاده به مقامات جمهوری اسلامی می‌گوید پس از حدود ۶ ماه “شنیدن حرفهای دروغ و ضد و نقیض” از سوی مقامات مسئول، همچنان اجازه خروج از ایران را نیافته است. ملکی که اولین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ است، می‌گوید دادستانی انقلاب تهران مدعی است که در دی ماه سال گذشته حکم رفع ممنوع الخروجی صادر شده، اما اداره حقوقی سپاه پاسداران بار دیگر او را ممنوع الخروج کرده است.

این استاد بازنشسته دانشگاه در این نامه که در صفحه فیسبوک خود منتشر کرده می‌افزاید: «در این روزها که در آستانه هشتاد و دو سالگی و پایان عمر با چند بیماری لاعلاج دست و پنجه نرم میکنم، می‌خواهم با فرزندانم و بویژه پسرم که هفت سال است از دیدارش محروم هستم دیدار کنم.» این فعال ملی مذهبی در سال ۱۳۶۰ در اعتراض به انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌ها دستگیر و به ۱۰ سال زندان محکوم شد. او پس از گذراندن نیمی از دوران محکومیت آزاد شد اما به مدت ۲۰ سال اجازه خروج از کشور را نداشت.

ملکی در بخشی از نامه خود می‌نویسد: «آیا نظام ولایی تا این اندازه به حکومت نظامیان تبدیل شده که یک استاد دانشگاه از طرف سپاه ممنوع‌الخروج بشود؟»

بیشتر بخوانید: محمد ملکی خطاب به آیت‌الله خامنه‌ای: استعفا دهید!

او با اشاره به مخالفت حسن روحانی با دخالت نظامیان در امور سیاسی می‌پرسد: «ممانعت از ابتدایی‌ترین حق انسانی یک دگراندیش به سپاه پاسداران چه ارتباطی دارد؟» این فعال سیاسی با اشاره به اینکه در شش ماه گذشته همه راه‌های قانونی را دنبال کرده است، می‌افزاید: «از این پس چاره‌ای ندارم جز اینکه برای رسیدن به این حق قانونی و شهروندی‌ام به هر روش ممکن متوسل شوم. مردم ایران بدانند که نظام ولایی مسئول هر پیشامدی در این باره خواهد بود.»

محمد ملکی در بخش پایانی نامه تصریح می‌کند: «حاکمیت در برابر اعتراض من دو راه می تواند در پیش بگیرد؛ یا من را دستگیر کند و مثل گذشته شکنجه کند تا موجب مرگ و رهایی من شود، یا اینکه دستور صدور گذرنامه و اجازه خروج من را برای وداع آخرین با فرزندانم صادر کند.»

گفته می‌شود که این فعال سیاسی در پی ارسال نامه به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در سال ۱۳۹۰، بار دیگر ممنوع الخروج شده است.

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.