من در اوراق بازجویی‌هایم نوشتم که «گر ما ز سر بریده می‌ترسیدیم، در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم»، من تا آخر عمر همین شعارم خواهد بود. ….

کیوان صمیمی، کنشگر سیاسی و حقوق بشر، روزنامه‌نگار و مدیرمسئول ماهنامه «نامه»، هم در دوران پهلوی زندانی بوده و هم در جمهوری اسلامی.

رادیو فردا،  نوشین حسینی:
آقای صمیمی که شش سال قبل، به فاصله یک روز بعد از برگزاری انتخابات بحث برانگیز سال ۱۳۸۸ بازداشت شده بود، روز شنبه از زندان رجایی‌شهر کرج آزاد شد.

اتهامات کیوان صمیمی عبارت بودند از: اجتماع و تبانی برای بر هم زدن امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و شرکت در تجمعات غیر قانونی. این اتهامات برای او شش سال زندان و محرومیت دائم از فعالیت‌های سیاسی به دنبال آورد.

رادیو فردا در گفت‌وگو با کیوان صمیمی، ابتدا درباره احساس او درباره آزادی پس از شش سال حبس پرسیده است.

کیوان صمیمی: احساسم موقع آزاد شدن از زندان این بود که یک نوع مسئولیت‌هایی تمام شده و یک مسئولیت‌های جدیدی شروع شده که بعد از شش سال باید راجع به آن مسئولیت‌ها فکر کنم و عمل کنم. این یک بار سنگین است که هر کدام از زندانیان سیاسی بر دوش دارند.

آقای صمیمی، بعد از آزادی از زندان می‌‌خواهید چه جور فعالیت‌هایی را شروع کنید یا ادامه دهید؟ آیا ادامه فعالیت‌های سیاسی پیش از زندان رفتن را خواهید داشت؟
من پیش از سال ۸۸ موقعی که بازداشت شدم فعالیت‌های من در بیست سال اول انقلاب فعالیت در چارچوب قانون اساسی بود، در عین انتقاد داشتن به مورد‌هایی که انتقادی بود. خب البته انتقاد زیاد بود. ولی در بدو شروع جمهوری اسلامی به خصوص دهه ۶۰ که جنایات وحشتناک‌تر بود. در هر صورت یک مشی اصلاح‌طلبانه و قانونی داشتم. تا جایی رسیدم که فعالیت سیاسی‌ام به معنی فعالیت‌های تشکیلاتی باید کمتر شود و بیشتر فعالیت‌هایم روی فعالیت‌های حقوق بشری باشد و به خصوص با تاکید بر مسئله اخلاق. مسئله‌ای که حلقه مفقوده حرکت دموکراسی‌خواهی است.

آیا شش سال زندان رفتن شما در نوع رویکرد و عقایدتان از حیث سیاسی، اجتماعی،‌ فرهنگی تاثیری هم داشته؟
نه. چارچوب عقاید و نظراتم تغییری نداشته. من تازه وارد این زمینه که نشده بودم. شش سال زمان زیادی نیست. اولین زندانی که من رفتم ۴۹ سال قبل بود زمان شاه. یک جوان ۱۸ ساله بودم و احساس مسئولیت انسان را که باید برای تغییر و اصلاح تلاش کند چیز تازه‌ای نیست. فضا هم که فضای نقض حقوق بشر زیاد است و کماکان ادامه دارد. در نگاه کلی‌ام به مسائل هیچ تغییری ایجاد نشده. کماکان خودم را یک کنشگر حقوق بشر می‌دانم و باید برای احقاق حقوق انسان‌ها تلاش کنم… چند سال به پایان عمرم مانده، این چند سال فکر می‌کنم مسئله اخلاق باید بازهم بیشتر باشد.

کیوان صمیمی تازه از زندان آزاد شده. یعنی فقط یک روز است که از زندان آزاد شده. بعد از شش سال. آیا کیوان صمیمی از زندانی شدن دوباره در راه عقایدش هراس ندارد؟
حکومت این تشخیص را داده که به نفع خودش (نه منافع مردم یا منافع ملی) نیست که فضا را دوباره ببرد به سمت ۸۸. این از آن سمت. از این سمت نه، من در اوراق بازجویی‌هایم نوشتم که «گر ما ز سر بریده می‌ترسیدیم، در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم»، من تا آخر عمر همین شعارم خواهد بود.