۲۱ زندانی سیاسی: هدف جمهوری اسلامی از مذاکرات، تداوم حکومت غیرقانونیاش است
۲۱ زندانی سیاسی و عقیدتی محبوس در زندان گوهردشت (رجاییشهر) کرج در بیانیهای، مذاکرات هستهای میان جمهوری اسلامی و ایالات متحده را تنها مذاکرهای میان رییس جمهور امریکا و ماموران رهبر جمهوری اسلامی توصیف کرده و نوشتهاند که این مذاکرات در غیاب نمایندگان واقعی مردم ایران و بدون مطرح شدن وضعیت حقوق بشر در این کشور، “فاقد اعتبار قانونی” است. ….
از سمت چپ بالا (ساعتگرد): سعید ماسوری، صالح کهندل، حشمتالله طبرزدی، مجید اسدی، شاهرخ زمانی، و سعید شیرزاد
تقاطع:
۲۱ زندانی سیاسی و عقیدتی محبوس در زندان گوهردشت (رجاییشهر) کرج در بیانیهای، مذاکرات هستهای میان جمهوری اسلامی و ایالات متحده را تنها مذاکرهای میان رییس جمهور امریکا و ماموران رهبر جمهوری اسلامی توصیف کرده و نوشتهاند که این مذاکرات در غیاب نمایندگان واقعی مردم ایران و بدون مطرح شدن وضعیت حقوق بشر در این کشور، “فاقد اعتبار قانونی” است.
در این نامه که نسخهای از آن در وبسایت “کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی” منتشر شده، امضاکنندگان از مذاکرات هستهای جمهوری اسلامی و دولتهای غربی به عنوان “معرکهای بزرگ” یاد کرده و افزودهاند که در جریان این مذاکرات، «ملت ایران، حقوق بشر و حقوق اساسی شهروندان، نه دیده میشود، نه حضور دارد و نه نماینده واقعی دارد».
نویسندگان این بیانیه با “ضد بشری” و “ضد مردمی” خواندن حکومت ایران، تلاش دولتهای غربی به ریاست امریکا برای دستیابی به “معاملهای خوب” با این حکومت را در راستای «امنیت و منافع»شان در منطقه خوانده و تاکید کردهاند که در مقابل، جمهوری اسلامی «به دنبال تداوم حکومت غیرقانونی و تجاوزگری منطقهای» است.
آنها در ادامه به باراک اوباما، رییس جمهوری امریکا یادآور شدهاند که همزمان با مذاکرات او با رژیم ایران، «هر روز بر تعداد اعدامیها در ایران اضافه میشود»، «آزادی بیان، مذهب و آزادی زنان و روزنامهنگاران بیش از پیش محدود و تشکلهای صنفی، مدنی و سیاسی به شدت سرکوب میشوند»، «حق انتخاب و دخالت در سرنوشت از مردم ایران بیش از پیش سلب شده است» و «رژیم حتی به نمایندگان گزینششده استصوابی خودش اجازه حرف زدن نمیدهد و آنها را کتک میزند و ممنوعالتصویر میکند».
این زندانیان با بیان اینکه «رژیم حاکم، مردم ایران را به گروگان پرونده ماجراجویانه هستهای در آورده و فقر، فساد و بیکاری را بر آنها تحمیل کرده» نوشتهاند: «در حالی که کارگران، پرستاران، معلمان، بازنشستگان و مزدبگیران حتی امکان پرداخت هزینه روزمره خود را ندارند، [حکومت ایران] روز و شب به تولید اسلحههای مخرب میپردازد، مانور نظامی پرهزینه برگزار میکند، دلارهای حاصل از درآمد نفت و گاز را در برنامههای تجاوزگرایانه در منطقه، دود هوا کرده به جای آن جنازههای جوانان قربانیشده کشور را وارد میکند.»
امضاکنندگان این نامه در پایان تاکید کردهاند که «منافع واقعی مردم ایران زمانی تامین میشود که خواستههای به حق طبقات گوناگون اجتماعی از طریق ساختاری کاملا آزاد و دموکراتیک تامین گردد».
حشمتالله طبرزدی، سعید ماسوری، صالح کهندل، سعید شیرزاد، خالد حردانی، شاهرخ زمانی و مجید اسدی از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
گفتنی است از زمان شروع مذاکرات هستهای جمهوری اسلامی و شش قدرت جهانی، بسیاری از فعالان و سازمانهای حقوق بشری خواهان اضافه شدن مسالهی حقوق بشر در ایران به میز مذاکرات شدهاند. این درخواستها باعث شد تا ناوی پیلای “کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل” در فاصلهی سالهای ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ از کشورهای ۵+۱ بخواهد تا در هر مذاکرهای با جمهوری اسلامی، «به طور کامل» به وضعیت حقوق بشر نیز بپردازد.
در واکنش به این درخواست، عباس عراقچی، عضو ارشد تیم مذاکره کننده هستهای جمهوری اسلامی با تاکید بر اینکه «مباحث حقوق بشری هیچ ارتباطی به مذاکرات هستهای ندارد»، تصریح کرد که بحث درباره وضعیت حقوق بشر در مذاکرات «هرگز صورت نخواهد گرفت.»
فروردینماه گذشته نیز علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی در اظهاراتی گفت: «اگر موضوع هستهای هم نبود، [کشورهای غربی] بهانه دیگری میگرفتند، همانطور که اکنون و در حین مذاکرات، امریکاییها بهانه حقوق بشر را مطرح میکنند.»
متاسفانه بخش دیدگاههای این مطلب بسته است.