درست زمانی که مردم اصفهان با شهامتی بی نظیر به خیابان آمدند و فریاد سردادند « امر به معروف به اسید نمیشه\ اصفهان شهر منه، امنیت حق منه….» رهبر جمهوری اسلامی که فرصتی برای صحبت با «نخبگان جوان دانشگاه‌ها و برگزیدگان المپیادها و جشنواره‌های جهانی و داخلی» یافته بود، اساسآ نیازی به اشاره به جنایت اسیدپاشی های زنجیره ای نیافت. او می دانست که موضع گیری در این رابطه “فرزندان انقلابی” اسیدپاشش را ناراحت خواهد کرد. ….

تیر اسیدپاشان “آقا” به سنگ خورد!
تظاهرات مردمی علیه  حاکمیت اسیدپاس،
واکنش کاربران شبکه های اجتماعی و مواضع رسانه های حکومتی

ارژنگ بامشاد

تظاهرات با شکوه هزاران زن و مرد و پیر و جوان اصفهانی جلو دادگستری اصفهان و صدها نفر از  مردم  و بویژه تعدادی از فعالان سیاسی و مدنی در جلو مجلس شورای اسلامی در روز چهارشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۳ ، یک بار دیگر عزم مردم ما را برای دفاع از حقوق شان بخوبی نشان داد. این گردهم آئی و تظاهرات با شکوه که توسط شهروند خبرنگاران به سراسر جهان مخابره شد و فیلم ها و عکس های آن تمامی شبکه های اجتماعی را در نوردیده است، با سکوت آگاهانه تمامی رسانه های داخلی چه حکومتی و چه وابسته به طیف های رنگارنگ اصلاح طلبان روبرو شد. تنها برخی از رسانه های اصلاح طلب و نزدیک به دولت، در لابلای گزارشاتشان در دیگر عرصه ها، به این گردهم آئی ها اشاره کردند.  این سکوت هم آهنگ نشان می دهد که هر وقت پای مردم در میان است، تمامی جناح های حکومتی در کنار هم صف می کشند و دیده بر واقعیت های سخت می بندند.

درست زمانی که مردم اصفهان با شهامتی بی نظیر به خیابان آمدند و فریاد سردادند « امر به معروف به اسید نمیشه\ اصفهان شهر منه، امنیت حق منه….» رهبر جمهوری اسلامی که فرصتی برای صحبت با «نخبگان جوان دانشگاه‌ها و برگزیدگان المپیادها و جشنواره‌های جهانی و داخلی» یافته بود، اساسآ نیازی به اشاره به جنایت اسیدپاشی های زنجیره ای نیافت. او می دانست که موضع گیری در این رابطه “فرزندان انقلابی” اسیدپاشش را ناراحت خواهد کرد. حتی حسن روحانی که ریاست قوه مجریه را بر دوش دارد و می باید مسئولیت حفظ امنیت شهروندان را بر عهده داشته باشد به جای خیره شدن به واقعیت، از پهلو به این جنایت ها نزدیک شد و انگشت اشاره را به جناح مقابل گرفت که در مجلس مجوز اسیدپاشی را تصویب می کنند. او در این سخنان دو پهلویش گفت: «مبادا فردا که نخواهد بود، تحت لوای شعار زیبای امر‌به‌ معروف و نهی‌از‌منکر در جامعه ما ناامنی آغاز شود چون اساس معروف، امنیت است و برای برادری و کرامت انسانی و احترام به یکدیگر مطرح شده است پس مبادا که منکر را تنها به یک مساله خلاصه کنیم و دروغ و تهمت، رشوه‌خواری و بورسیه تقلبی را منکر نپنداریم.». به نظر می رسد حسن روحانی که از نقش دستگاه ولایت و مجریان احکام حکومتی رهبر در مجلس برای تصویب «طرح آمران به معروف و ناهیان از منکر» خبر دارد، توان صراحت دادن به نقش آنها در تشویق، ترغیب و سازماندهی اسیدپاشان را ندارد.

اما همین موضع دو پهلو حسن روحانی خشم بیت رهبری را برانگیخت تا جائی که “تک تیرانداز” رهبر در (یادداشت روز) کیهان پنج شنبه پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۳  با عنوان : [آقای روحانی از شما بعید بود!] نوشت: «دیروز آقای دکتر روحانی در اجتماع مردم زنجان به تشریح نظرات خویش درباره فریضه امر به معروف و نهی از منکر پرداخت که باعرض پوزش باید گفت؛ اظهارات ایشان اولا؛ در بیان موضوع «دو پهلو»!، ثانیا؛ با توجه به مختصات زمانی- یعنی ماجرای اسیدپاشی ضدانقلاب داخلی و توهم‌پراکنی دشمنان بیرونی درباره آن- «حساب‌نشده»! و ثالثا؛ در برخی از موارد با واقعیات جاری انطباق نداشت!» . در کنار مواضع حسین شریعتمداری، سایت های حزب اللهی  و داعشی “عماریون”؛ “جهان نیوز”؛” پایگاه ۵۹۸″ هم بالکل اسیدپاشی های زنجیره ای را کار باصطلاح “ضد انقلاب” دانستند و خط حسین شریعتمداری را دنبال کردند. اما در این میان وزارت کشور در برابر شعار مردم اصفهان که « نیروی انتظامی، چشمای خواهرم کو؟» از قول « ﺣﺴﯿﻦ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭﯼ »  ﻣﻌﺎﻭﻥ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﯽ ﻭﺯﯾﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﺠﻤﻊ دیروز ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺠﻮﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﺗﺠﻤﻊ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ  و بجای روشن کردن ریشه ناتوانی نیروی  های انتظامی و امنیتی در دستگیری اسید پاشان رهبر، به خبرنگاران ﮔﻔﺖ : « ﺩﺭ ﺗﺠﻤﻊﺍﻣﺮﻭﺯ ﻋﺪﻩﺍﯼ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻫﻢ ﺯﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺪﺍﻡ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﺗﺠﻤﻊ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻭﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﺩﺍﺩﺳﺘﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺬﮐﺮ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻋﻤﻞ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺯ ﺩﯾﺪ ﻣﺴﻮﻭﻻﻥ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ» .

از موضع گیری های مقامات حکومتی که بگذریم، تظاهرات مردم اصفهان و تهران این نکته را به شکلی برجسته نشان داد که تیر اسیدپاشان رهبر به سنگ خورده است. جامعه نه تنها مرعوب نشده  بلکه به خشم آمده و با حضور خود در خیابان ها و اعلام خواست هایش در شکل شعارهایش به حاکمیت هشدار داده است که دست های پنهان و هدایت گر این جریان شوم و نفرت انگیز را بخوبی می شناسد. بویژه وقتی فریاد می زند« امام جمعه ما، ننگ ماست، ننگ ماست\ ننگ ماست ننگ ماست، مجلس شورای ما»  بخوبی می داند که آنها خط رهبر رژیم را در ماجرای امر به معروف و نهی از منکر و سرکوب جنبش زنان به پیش می برند. همین  حضور شورانگیز مردم و شکست توطئه مرعوب سازی جامعه است که قلم به مزدان سایت های حزب اللهی و نمایندگان مجلس را واداشته است که باز از “فتنه” سخن بگویند و جنایت اسیدپاشی را به “ضدانقلاب” نسبت دهند و به ریش “جاسوسان” استکبار و صهیونیسم ببندند. درست همانگونه که رهبر رژیم ، قتل های زنجیره ای وزارت اطلاعات را به اسرائیل نسبت داد و از بازجویانش خواست تا ماموران وزارت اطلاعات مجری فتواهای قتل های زنجیره را به اعتراف جاسوس بودن مجبور سازند.

حضور شورانگیز هزاران زن و مرد اصفهانی و صدها تن از فعالان سیاسی و مدنی تهرانی دو نکته دیگر را نیز به صراحت روشن ساخت. وقتی مردم به خیابان آمدند و با شعارهای خود، خواسته هایشان، خشم شان و اراده شان را برای بدست آوردن حقوق شان بیان داشتند، مُهر باطلی بر نظر تمامی آنهائی زدند که مردم قهرمان ایران زمین را زمین گیر شده می پنداشتند و حتی در برابر فراخوان ها برای به خیابان آمدن ها، ابراز تردید می کردند و بویژه تلاش داشتند زن قهرمان ایرانی را که سی سال علیه حاکمیت تاریک اندیشی با شجاعت جنگیده است را موجودی زبون و تحقیر شده و تسلیم شده نشان دهند. آنها گاه تلاش می کردند با بازپخش زنان قهرمان کوبانی، این تصور بشدت نادرست را القاء کنند که گویا زن ایرانی از این جوهره برخوردار نیست. آن ها فراموش کرده اند نقش زنان ایران را از مشروطیت تاکنون، در تمامی مبارزات ضداستبدادی، آزادیخواهانه و عدالت جویانه یک قرن اخیر؛ آنها فراموش کرده اند زنان قهرمانی را که در جریان مبارزات چریکی، شجاعانه جنگیدند و در خون خود غلطیدند؛ آنها فراموش کرده اند حضور میلیونی زنان را در انقلاب شکوهمند ۵۷ که حتی حاکمیت تاریک اندیش را واداشت تا بسیاری از مسلمات فقهی خود را به کناری بگذارد؛ آنها حضور زنان در اعتراضات شکوهمند تیر ۷۸ و مبارزات ضداستبدادی ۸۸ را فراموش کرده اند؛ آنها حتی  فراموش کرده اند رشادت زنانی را که هم اکنون در زندان ها هستند. آری زنان ایران، نشان داده اند که در خاورمیانه اسیر تاریک اندیشی، گام ها از هم جنسان خود جلوترند، از این روست که فریاد می زدند:« امنیت آزادی  حق  زن ایرانی\ با حجاب بی حجاب، اسیدپاشی نمی‌خوایم.».

حضور هزاران زن و مرد اصفهانی و تهرانی در تظاهرات چهارشنبه، یک نظر آنهائی را هم در هم ریخت که مرد ایرانی را همجنس و هم نظر و هم رای تاریک اندیشان زن ستیز داعشی می دانستند و یا می دانند. درست است که مردسالاری در جامعه ما ریشه دار است. درست است که مردان در پناه قانون از حقوق ویژه و بالاتری برخوردارند. درست است که رژیم تاریک اندیش اسلامی تلاش می کند با اتکا به این حقوق ویژه و سنت های منحط و فرهنگ پوسیده، مردان (مخصوصآ مردان با “غیرت”) را برای سرکوب زنان در کنار خود داشته باشد. اما این تمام واقعیت نیست. جامعه مردان ایران، جامعه یک دستی نیست. بخش عظیمی از مردان ما، از این حقوق نابرابر در رنجند. بسیارند آنهائی که به برابرحقوقی زنان با مردان باور دارند. کم نیستند مردانی که در کنار جنبش زنان جنگیده اند، در این راه قلم زده اند، در این مسیر شکنجه شده اند و برای آرمان های انسانی و برای جهانی زنانه جنگیده اند. این بسیار غیرمنصفانه است که جنایت یک حاکمیت داعشی را به پای تمام مردان جامعه بنویسم. مبارزات ما علیه تاریک اندیشی، علیه حاکمیت داعشی و برای آزادی، برابری و همبستگی انسانی به گردآوری و تمرکز تمامی نیروهای مخالف تاریک اندیشی و مبارزان جهانی بهتر، نیاز دارد. این نکته را نباید از یاد برد. فراموش نکنیم که “رادیکال” بودن در این عرصه و تمامی مردان را عامل این جنایت دانستن، نتیجۀ طبیعی اش، خارج کردن حاکمیت داعشی و بویژه بیت رهبری مشوق اسیدپاشی از زیر ضربات خشم مردم است.

و نکته آخر، این تازه آغاز راه است. مردم اصفهان با تظاهرات شکوهمند خود ضربۀ سنگینی بر سیاست وحشت آفرینی دستگاه ولایت و نهادهای وابسته اش وارد آوردند. اما ماجرا پایان نیافته است. آمران، فتوا دهندگان و مجریان، هنوز افشاء نشده اند. هنوز امکان تعرض وحشیانه این داعشی یان پست وجود دارد. باید که این اعتراضات توده ای گسترش یابد؛ به تمامی شهرهای کشور کشانده شود؛ تمامی مدارس و مراکز آموزشی را در بربگیرد؛ جامعه کارگری کشور را با خود همراه سازد  و بشکلی گسترده و توده ای، جنبشی را سازمان دهد که حاکمیت داعشی را به عقب نشینی وادارد و طومار طرح های سرکوبگرانه و زن ستیزانه مجلس ، خطابه های نفرت انگیز خطیبان نماز جمعه و اقدامات نهادهای سرکوبگر را در هم بپیچید و راه مردم برای بدست گرفتن سرنوشت خود در دستان توانای خویش را فراهم آورد.
پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۳ برابر با ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴