“محصورم نکنید!” شعری از اشرف علیخانی
من با ستاره های سرخ الفتی دارم / و در کوچه های تیرهء انجماد / به ماندگاری برج سیاه قساوت بی باورم ….
نقاشی از خانم گیتی نوین
محصورم نکنید!
می خواهم
لطیف تر از رویش بهار
برویم…….
و تندتر از بادهای سرد پاییزی
بدوم….
من با ستاره های سرخ الفتی دارم
و در کوچه های تیرهء انجماد
به ماندگاری برج سیاه قساوت
بی باورم ….
و می خواهم
آویخته از چار میخ بیداد
صبح را فریاد بزنم…..
****
می خواهم
با ابرهای سپید آرزوهایم
خانه ای بسازم محکم و پایدار
برای قوهای قشنگ دریاچه
برای ماهی های سرخ کوچولو
برای هر آنکه صدایش را کسی نمی شنود
می خواهم از فراز قله ها
آری….بلندترین قله ها….
فریاد بزنم
آزادی را… عشق را… برابری را….
***
محصورم نکنید!
من در حصار نمی گنجم
من با قوهای سپید زیبا
و با ماهی های سرخ کوچولو
الفتی دارم….
ستاره. تهران
(اشرف علیخانی)
ارسال شده با موضوع » هنر و ادبیات
متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.