نامه سرگشاده به رضا شهابی، کارگر آزاده ی در بند و فشار

رضای عزیز، ما بیش از حد نگران سلامتی تو هستیم. ما به سالم بودن و حضورت در جامعه برای پی گیری حقوق کارگری و خواست های انسانی مردم میهن مان نیازمندیم ….

رضا شهابی، دوست عزیز ما
درود بیکران بر تو و مقاومت انسانی ات

اگر در پی تحمل سالها زندان و در پی اعتصاب غذای یک ماهه ی حق طلبانه ات در زندان گوهردشت تاب و توانی برایت باقی مانده باشد و به هوش باشی می دانی که ما امضا کنندگان این درخواست نامه به حضور تو، همه از دوستان و دوستداران دور ونزدیک توایم. شماری از ما با تو در راه تلاش برای آ زادی و عدالت سابقه همکاری داشته ایم و شماری دیگر نیز از راه دور همراهان تکاپویت برای صلح و حقوق انسانی و آزادی مردم و تآمین حقوق کارگران هستیم. شماری از ما کارگر، شماری حقوق دادن، فرهنگی، فعال اجتماعی و از کارکنان دیگر رده های خدمت به این جامعه بوده ایم. ما مبارزات طولانی مدت تو را ستایش و از خواسته به حقت حمایت می کنیم . آرزو داریم دوره ی زندانی و شرایط رنج و بیماریت هر چه زودتر پایان یابد و تو به سلامت به میان خانواده و دوستانت باز گردی.

رضای عزیز، ما بیش از حد نگران سلامتی تو هستیم. ما به سالم بودن و حضورت در جامعه برای پی گیری حقوق کارگری و خواست های انسانی مردم میهن مان نیازمندیم. ما می دانیم که خواسته ی برای آن که به بند ۳۵۰ زندان اوین بازگردانده شوی و شرایط برای درمان بیماری فلج کننده ات در بیرون از زندان فراهم شود و امکانات لازم برای معالجه را داشته باشی، خواسته ای موجه ، قانونی وانسانی است. در همین حال به خوبی واقفیم که انجام این خواست تو از اصلی ترین وظایف مسئولان در برابر تو ، یعنی یک کارگر سیاسی در بند به شمار می آید. با این وصف نگرانی از سلامت تو چنان ما را مغشوش کرده است که بر آن شدیم این نامه را برایت بفرستیم و از تو، که ذخیره ی ارزشمند مبارزه برای عدالت و حقوق بشر و آزادی هستی بخواهیم که به فکر جان خودت، حیات خانواده ات، نگرانی ما و نیازجامعه به خودت باشی. به قرار اطلاع تو بسیار ناخوش هستی و بیش از ۱۲ کیلو از وزنت را از دست داده ای و دچار سرگیجه و نوسان فشار خون و ده ها نشانه ی نگران کننده ی دیگر شده ای.

رضا شهابی، بدین وسیله ما دوستان و دوستداران و همراهان تو این نامه را با دو هدف همزمان و مبرم و انسانی به حضورت تقدیم می کنیم و آن را در اختیار وجدان بیدار جامعه نیز می گذاریم.

این دو هدف همزمان ما، یکی دست کشیدن از اعتصاب غذا و دیگری اقدام فوری مسئولان برای انتقال تو به بند ۳۵۰ و اجازه ی ادامه ی مداوا و احیاناً عمل جراحی در بیمارستانی مجهز است.
هزینه درمان تو، اگر چه بر عهده ی زندان است، اما ما آن را تأمین خواهیم کرد تا بهانه ای برای فرسودن بیشتر تو در کار نباشد.
تو حرف ما را بپذیر اما مسئولان نیز به این هشدار توجه کنند و متوجه عواقب ناگوار اهمال در انتقال و معالجه ی رضا شهابی باشند. این بار نیز مانند واقعه ی حمله به بند ۳۵۰ تاریخ و خاطره ی جامعه، نه تنها وقایع بلکه نام های مسئولانی را که بر تارک آن ها نشسته اند فراموش نمی کند.

دستت را به گرمی می فشاریم.

امضا ها:
گروه اول- اعضای لگام
گروه دوم- اعضای کمیته دفاع از رضا شهابی
گروه سوم- سایر افراد و تشکل های داخلی

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.