سیاست معتاد کردن جوانان در کردستان توسط سپاه پاسداران، سران و مسئولان سازمان موسوم به “پیشمرگان مسلمان کُرد” و مقامات شورای تامین استانهای کردنشین از جمله “محمد رضا رحیمی” استاندار وقت کردستان که، اتخاذ و آغاز آن به سالهای اوج مبارزه و جنگ انقلابی مردم کردستان در دهه ۶۰ برمی گردد، دامنه وسیعتری بخود گرفته است ….
در آستانه  ۲۶ ژوئن، روز جهانی مبارزه با مواد مخدر قرار داریم. جمهوری اسلامی در اقدامی ریاکارانه بجای یک روز، هفته ایی را با عنوان “هفته بنام مبارزه با مواد مخدر”  به این موضوع اختصاص داده است. طی این هفته، رژیم نمایشات فریبکارانه ای از جمله امحاء مقداری مواد مخدر را در سراسر کشور برگزار می کند که، اولین پرده آن امسال با سخنرانی عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور، و دبیر کل ستاد بنام مبارزه با مواد مخدر در نماز جمعه این هفته تهران به روی صحنه رفت. جا دارد به این مناسبت نگاهی به کارنامه جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران در قاچاق، توزیع و سیاست معتاد کردن جوانان کردستان داشته باشیم.

سیاست معتاد کردن جوانان در کردستان توسط سپاه پاسداران، سران و مسئولان سازمان موسوم به “پیشمرگان مسلمان کُرد” و مقامات شورای تامین استانهای کردنشین از جمله “محمد رضا رحیمی” استاندار وقت کردستان که، اتخاذ و آغاز آن به سالهای اوج مبارزه و جنگ انقلابی مردم کردستان در دهه ۶۰ برمی گردد، دامنه وسیعتری بخود گرفته است. در نتیجه این سیاست ضد انسانی علاوه بر معتادشدن صدها هزار نفر از دو نسل جوانان پسر، شمار دختران و زنان معتاد در کردستان نیز به طرز بیسابقه ایی افزایش یافته است. میانگین سن ابتلاء به مواد مخدر کاهش یافته و به زیر ۱۵ سال رسیده، و دسترسی به مواد مخدر در شهر روستاهای کردستان آسانتر از هر زمان دیگری است. آمار دقیقی از شمار مبتلایان به بلای خانمانسوز مواد مخدر در کردستان در دست نیست، تنها آمار موجود آماری است که سلیم کریمی دبیر “شورای بنام هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان کردستان” به آن اشاره دارد و می گوید: شمار معتادان در استان کردستان ۱۹ تا ۲۱ هزار نفر است. توجه داشته باشید این آمار تنها مربوط به استان کردستان است نه مناطق کردنشین در استانهای کرمانشاه و آذربایجان غربی، خود این آمار البته با واقعیت فاصله بسیار زیادی دارد، چرا که، درگیر شدن دهها هزار نفر از جوانان و خانواده های آنها در تارهای پیچیده مواد مخدر و مصرف آن، این معضل را به یک بحران اجتماعی تبدیل کرده و ناهنجاریهای فراوانی را به دنبال داشته است.

در این شرایط مصیبت بار و در حالیکه بیش از ۹۰ درصد خانواده ها نگران سرنوشت فرزندان خود در کردستان هستند، سپاه پاسداران که قدرت بی رقیب اقتصادی در کردستان است، و بقولی ماموریت برقراری امنیت پایدار در مناطق کردنشین را هم بعهده دارد، علی رغم جارو جنجال تبلیغاتی اش در زمینه سرمایه گذاری با هدف بنام محرومیت زدائی، بجای سرمایه گذاری در عرصه تولید و صنعت و حمایت از دهقانان فقیر، در ادامه سیاست معتاد کردن جوانان کردستان، بخشی از سرمایه های خود را به تاسیس لابراتوارها و آشپزخانه های تولید شیشه و قاچاق مواد اولیه تولید شیشه از کردستان به تهران و دیگر شهرستانهای کشور اختصاص داده است. سپاه انحصار تولید و توزیع مواد مخدر در کردستان را به پیمانکارانی وابسته به خود سپرده است. سرشبکه های وابسته به سپاه نیز شماری عناصر بی اراده را بعنوان ساقی مواد مخدر( توزیع کننده خرد محلی ) به منظور شکار جوانان به استخدام در آورده اند.

تحقیقاتی میدانی و مردمی نشان می دهد که در هر محله و کوچه و برای هر مدرسه و دبیرستانی کسانی را بعنوان ساقی مواد مخدر به استخدام در آورده اند که بسیاری از آنها برای مردم شهر و محلات شناخته شده هستند. ساقیان مواد بعضا” خود متعاد و از قِبل معتاد کردن جوانان هزینه مواد خود را تامین می کنند و بعضا” فقط  ساقی (توزیع کننده )و حقوق بگیر سپاه و بسیج اند.

در بسیاری از گزارشات مستند در باره تولید مواد مخدر آمده است که سپاه و مزدوران محلی اش در کردستان با راه اندازی حدود ۳۰۰ لابراتوار تولید شیشه تنها در شهر سردشت سه میلیارد دلار سود به جیب می زنند. این گزارش می گوید اعضای بومی سپاه شیشه را در سردشت تولید و آن را به کردستان عراق و دیگر شهر و شهرستانهای کردستان و بخشهای دیگر ایران ترانزیت می کنند. بر پایه گزارشاتی دیگر، سپاه و وابستگان محلی اش در مناطق حاشیه ایی شهرهای سنندج، مریوان، کامیاران، بانه و ربط، سقز، بوکان و مهاباد، جوانرود و پاوه و کرمانشاه و … اقدام به تاسیس لابراتوارهای تولید شیشه کرده اند، و با عرضه گسترده این ماده کشنده، تلاش برای مصرف آن را با سازماندهی ساقیان مواد گسترش داده اند. اخبار و اطلاعات فوق منابع مردمی دارد و واقعیت دخالت مستقیم سپاه پاسداران و وابسته گان محلی اش در تولید و توزیع مواد مخدر در کردستان را بر همگان آشکارتر ساخته و از آن بعنوان بخشی از استراتژی برقراری امنیت پایدار نام برده می شود. سیاستهای اقتصادی رژیم و سپاه در کردستان که مانع از هرگونه توسعه اقتصادی در این مناطق است، و بیکاری صدها هزار نفره جوانان را به دنبال داشته است بر وخامت این اوضاع افزدوه و شمار هر چه بیشتری از جوانان، از سر یاس و سرخوردگی به مواد مخدر پناه برده اند. به این اعتبار روی سخن من با مردم کردستان و همه انسانهای شریف و آزاده ای است که دل در گرو ایجاد محیطی سالم و بدور از مواد مخدر در کردستان دارند.

***

دولت و سپاه پاسداران از همان روزهای آغاز اوج مبارزه و جنگ انقلابی مردم کردستان علیه رژیم، با هدف جلوگیری از پیوستن جوانان کردستان به صفوف این مبارزه و جنگ انقلابی، با دخالت مستقیم خود در توزیع مواد مخدر در میان مردم، معتاد کردن جوانان را به سیاستی عملی و استراتژیک علیه جنبش انقلابی مردم کردستان تبدیل کردند. رژیم و سپاه پاسداران از آن تاریخ ببعد و با اتخاذ این سیاست در حالیکه در مقابل هر گونه حرکت اعتراضی مردم کردستان واکنشی دشمنانه و سریع از خود نشان می دهند، و در حال حاضر شمار زیادی از فعالین جنبش های اجتماعی از جمله، کارگران و فعالین کارگری، مدافعان حقوق زنان، و آزادیهای سیاسی و مدنی در کردستان را بشدت تحت کنترل دارند و هرگونه اعتراضی را با زندان، شکنجه و اعدام پاسخ می دهند، در عوض تولید کنندگان و ساقیان مواد مخدر را زیر چتر حمایتی خود قرار داده و امتیازات ویژه ایی را در اختیار آنها قرار داده اند. در عین حال سپاه و مقامات محلی دست به ریاکاری زده و در عرصه رسانه ایی خود را مدافع مبارزه با مواد مخدر معرفی می کنند، و هر سال با آغاز هفته موسوم به هفته مبارزه علیه مواد مخدر هیاهو و جنجال تبلیغاتی ریاکارانه و فریبکارانه ایی را  با هدف دریافت کمکهای مالی بیشتر از نهادهای بین المللی سر می دهند، بدون اینکه بودجه ایی را به مبارزه علیه مواد مخدر و بازسازی و اشتغال زایی معتادین و بازگشت آنها به متن جامعه اختصاص دهند.

تمام نهادهای مردمی و حتی مقامات محلی درگیر در حوزه مواد مخدر در مناطق کردنشین از سازمانهای مردم نهاد ( سمن ها) گرفته تا مسئولان شورای بنام هماهنگی مبارزه با مواد مخدر، بهزیستی کردستان، فرمانداران و استانداران، مسئولین نیروی انتظامی، رئیس پلیس بنام مبارزه با مواد مخدر در کردستان، از افزایش شمار معتادان، کاهش سن اعتیاد، نبود اعتبارات کافی برای بازپروری معتادان، عدم توجه به اشتغال معتادان پاک شده، افزایش شمار مناطق آلوده به مواد مخدر در شهرها و گسترش دامنه اعتیاد به مواد مخدر به روستاها، عدم اختصاص بودجه به اقدامات پیشگیرانه و بی توجهی رسانه های محلی، از صدا و سیما گرفته تا مطبوعات تحت کنترل سپاه در کردستان و مهمتر از همه اینها نبود کمپ ها و مراکز بازپروری معتادین و افزایش تولید و قاچاق مواد مخدر در کردستان سخن می گویند.

عدم اختصاص بودجه و اعتبارات به ایجاد کمپ ها و مراکز ترک اعتیاد و سالم سازی و بازپروری متعادان در کردستان،در شرایطی صورت می گیرد که بنا به گفته میمنت آبادی مدیر کل قبلی فرهنگ و ارشاد اسلامی کردستان، بیش از ۲۸۰۰ مسجد در استان کردستان وجود دارد که با گرفتن زکات از مردم و اختصاص بودجه دولتی ساخته شده اند. تنها در شهر سنندج ۳۸۴ مسجد وجود دارد، و شمار زیادی مساجد دیگر در حالیکه از شمار نمازگزاران کاسته می شود در حال ساخت است. اما در کل کردستان و در حالیکه شمار معتادان در حال افزایش است تنها ۱۴ کمپ ترک اعتیاد وجود دارد. در شهر سنندج حتی یک کمپ ترک اعتیاد برای زنان و دختران معتاد وجود ندارد. مقامات محلی رژیم اعتراف می کنند که مسئولیت ترک و سالم سازی ۸۹ درصد از معتادین در کردستان بر عهده خانواده ها و نهادهای غیر دولتی و سازمانهای مردم نهاد (سمن هاست)

در شرایطی که دولت و سپاه پاسداران و مزدوران محلی این نهاد، عامل تولید و گسترش مواد مخدر در کردستان و آلوده کردن جوانان به مواد مخدر هستند، مبارزه علیه مواد مخدر و سالم و پاک کردن کردستان از مواد مخدر و بازگرداندن معتادین به متن جامعه، جدا از مبارزه علیه رژیم و سپاه پاسداران در کردستان نیست. در این مبارزه شمار زیادی از خانواده های دارای فرزندان جوان و نوجوان راه فراری دادن فرزندان خود را در پیش گرفته و آنها را تشویق به مهاجرت می کنند. این راه حل ممکن است جوان و یا جوانانی را از به دام سیاست معتاد کردن دولت و سپاه نجات دهد اما کل جوانان کردستان را رها نمی سازند، و مانع از تداوم این سیاست نمی شود. مقابله با سیاست معتاد کردن جوانان در کردستان نیازمند توده ایی شدن این مبارزه است. در شرایطی که رژیم و سپاه سیاست همه گیر کردن اعتیاد در کردستان را در پیش گرفته اند تا توان و انرژی نیروی جوان را از آنها بگیرند، پاسخ چنین تهاجمی بی تفاوتی نسبت به این مبارزه نیست. کارگران و فعالین جنبش کارگری و کمونیستها مسئولیت چنین مبارزه ای را بعهده دارند. سال ۵۸، سال دخالت فعال کومه له در توقف اعتیاد جوانان به مواد مخدر و ترک اعتیاد شمار زیادی از آنها بود. از آن تاریخ به بعد و تاکنون هم مبارزه علیه مواد مخدر و قاچاقچیان مواد مخدر به یکی از سیاستهای پایدار کومه له و حزب کمونیست ایران تبدیل شده است. از این تجربه موفق باید بهره گرفت. مبارز با تولید و توزیع مواد مخدر در کردستان را تنها با سازماندهی توده ایی می توان پیش برد. تشکیل صرف انجمن های معتادین گمنام توسط مردم و انسانهای دلسوز در حالیکه سپاه  بازار تولید و توزیع مواد مخدر را در انحصار دارد و دولت بودجه ایی به سالم سازی و پاکسازی معتادین اختصاص نمی دهد و این مسئولیت را بر عهده به اصطلاح خیرین نهاده است، مفید و موثر و انسانی است، باید گسترش یابد و پای شمار هر چه بیشتری از فعالین جنبش کارگری را به این عرصه باز کند، اما کافی نیست. در این اوضاع و احوال و در حالیکه تولید و توزیع مواد مخدر ابعاد گسترده ای به خود گرفته است، محدود کردن مبارزه به تلاش برای ترک و سالم سازی پاسخگو نیست، محیط را باید پاک کرد. این مبارزه را باید با ایجاد تشکلهای توده ای مبارزه علیه تولید کنندگان و سرشبکه ها و ساقیان مواد مخدر، و جلوگیری از تبدیل کردن کردستان به یک اردوگاه و کلونی آلوده به مواد افیونی که بخشی از استراتژی برقراری امنیت پایدار سپاه در کردستان است به اوج رساند. پیروزی در چنین مبارزه ایی با آگاه گری و ایجاد همبستگی توده ای علیه بانیان گسترش مواد مخدر در کردستان ممکن خواهد شد.

برای این منظور باید :
دامنه تبلیغات و افشاگری علنی علیه شبکه ها و سر شبکه های تولید مواد مخدر و ساقیان مواد در محلات را افزایش داد و  ساقیان را افشا و به آنها برای شغل کثیفی که در پیش گرفته اند هشدار داد، و آن را به عرصه ای از مبارزه تبدیل کرد.
ریاکاری دولت و سپاه پاسداران و جار وجنجال تبلیغاتی آنها با هدف گرفتن کمکهای مالی از نهادهای بین المللی، و عدم اختصاص آن به ایجاد کمپ های ترک اعتیاد،  باز پروری، سالم سازی و پاک سازی معتادین و ایجاد اشتغال برای آنها و فراهم نیاوردن زمینه های بازگشت معتادین به متن جامعه را افشاء کرد.

از آنجا که کومه له و حزب کمونیست ایران و نهادهای تبلیغی آن از جمله، تلویزیون کومه له و حزب کمونیست ایران، رادیوها، نشریات و سایتهایش مبارزه علیه رواج مواد مخدر در کردستان و معتاد شدن جوانان را امر خود می دانند، همکاری و ارسال گزارشات مربوط به این بلای اجتماعی برای این ارگانهای تبلیغی در راستای اهداف فوق را بیشتر و فشرده تر کرد.
رمز موفقیت مبارزه علیه مواد مخدر و  جلوگیری از معتاد شدن جوانان در گرو توده ای شدن آن است. تنها از کانال توده ای کردن مبارزه علیه تولید، توزیع و سیاست معتاد کردن جوانان است که می توان جلو سقوط شمار هرچه بیشتری از جوانان کردستان به تله مرگبار اعتیاد به مواد مخدر را گرفت. در این مبارزه نقش جوانان از اهمیت حیاتی برخوردار است. سپاه پاسداران کردستان را به  مرکز تولید و مسیر ترانزیت مواد مخدر به کردستان عراق و ترکیه و اروپا و پایانه و ایستگاه توزیع بخشی از تولیدات خود تبدیل کرده است. مبارزه علیه این توطئه، عرصه ای از جنگ انقلابی مردم کردستان علیه رژیم و عواملش در کردستان است. تنها با توده ایی کردن این مبارزه است که می توان چنین سیاست کثیفی را خنثی کرد.

و آخراینکه پیشگیری از گسترش مواد مخدر و مبارزه علیه آن در ظرفیت و صلاحیت این رژیم نیست. نامگذاری یک هفته تحت عنوان هفته بنام مبارزه با مواد مخدر توسط رژیم در حالیکه سپاه و اطلاعات انحصار قاچاق و تولید مواد مخدر در ایران را در انحصار دارند، یک ریاکاری ناشی از ماهیت رژیم است. شرط سالم سازی جامعه ایران، جامعه ای بدور از فقر و بیکاری، اعتیاد و نابرابری و دیگر مصائب نظام سرمایه داری، در گرو سرنگونی جمهوری اسلامی است. تجربه نشان داده است که تنها با برداشتن این مانع است که انجام هرگونه بهبودی در شرایط زندگی مردم زحمتکش ممکن خواهد شد.