اول ماه مه، نخستین نمود اعتراض و بیان تضادهای عمومی جهان نوین ماست. ….

خجسته اول ماه مه فرامی رسد!

اول ماه مه، نخستین نمود اعتراض و بیان تضادهای عمومی جهان نوین ماست.
در پگاه مناسبات تازه ای که پای انسان سازنده به گسترۀ زندگی در یک دنیای مدرن باز شد، ستم بر توده های کار و تلاش، دو چندان شد. کیفرهای سخت و فزاینده، تنها پاسخی بود که به اعتراض کارگران و مبارزۀ آزادیخواهان با این ستم، داده می شد. آزادی اندیشه و بیان با شیوه ها و ترفندهای گوناگون محدود و محدودتر می شد.

سرکوب اعتراض کارگران به شرایط دشوار زندگی خود در اول ماه مه ۱٨٨۶ در نیویورک، سرآغاز یک نبرد و مبارزه تاریخی شد برای بیان خواست های برحق زحمتکشان جهان. آزادی اعتراض و آزادی  بیان، یکی از ارمغان های این مبارزه ست، که امروزه اصل بارزِ زندگی انسان به شمار می رود.

در این نبرد، همواره نیروهایی که بیداد و سرکوب  جهان کنونی را نمی پذیرند، در کنار همه آزدایخواهان و برابری طلبان گام برداشته اند و پرچم دنیایی فارغ از هرگونه ستم را در دست گرفته اند.

امروز، مسئلۀ آزادی اندیشه و بیان و حق اعتراض به شرایط دشوار زندگی، از پایه های مهم رسیدن به دنیای آینده به شمار می آیند.

در این راستا، ایستادگی در برابر استبدادی که بر مردم و جامعه ما می گذرد، مبارزه با هارترین رژیم اسلامی جهان معاصر که زندگی را بر مردم ایران تلخ کرده، اصل دیگری ست که از همین میل به آزادی اندیشه و بیان و بنای دنیایی فارغ از ستم، سرچشمه می گیرد.

هم اکنون، در آستانه اول ماه مه، کارگران بسیاری در سیاه چال های حکومت اسلامی ایران زندانی اند و شکنجه می شوند؛ چرا که تنها و تنها از حقوق خود دفاع کرده اند. در کنار آنان، آزادیخواهانِ بسیار و  بسیاری از مبارزان جنبش های اجتماعی، نیز دچار زندان و شکنجه و تهدید به مرگ هستند.

انجمن قلم ایران (در تبعید)، در کنار همه این مبارزان راه آزادی و برابری، و با پافشاری بر حق آزادی اندیشه و بیان که یکی از دست آوردهای بزرگ بشری ست، اول ماه مه را به همه توده های کار و رنج و مردم آزاده جهان شادباش می گوید و آرزو دارد مردم جامعه ما، هرچه زودتر از نکبتِ حکومت اسلامی رهایی یابند تا بتوانند در همبستگی با مردم جهان و با آرمان های انسانی و شریف، آینده ای در خور و سزاوار خود بسازند.

انجمن قلم ایران در تبعید
اول ماه مه ۲٠۱۴
۱۱ اردیبشت ۱٣٩٣