سیمین بهبهانی، جعفر پناهی، علی رضا جباری، فریبرز رئیس دانا، نسرین ستوده، نرگس محمدی، اسماعیل مفتی زاده، محمد ملکی و محمد نوری زاد از بانیان و حامیان کارزار لگام در ایران، در پیامی خطاب به مردم ایران درباره دیدار فعالان حقوق بشر با نمایندگان هیئت های اروپایی و واکنش مقامات جمهوری اسلامی نسبت به آن دیدارها اعلام کرده اند که «حق مسلم هرکس این است که به گفتگو با هرکس دیگر که خود بخواهد، به ویژه درچارچوب موازین قانونی و قابل دفاع بپردازد. ….

اگرمسئولان احساس نگرانی می کنند، باید پیش از هر چیز امکان عملی را برای بیان آزادانه، طرح شکایتها در محاکم ملی و بین‌المللی، حضور وکیلان مدافع درهمه ی محاکمه ها و هموارکردن راه آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، تن دادن به حق ایجاد تشکلهای صنفی، سیاسی و حقوقی و مانند آنها را فراهم و تضمین کنند»

متن کامل این پیام بدین شرح است:

پیام کنشگران کارزار لگام ( لغو گام به گام مجازات اعدام ) به مردم آزادیخواه ایران درباره ی دیدار دو هیئت اروپایی از ایران

هم میهنان
مردم آزاده‌ی ایران

همان طور که می دانید ما فعالان لگام (لغو گام به گام مجازات اعدام) خود را مدافع حقوق بشر در یکی از عرصه های آن، یعنی رهانیدن هر انسان از مجازات مرگ، می دانیم. ما تا کنون با یاری همه ی آزادیخواهان و انسان دوستان آگاه و مسئول، گامهایی در این راه برداشته ایم که، گرچه به نتایج مشخص نرسیده است، به همدلی شما مردم یاری رسانده است. می دانیم که حقوق بشر ابعادی گوناگون، به هم پیوسته و رو به تکامل دارد. ازاین رو، ما پیگیری هدف خود را، با وانهادن دیگر عرصه‌های وابسته، ناکافی می دانیم.

لازم است یادآور شویم که به گمان ما حق استقلال و حاکمیت ملی و حق تعیین سرنوشت به صورت دمکراتیک نیز بخشی مهم از حقوق بشر است و بنابراین، هرگونه مداخله ی سیاسی، نظامی و تجسسی در آن از دیدگاه ما مغایر با حقوق اساسی مردم و محکوم است. ما ضمن تأکید بر ضرورت رعایت این حقوق، این نکته را فراموش نمی کنیم که حقوق شهروندی و امکان گفتگو و مذاکره ی آزادانه و مستقلانه ِ مردم را نمی توان به بهانه های سیاسی، با جنجال آفرینی و اتهام پراکنی این یا آن جناح دولتی به مخاطره افکند.
اگر دیدار با اشخاص و نمایندگان خارجی در مکان و زمان مشخص یا با شهروندان خاص ممنوع است، نهادهای قانونی باید این ممنوعیت را، در چارچوب حقوق مصرح قانونی، و حقوق انکارناپذیر بشر، تعیین، اعلام و ابلاغ کنند؛ و نهادهای تصویب کننده و مجری نیز باید پیامدهای این اقدام، به ویژه انتقاد به آن را بپذیرند.

آگاهید که چندی پیش، به فاصله ی چند روز، دوهیئت حقوق بشر و پارلمان اروپا که نمایندگان برگزیده ی مردم اروپا، نه کارگزاران دولتی، بودند به ایران آمدند و در کنار دیدار با دولت‌مردان، هر یک چند دقیقه ای را نیز به دیدار با فعالان حقوق بشر در ایران گذراندند. این دو دیدار کوتاه مدت، محدود و عادی بودند؛ اما با تاسف و شگفتی دیدیم که همین ورد.مقدار از همدردی هیئت های اعزامی نیز چگونه در معرض خشم و غضب و واکنش‌های عصبی و تحریک آمیز شماری از مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی قرار گرفت. ما دریافته ایم که ریشه ی این رخدادها، در به خطرافتادن امنیت ملی نیست، بلکه در نگرانی از به خطرافتادن آینده ی مراکز قدرت نهفته است. این واکنش ها تنها حقوق مسلم شهروندی، ازجمله آزادی اندیشه و بیان و نیز امنیت مردم، به ویژه فعالان آزادیخواه و خیراندیش را به خطر می اندازد و از این رو ما آن را محکوم می کنیم.

ما برآنیم که دردها را می توان با مردم دردمند داخل یا مردم آزاد جهان درمیان گذاشت و به چاره جویی از رهگذر گفتگو با آنان پرداخت. البته، به باور ما سمت‌گیری به سوی نمایندگان قدرت‌های سیاسی و اجتماعی، گزینه ی مقدم وهوشمندانه نیست؛ بلکه بهتراست این ارتباط ها ویژگی جمعی و دمکراتیک داشته باشد و ازطریق مسیرهای قانونی، شفاف و توجیه پذیر صورت گیرد. بهترین راه در این زمینه بیان مستقلانه ی مسائل و ایجاد همبستگی مردمی ملی و جهانی است.
به هر روی، حق مسلم هرکس این است که به گفتگو با هرکس دیگر که خود بخواهد، به ویژه درچارچوب موازین قانونی و قابل دفاع بپردازد. اگرمسئولان احساس نگرانی می کنند، باید پیش از هر چیز امکان عملی را برای بیان آزادانه، طرح شکایتها در محاکم ملی و بین‌المللی، حضور وکیلان مدافع درهمه ی محاکمه ها و هموارکردن راه آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، تن دادن به حق ایجاد تشکلهای صنفی، سیاسی و حقوقی و مانند آنها را فراهم و تضمین کنند؛

به جای تعصب و سرکوب به منظور محدود کردن مردم و فعالان حقوق بشر، چاره ای برای لغو مجازات اعدام که از زمان آغاز کار کابینه ی جدید شتابی بی‌سابقه و نگران کننده به خود گرفته است بیندیشید و به کند و کاو در ریشه های دردمندی و نارضایتی مردم بپردازید.

سیمین بهبهانی، جعفر پناهی، علی رضا جباری، فریبرز رئیس دانا، نسرین ستوده، نرگس محمدی، اسماعیل مفتی زاده، محمد ملکی، محمد نوری زاد