مارکز درگذشت ….
گابریل خوزه گارسیا مارکز نویسندۀ آزادی خواه و مردمی و بزرگ جهان و از پیشگامان سبک رئالیسم جادوئی درگذشت. آنچه به کار مارکز سویه ای بی مانند بخشید چیزی نبود جز آفرینش یک دنیای زیبای فردی که در جهان امروز واقعیتی همگانی شد.

می توان ادعا کرد که نویسنده ای شگفت انگیز که ناگهان در یک سبک تازه خود بنماید و زیباترین اثری را که بتوان در یک سبک تازه آفرید، بیافریند کمتر دیده شده است. به طوری که جهان پس از مارکز تا کنون نویسنده دیگری به خلاقیت و توانائی او در سبک رئالیسم جادوئی به خود ندیده است.

سبک رئالیزم جادوئی بر پایه خلق رویدادها و فضاهائی ست که ضمن رویه و سطح واقعی آن، به شدت هرچه تمامتر،غیرواقعی و جادوئی ست و به ویژه این سبک در آثار گابریل مارکز و در بهترین اثر او «صدسال تنهائی» چنان نمای حیرت آوری می یابد که نوعی حس زیبائی شناسانه عمیق و انسانی خواننده را فرامی گیرد و او را به دنبال خود به جهان ناممکن های آرزوئی می کشاند.

مارکز متولد سال ۱٩۲٣ بود و به شدت تحت تاثیر ویلیام فاکنر، نویسنده آمریکائی قرار داشت و نخستین کتاب خود را در ۲٣ سالگی منتشر کرد و از سوی ناقدان مورد توجه بسیار قرار گرفت. مارکز سال ۱٩۶۵ شروع به نوشتن مهم ترین اثرش «صد سال تنهائی» کرد که نوشتن آن دوسال به درازا کشید. این اثر شگفت انگیز، توجه همۀ نویسندگان و منتقدین ادبی جهان را برانگیخت و سرانجام او را در سال ۱٩٨۲دارنده جایزه ادبیات نوبل کرد. تمام نسخه های چاپ اول این کتاب که به زبان اسپانیائی منتشر شد، در همان هفته اول به فروش رفت و پس از آن، در مدت ٣٠ سال، آمار فروش این کتاب در سراسر جهان به زبانهای گوناگون دنیا به بیش از۵٠ میلیون نسخه رسید.

کتاب دیگرمارکز که موفقیتی بزرگ پیدا کرد «داستان ارندیرای ساده دل و مادر بزرگ سنگدلش» نام داشت. آثار مارکز مانند «پدر سالار» و یا «ژنرال در هزار توی خود» به خوبی انگیزه‌های سیاسی او در واکنش به خشونت نظامی در کشورش کلمبیا را نشان می‌دهند. مارکز پس از نوشتن مقاله ای در مخالفت با دولت کلمبیا به اروپا تبعید شد و وقتی که کتاب غیرداستانی «سفر مخفیانه میگل لیتین به شیلی» را در سال ۱۹۸۶ نوشت، حکومت دیکتاتوری ژنرال پینوشه ۱۵هزار نسخه از آن را در آتش سوزاند. اما مارکز هم چنان به نوشتن آثاری با گرایش چپ ادامه داد. او مدت ها از دوستان فرانسوا میتران و هم چنین از دوستان نزدیک فیدل کاسترو بود و به دلیل دفاع از حکومت کوبا وارد بحث های تندی با نویسندگان مخالف این حکومت و شخص فیدل کاسترو شد که یکی از نمونه های برجسته آن مجادله اش با سوزان سونتاگ، نویسنده معروف آمریکایی بود. از همین رو، یعنی به خاطر دفاعش از کوبا مدت ها اجازه ورود به آمریکا را نداشت. اما دولت آمریکا بعدها که او جایزه نوبل را از آن خود ساخت، دراین تصمیم تجدید نظر کرد و مارکز توانست برای معالجه بیماری سرطانش به این کشور سفر کند.

در مجموع همه آثار خوزه کارسیا گابریل مارکز، در سراسر جهان مورد توجه قرارگرفت و این نویسنده آزادی خواه ومردم دوست، سرانجام روز پنجشنبه ۱٨ آوریل ۲٠۱۴ در حالی که دچار بیماری آلزهایمربود، جهان را بدرود گفت و از خود آثار ارجمند و ماندگاری برای ادبیات جهان باقی گذاشت.

یاد و خاطره اش گرامی باد!

انجمن قلم ایران (در تبعید)
۱۹ آوریل ۲۰۱۴