ز این که کوته نوشت من درباره ی دستمزد و یارانه و آینده ی اقتصادی سال ۱۳۹۳ نا امید کننده به نظر می رسد، به ویژه در این ایام، پوزش می خواهم. اما اگر نیک بنگریم این نوشته سرشار از امید است زیرا می گوید برای به روزی امیدی به روند خود به خودی، در برابر سلطه و ستم و استبداد وجود ندارد. امید، خود ما هستیم. بهارن خجسته باد نوروزتان پیروز. ….

نوروز ۱۳۹۳ ، عید مردم ، را به همه ی کارگران ایرانی و همه ی کسانی که این روز را عزیز می دارند شاد باش می گویم. یکی از نویدهای این عید ما این است که: دگرگونی جدی است، اگر در طبیعت بی اخیتار است ، در جامعه با اختیار و خرد است. جامعه تاریخ دارد و فرداهایی معلوم یا نامعلوم. به هر حال این ارزش آفرینان واقعی اند که امید بخش ترین فردا را رقم می زنند. این عید هم، تا آنجا که به تلاش انسان تعلق دارد، مال آنان است.

از این که کوته نوشت من درباره ی دستمزد و یارانه و آینده ی اقتصادی سال ۱۳۹۳ نا امید کننده به نظر می رسد، به ویژه در این ایام، پوزش می خواهم. اما اگر نیک بنگریم این نوشته سرشار از امید است زیرا می گوید برای به روزی امیدی به روند خود به خودی، در برابر سلطه و ستم و استبداد وجود ندارد. امید، خود ما هستیم. بهارن خجسته باد نوروزتان پیروز.

برای سال ۱۳۹۰ حداقل دستمزد معادل ۳۹۰ هزار تومان در ماه تعیین شده بود که برای گروه های دستمزد البته به سابقه ی کار حداکثر به ۴۷۴ هزار تومان در ماه می رسید. با احتساب انواع دریافتی های دیگر این رقم بین ۵۵۴ هزار تومان (حداقل) و ۷۳۱ هزار تومان (حداکثر) تغییر می کرد و به طور متوسط به ۵۹۰ هزار تومان بالغ می شد. اگر یارانه ی سرانه ۴۴ هزار تومان را برای شمار اعضای خانوار ۵/۲ تا ۵ نفر (به طور متوسط ۵/۳ نفر) به آن بیفزاییم ارقام برآورد شده برای دستمزد، بر پایه ی حداقل دستمزد به ۶۶۴ هزار تومان (حداقل) و ۹۵۱ هزار تومان (حداکثر) و ۷۳۴ هزار تومان (متوسط) می رسید.

بقیه مطلب را در فایل زیر بخوانید:
www.lajvar.se/pdf/Sal-1393-reisdana.pdf