تحلیل گران مسائل این منطقه بر این باورند که روسیه برای چنگ انداحتن بر کریمه عجله دارد و برای انجام آن آماده است خطر تیره شدن روابطش با شرکای غربی این کشور ونیز همسایه اش اوکرائین را به جان بخرد. ….

رادیوفرانسه / شهلا رستمی:
مسائل داخلی فرانسه چون شنود گفتگوهای تلفنی “نیکلا سارکوزی”- رئیس جمهوری پیشین فرانسه و در گیری وکلا در این پیوند با وزیر دادگستری، مطالب اصلی صفحات نخست روزنامه های امروز چاپ پاریس را تشکیل می دهند. تنش اوکرائین فراموش نشده و از جمله روزنامه لیبراسیون می نویسد: رئیس جمهوری روسیه با قرار دادن کریمه در برابر عمل انجام شده، محبوبیت خود را در کشورش افزایش می دهد. در واقع منطق رئیس جمهوری روسیه این است که پس از بیرون راندن مقامات محلی و استقرار ارتش روسیه در کریمه، برای به اصطلاح برقراری آرامش، پارلمان تازه این شبه جزیره را به قانون گذاری وادارد.

ولادیمیر پوتین می گوید از مقاماتی در کریمه هواداری می کند که تصمیم هایشان بر پایه «حقوق بین الملل» گرفته شود؛ از این رو گرچه می گوید حقوق بین الملل را رعایت می کند، اما با انجام یک همه پرسی در روز ۱۶ مارس به جای روز ۳۰ مارس و مطرح کردن پرسش پیوستن کریمه به روسیه به‌جای خود مختاری بیشتر، حقوق بین الملل را زیر پا می گذارد. البته غرب می گوید که همه فعالیت های تجزیه طلبانه در اوکرائین غیرقانونی است . اما پوتین به آنها پاسخ می دهد که موضع آنها غیرقانونی است. تحلیل گران مسائل این منطقه بر این باورند که روسیه برای چنگ انداحتن بر کریمه عجله دارد و برای انجام آن آماده است خطر تیره شدن روابطش با شرکای غربی این کشور ونیز همسایه اش اوکرائین را به جان بخرد.

از سوی دیگر بیشتر روس ها بر این باورند که کریمه به روسیه تعلق دارد و این کشور هرگز نمی بایست پس از فروپاشی شوروی سابق آن را به اوکرائین واگذار کند. به قیمومت در آوردن کریمه یا الحاق آن به روسیه برای دولت این کشور به معنای تصحیح یک اشتباه تاریخی است. روزنامه فیگارو، در مطلب خود در مورد کریمه به این اشاره دارد که هفته سرنوشت سازی برای این شبه جزیره در پیش است. این روزنامه از قول “بریژینسکی”- مشاور امنیت ملی “جیمی کارتر”، می نویسد که چنانچه پوتین کریمه را به دست بیاورد، اوکرائین را ازدست خواهد داد. و در کنار آن، روزنامه به این اشاره دارد که «خرس» روسی همسایگانش را نگران کرده است.

فیگارو می افزاید: نور سلطان نظربایف- رئیس جمهوری قزاقستان، گرچه در روز دوشنبه به مسکو سفر کرد، کار روسیه را تأئید نمود و از طرحی که جمهوری‌های پیشین شوروی سابق را یک بلوک اروپائی- آسیائی گرد آورد هواداری کرد؛ اما قزاقستان که عضو جامعه کشورهای مستقل است، از این می ترسد که ویروس “میدان” کی‌یف، به کشورش سرایت کند و دخالت نظامی روسیه را در پی داشته باشد.

آن حمهوری‌های پیشین شوروی سابق که دارای اقلیت مهم روس زبان هستند، همه نگران واکنش روسیه در اوکرائین شده‌اند برای این که اقتصاد آنان به «برادر بزرگ» وابسته است اما رؤیای نزدیکی به اروپای غربی را در سر می‌پرورانند. آنها که از جنگ روسیه و گرجستان در سال ۲۰۰۸ تکان خورده اند؛ با این حال فشارهای مسکو را برای به رسمیت شناختن استقلال دو جمهوری تجزیه‌طلب گرجستان، یعنی “آبخازی” و “اوستی جنوبی” نپذیرفتند. اکثر این کشورها که شامل”روسیه سفید”، “مولداوی”، “گرجستان”، “ارمنستان”، “آذربایحان”، “ازبکستان”، “قرقیزستان” و “قزاستان” می‌شوند، امروز نگران از دست دادن میزان توانائی خود برای جلوگیری از تمایلات نو-امپریالیستی روسیه برای پیاده کردن طرح هائی هستند که از بیست سال پیش این کشور خواستار به تحقق در آوردنشان بوده است. آنها گر جه سکوت کرده اند اما این سکوت بیشتر از طبیعت خودکامه رژیم‌هایشان ناشی می شود که در تظاهرات “میدان” خطری برای خود می‌بینند.

هومانیته، می نویسد شمارش معکوس در کریمه آغاز شده است و از این رو شماری از شهروندان این منطقه از این می‌ترسند که راه و رسم زندگی با یکدیگر را که تا کنون آموخته بودند، از دست بدهند.

از سوی دیگر روسیه با پذیرفتن تجزیه، یک تغییر جهت اساسی می دهد و بدین ترتیب در را برای مشکلات درونی کشور خود باز می کند؛ چراکه این کشور دارای ۲۱ جمهوری خود مختار است که آنها نیز ممکن است بخواهند از جدائی کریمه پیروی کنند.

روزنامه مسیحی لاکروآ، مطلبی را به موقعیت حساس ترکیه در مسئله کریمه اختصاص داده می نویسد : تاتارهای ترک زبان کریمه که ۱۲درصد جمعیت این شبه جزیره را تشکیل می دهند، ترکیه را ناچار به توجه به آنها کرده است. البته ترکیه ترجیح می دهد چندان خودی نشان ندهد چون از یک سو همکاری با روسیه- تأمین کننده گازاین کشور، برایش حیاتی است و از سوی دیگر خود عضو ناتوست.

مسئله تاتارها که تا پایان قرن هژدهم زیر سلطه امپراتوری عثمانی در کریمه بودند و سپس توسط استالین در سال ۱۹۴۴ به آسیای میانه انتقال یافتند، می تواند خطر برهم زدن روابط دوستانه ترکیه وروسیه را در پی داشته باشد. چون گرچه ترکیه در زمان جنگ روسیه و گرجستان توانست از جهت گزینی پرهیز کند، اما حضور یک قوم برادر در کریمه باعث شده ترکیه ناچار شود در کنار غرب بایستد. بنابراین روابط دوستانه ترکیه و روسیه، که حتا علیرغم اختلاف نظر میان آنها بر سر سوریه خدشه دار نشد، می تواند با این تنش تازه تیره شود.

تنش اوکرائین بر سیاست درونی ترکیه نیز تأثیر خواهد گذاشت؛ چرا که اردوغان نمی تواند حساسیت بخشی از هوادارنش و نیز یک میلیون تاتار ساکن این کشور را نا دیده بگیرد.

هم اکنون شهرهای آنکارا، استانبول و ازمیر شاهد تظاهراتی برای هواداری از تاتارهای کریمه بوده است.