اسماعیل هوشیار: مروری متفاوت و لازم!

درآخرین روزهای سال ۲۰۱۳ میلادی باردیگر حملات موشکی به بدنه اسیرمجاهدین در زندان لیبرتی و درخاک عراق انجام شد. نتیجه این آخرین حمله ۳ کشته و ۵۰ زخمی اعلام شد. درپی این حمله مطابق روش جاری؛ با انواع محکوم کردنها و سکوتها و توجیها و تفسیرها مواجه شدیم. دیدن نتیجه تمامی صحنه برایم کمی جالب همراه با لبخندی تلخ بود. ….

درآخرین روزهای سال ۲۰۱۳ میلادی باردیگر حملات موشکی به بدنه اسیرمجاهدین در زندان لیبرتی و درخاک عراق انجام شد. نتیجه این آخرین حمله ۳ کشته و ۵۰ زخمی اعلام شد. درپی این حمله مطابق روش جاری؛ با انواع محکوم کردنها و سکوتها و توجیها و تفسیرها مواجه شدیم. دیدن نتیجه تمامی صحنه برایم کمی جالب همراه با لبخندی تلخ بود. به خصوص که بخش عمده و شاید هم تمامی علماء سیاسی ، عمد دارند تا مهمترین و اصلی ترین ضلع این مثلث شوم را نادیده بگیرند . این سکوت و نادیده گرفتن اگراز روی  ناآگاهی ست که هیچ حرفی نیست و اگر آگاهانه است که حتما علماء دلایل خودشان را دارند . درهرصورت بازهم ملالی نیست جز دوری شعورانسانی و آینده نگری های فرضی و یحتمل کمی هم ترس و نگرانی !

روزی که خبرنگار حکومت اسلامی به قرارگاه اشرف رفت و ازمخفیگاه مسعود رجوی فیلمی مستند تهیه کرد ، خبرنگارمربوطه حرفی را زد که علاوه برخنده داربودن ، نشان از یک هماهنگی غیرمحسوس هم بین همه طرفین داشت . طرف درتوضیحاتش صراحتا گفت : که مسعود رجوی بعد از رفتن از این مخفیگاه الان درزندان لیبرتی مخفی شده است ! درطرف مقابل مریم رجوی هم سناریوی خودش را با یک فرد  نفوذی تشریح میکند که بسته شدن اشرف چرا….؟ بخش عمده علماء به دنبال همین سناریوها لیزمیخورن و کاخ سفید از همان بالا به تمامی صحنه با رضایت نگاه میکند ! روزی که آخرین موشکها شلیک شدند مالکی قبلش به دیدن خامنه ای رفت و قبل از خامنه ای اول به کاخ سفید رفته بود ! این یعنی اینکه مدار اصلی رابطه اش با آمریکاست و بعد از آن میتواند دوست صمیمی حکومت اسلامی هم باشد ! من نمیدانم چرا کاخ سفید به آن بزرگی را علماء تحلیلگر نمبینند و یا خوب نمیبینن ؟ بنابراین علمای خوب و بد ، عنایت داشته باشند که دنیا خیلی خرتوخره…. ولی نه آنطور که این علماء فکرمیزنن !

بعد از سقوط صدام و درپی اعلام سیاست خط موازی با دولت آمریکا از طرف مسعود رجوی ، خانم مریم رجوی صراحتا و رسما گفت : ارتش آزادیبخش خرج استحاله حکومت اسلامی میشود ! آن سیاست هنوز ادامه و استمرار دارد . این کلاف به ظاهر سردرگم موشکها ، اول و آخرش به کاخ سفید ختم میشود . پدیده ای به نام جیش المهدی فرم اداری ومدیای صحنه است . اصل قضیه همان جیش الکاخ سفید است که سیاست معروف هویج و چماق را پیش میبرد . دادن جواز سیاسی شلیک موشکها ، هویج است برای حکومت اسلامی  و سفرهای موسمی مریم رجوی چماقش . همین قاعده را عکس کنید برای رهبری مجاهدین هم سفرهای مریم و بقیه حواشی دست باز…..همان هویج است و موشکها و باقی قضایا چماق استحاله…..

کاخ سفید دراتاق فکرش یک میزی دارد به نام میز ایران و حکومت اسلامی . جریان مجاهدین مسعود رجوی هم در روی همین میز هستند و نه تافته جدا بافته . اتخاذ سیاست خط موازی با دولت آمریکا ، از بعد از سقوط صدام شاید برای مسعود رجوی و لایه رهبری مجاهدین ، بیرون کشیدن بهترین انتخاب از دل بدترین استراتژی ناکارآمد و مرده بود . اما برای بدنه اسیر این بدترین انتخاب بود و شاید بهترین انتخاب برای بدنه ، رفتن با دست و پای بسته به گوانتانمو B بود . حداقل طی این سالها ازموشک و حمله خبری نبود و دردادگاهها هم تعیین تکلیف شده بودند . اما دولت آمریکا قدم به قدم و همزمان با تمام اهرمها بازی خودش را میکند .

در روی آن میز فرضی ایران در کاخ سفید ؛ برای سیاستهای دولت آمریکا و غرب ۲ تابلو بیشتر وجود ندارد . استحاله کردن حکومت اسلامی و تابلوی دوم تقابل و جنگ . تعدیل حکومت اسلامی و تنظیمش با سیاستهای منطقه ای نظم نوین ، از دیر باز تا به امروز دردستور کارشان قرار گرفته است . خط استحاله حکومت اسلامی دراولویت قراردارد و تمام تلاشها با ظهور روحانی و آیه های قرآن وزارت خارجه آمریکا برای ننه ظریف فعلا درهمین راستا متمرکزاست . ظاهرا حکومت اسلامی تا به حال نشان داده است که تصمیم دارد به همان مسیراستحاله برود . ولی در طرف غربی این داستان هنوز به نقطه برگشت ناپذیر نرسیده است . به عبارتی دیگرغربی ها هنوز اعتماد ندارند و هنوز مطمئن نیستند که میشود یا نه ؟ حکومت اسلامی میخواهد…ولی درتوانش شک است . نقاط شک برانگیز هم تنظیماتش با داخل و مردم ایران و بقیه نیروهای غیرخودی خارج از نظام است . تجربه وشاخص های استحاله واقعی درشوروی سابق میگوید که استحاله جدی و سالمِ هر پدیده ای اول از داخلش شروع میشود . این حکومت اسلامی درایران هم تا زمانی که تیغ سرکوب مردم و حذف فیزیکی بقیه را غلاف نکرده ، قطعا آب درهاون میکوبد و یا مشغول ادامه بازی فریب است .

رهبری مجاهدین درخارج کردن نیروهای اسیر از عراق نه میخواهد و نمیتواند !!! نمیخواهد ، چون حداقل از بعد از سقوط صدام همه چیز را …..تاکید میکنم همه چیز را از دست داده و تمام صحنه را باخته است . تنها امید و کور سوی نوری ضعیف برای رهبری مجاهدین در صحنه سیاسی درانتهای همین تونل سیاست خط موازی است . به جز این شک نکنید که رهبری مجاهدین خط رسمی خروج بدنه را سالها پیش اعلام کرده بود تا حداقل مسئولییت این جنایتها را از دوش خودش بردارد . جدای اینکه خروج نیروها و رسیدن به محلی امن عملی باشد یا نه…..؟

ولی با استمرار سیاست خط موازی و به هم نزدن میز غرب ؛ اگر حکومت اسلامی استحاله شود رهبری مجاهدین هم بالاجبار خیز استحاله را برمیدارد و نیروهای اسیر هم نیازی نیست که به خارج بیایند با فرمان همان رهبری میروند دنبال زندگی شان درایران استحاله شده . رهبری مجاهدین هم با حکومت استحاله شده مینشیند سر میز مذاکره ! در چنین حالتی شاید دولت آمریکا نقش این رهبری را این باربهترببیند . اگرهم کارنهایتا به تقابل و جنگ بکشد که آنها به صفت یک نام و عنصرداخلی هنوزآنجا هستند . یعنی تنها چیزی که نانو یا غرب برای پیش بدن کارهاش به آن نیاز دارد. منظورم توان عملی یا اجرایی کار نیست که آن اسیران فرتوت و ناکارآمد برای مستراح رفتن هم باید به هم کمک کنند ! منظورم دادن پرچمی به دست عامل داخلی و انجام عمل پشت نام آن پرچم ! خط خارج کردن بدنه از باتلاق عراق توسط رهبری مجاهدین بدون اراده دولت آمریکا عملی نیست . موضوع فقط هم پول زیاد و وکیل و قاچاقچی های محترم نیست . تمام خاک عراق و سازمانهای مربوطه و خود دولت عراقی جزو ابواب جمعی و امکاناتی دولت آمریکا هستند . آن لیسه پاسها و کارتهای UN و باقی داستانهای کودکانه وغیرعملی را خودمان عملا تجربه کردیم که سرسوزنی جدیت و کارائی نداشت . نتیجه اینکه آمریکا میتواند…..ولی تا اطلاع ثانوی نمیخواهد و رهبری مجاهدین در موازاتش هیچوقت نه میخواهد و نه میتواند . هیچوقت…..!

آنچه که حضوربدنه اسیرمجاهدین درخاک عراق را تعیین تکلیف میکند موشکها و حملات و کشته و زخمی زیاد نیست. انواع حملات و ازکشته پشته ساختنها….اگرازنظرداخلی یا تشکیلاتی منسجمترش نکند ولی به انهدامش هم کمکی نمیکند . تمامی این حملات وتلفات از روز اول تا به حال فقط و فقط خوراک تبلیغاتی را برای همه طرفین فراهم کرده و میکند و کمی هم شاید دل خوش کنکهای یزیدی و حسینی . در یک صحنه واقعی زمین سیاست دولت آمریکا تنها طرفی است که میتواند آن حجم از نیرو را تعیین تکلیف نهایی کند . ولی تا اطلاع ثانوی نمیخواهد . مثل زندان تیف که ۵ سال بهانه آورد و روزی که تصمیم جدی گرفت حتی نفراتی را هم که مخالف آن شکل از خروج بودند ، با دست بند و پابند سوار شنوک کرد و روانه کردستان عراق کرد .

تصمیم نهایی دولت آمریکا ، بسته به توانایی حکومت ایران در مسیراستحاله است . تمام این مجموعه به هم پیوسته است ولی نقش اصلی و بازی پایه ای دولت آمریکا توسط علماء عمدتا دیده نمیشود . مسعود رجوی در پایان اعتصاب غذای اخیر و آخرین پیامش خطاب به “ارتش آزادی” پیام را فرستاده بود . ولی کدام ارتش و با کدام استراتژی قابل تشریح وعملی ؟ این سوالی بود که سال گذشته بارها پرسیدم و دریغ از جوابی ساده….چون به طور واقعی ارتشی در کار نیست . پدیده ای به نام ارتش آزادیبخش درسال ۱۳۶۵ متولد شد و درسال ۱۳۶۷ با پایان جنگ ایران و عراق ، آن استراتژی به پایان رسید و تبدیل به جنازه شد .

البته شخص مسعود رجوی هنوزچند درصدی امید دارد که کار حکومت اسلامی و غرب به تقابل یا جنگ بکشد تا ارتشش زنده شود ! این یعنی حدود ۲۵ سال است که از این جنازه یا پوسته مار توقع معجزه دارد . معنی سیاسی این ارتش آزادی امروز با آن ارتش آزادی دیروز ، از بعد از سقوط صدام فرقی نمیکند . این یک پوسته مار است که فقط به درد اطلاعیه دادن و نگه داشتن پرچم میخورد حتی اگر تعداد نفرات ۲۰۰ نفر باشد برای آمریکا کفایت میکند ، چون رهبری یا شخص مسعود رجوی برای هماهنگی تعیین کننده است و نه تعداد تشکیلاتی نفرات . پایان این صحنه و بازی با اراده و هژمونی مستقیم دولت آمریکا رقم میخورد ، و تصمیم نهایی دولت آمریکا به توانایی حکومت اسلامی درمسیراستحاله بستگی دارد . همسو شدن علائق شخصی بیمارگونه مسعود رجوی ، با تلاشها و سیاستهای غرب در روی میز ایران خاورمیانه ای ، اسمش همان سیاست خط موازی است .

این هماهنگی نامحسوس و آگاهانه بین همه طرفین دربه هم نخوردن میز چیده شده غرب ، این بازی حساب شده غرب با تمام اهرمهای روی میز با حفظ  فرمهای ظاهری ، و این گم کردنهای سورخ دعای اصلی توسط علماء داخلی ، و این مهم نبودن جان و زندگی آن اسیران برای تمامی طرفین بازی….سنتی دیرین است !

اسماعیل هوشیار
۰۱٫۰۱٫۲۰۱۴
hoshyaresmaeil@live.com
www.tipf.info

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.