پیام بهنام ابراهیم زاده از زندان اوین خطاب به کارگران و فعالین کارگری و تشکل ها وسندیکاهای کارگری
جنبش کارگری ایران باید اختلافات را کنار بگذارد و منسجم تر و متشکلتر گردد ….
آیا تشکل ها وسندیکاهای کارگری کاری جلو برده اند و اگر واقعا کاری جلو برده اند چگونه و تا کجا وچه قدمی برداشته اند؟ می می گوییم برای آنکه بفهمیم به چه وضعیتی دچار شده ایم باید بدانیم چگونه گام و چه گام هایی برداشته ایم. چه چیزی ما را به اهدافمان نزدیک کرده است ما هنوزنتوانسته ایم به یک اتحاد سراسری منسجم دست یابیم چرا که هر تشکلی ساز خود را میزند وقتی ما نمی توانیم حتا برای اول ماه مه روز جهانی کارگر یک بیانیه مشترک بدهیم و یا اقدام وحرکتی مشترک انجام دهیم خود فریبی است که اگر بگوییم و ادعا داشته باشیم متحدانه حرکتی به جلو برده ایم و اگر حرکتی هم از کارگران بوده کاملا خودجوش بوده است.
دوستان ورفقای کارگر!
دولتمردان حکومتی گذشته ما را قبضه کرده اند وبا هزاران دست چسبیده اند ونمی گذارند گامی به پیش برداریم. با این حال می توان گفت بیداری طبقه ی کارگر برای کسب معلومات برای متحد شدن برای مبارزه با استثمار گنندگان روز به روز با رخشندگی و وسعت بیشتری نمودار میگردد و میتوان گفت در سایه ی تلاش های وسیع کارگران موفقیت های هم در چند سال اخیر نصیب کارگران کرده است ضامن این است که جنبش کارگری لاینقطع در عرض و عمق رشد خواهد کرد با این حال لازم وضروری است که اتحاد و یک پارچگی را حفظ کرده و برای ایجاد تشکل های مستقل سراسری و ایجاد سایت و بولتن مشترک کارگری تلاش شود.
کارگران ،فعالین کارگری ورفقا!
ما باید برای تربیت سیاسی طبقه ی کارگر به دور از هر گونه تنش برای آگاهی سیاسی جدا به فعالیت بپردازیم .طبقه ی کارگر با قوای خود منحصرا می تواند آگاهی تریدونیونیستی حاصل نماید یعنی اعتقاد حاصل کند که باید تشکیل اتحادیه بدهد ومبارزه را برای احقاق حقوق طبقه ی کارگر ادامه بدهد تا دولت مجبور به قوانینی کند که برای کارگران لازم است. دوستان کارگر اتحاد ما بنا بر تصمیم آزادانه ماست. تصمیمی که همانا برای آن گرفته ایم که با دشمنان طبقه ی کارگر پیکار کنیم و در مجاورمان نغلطیم. برای پیشبرد فعالیت های کارگری باید به کارگران دانش سیاسی داد. ما باید به سمت نظریه پردازی و به سمت مروج و هم به سمت مبلغ و سازمانده به میان طبقات برویم و باید در قشرهای کم و بیش آگاه مردم شوق و ذوق را برای ایجاد تشکل ها و ان جی او های مردمی و کارگری تحریک کنیم . ما باید تمامی مساعی خود را متوجه این هدف سازیم حصول آن از طرفی منوط است به صحت وارزیابی ما از موقعیت سیاسی و درستی شعارهای تاکتیکی ما و از طرف دیگر به پشتیبانی نیروی مبارز عملا موجود توده های کارگر!
دوستان و رفقای کارگر کارهای عادی و روزمره وکلیه سازمان ها و گروه های هسته های کارگری و تشکیلات را باید متوجه تحکیم وتوسعه روابط با توده ها گردد. این کار همواره ضروری است تعیین است که ما هنوزباید برای تربیت وتشکیل طبقه ی کارگر. بسیار بسیار کار کنیم ولی اکنون تمام مطلب بر سر این است که مرکز ثقل عمده ی سیاسی این تربیت و این تشکل در کجا باید قرار گیرد. در تشکل ها و اتحادیه ها و کمیتهها و جمعیتهای علنی و غیرعلنی یا درهر جای دیگر چه در هر کجا طبقه ی کارگر باید تربیت و تشکل شود. همه ی ما یقین داریم که رسیدن به خواسته های جامعهی کارگری فقط به دست خود کارگران می تواند انجام گیرد. بدون آگاهی و تشکل توده ها بودن آماده نمودن و پرورش آنها از راه مبارزه ی طبقاتی نمی توانیم به اهداف کارگری دست یابیم.
دوستان و رفقای کارگر هر اندازه که ریشههای مبارزه ما عمیقتر ومتشکلتر باشد به همان اندازه باید این مبارزه را وسیع تر متهورانه تر و قطعی تر و با ابتکار بیشتر انجام بدهیم. ما سالهاست که درمقابل یک حکومت ضدکارگری قرار گرفته ایم نباید اصول جنبش کارگری را فراموش کنیم. بااین حال کسانی هستند فعالیت های مبتکرانه ما را به حساب نمی آورند وحتا چوب لای چرخ جنبش کارگری هم می اندازند. کارگران و فعالین کراگری کارگران در انتظار معامله نخواهند نست وصدقه هم نمی خواهند انها تمامی تلاش ومساعی خودر رادر راه احقاق حقوق بنیادین کارگران به کار می برند . حاکمان سرمایه بدانند که قادر به محدوم ساختن جنبش کرگری نیستند ما باید توجه خود را به تشکل های مستقل و اتحادیه ه ای حرفه ای وکارآمد معطوف کنیم. باید تشکیل اتحادیه های و تشکل های مستقل خود را مهم ترین مبنای تربیت سیاسی قرار دهیم درس و حرف اول و آخر ما این است که فقط مبارزه انقلابی توده های کارگر قادر است زندگی کارگران را بهبود بخشد و فقط با اتحاد وهمبستگی و مبارزه ی خود کارگران فقط مبارزه میلیون ها نفر قادر به انجام این عمل خواهد بود.
دوستان کارگر ما از مایم راه های ممکن به سوی هدف خود که همان دفاع از منافع کارگران به پیش می رویم منافع طبقه ی کارگر بر ضد سرمایه داری چنین ایجاب می کند که کارگران دنیا همبستگی کامل و به هم فشرده ترین وحدت را داشته باشند وبه سیاست های ضد کارگری تن در ندهند و به دشمنان طبقه ی کارگر جواب دندان شکن بدهند.
کارگران باید چشم و گوش خود و مردم را در مقابل فریب سیاست بازان بورژوازی حکومتی باز کنند به توده ی مردم بیاموزند که وعده های عوام فریبانه آنان را باور نکنند و فقط به نیروی خود به تشکیلات خود و به اتحاد خود تسلیح و متکی باشند. باید تمام قوا را به کار برد و انرژی انقلابی را گسترش داد و انگاه دشمنان طبقه ی کارگر عقب خواهند کشید و مجبور می شوند به خواسته های کارگران تن بدهند.
زنده باد اتحاد وهمبستگی کارگران!
زنده باد مجمع عمومی کارگران!
بهنام ابراهیم زاده
بند ۳۵۰ زندان اوین
بیست و چهارم آذر ۱۳۹۲
متاسفانه بخش دیدگاههای این مطلب بسته است.