در شرایطی که کارگران و زحمتکشان جهان، و به ویژه اروپا، نسبت به تحمیل ریاضت اقتصادی و سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی و شرایط سخت بیکاری و خصوصی‌سازی، جدی‌ترین اعتراضات را نسبت به دولت‌های خود دارند، دولت ایران با دولت‌های این کشورها به توافق می‌رسد و به عقب‌نشینی‌های معنادار دست می‌زند و هم‌زمان، با تشدید فشار به طبقه‌ی کارگر و اقشار محروم در داخل، برای بریدن هر صدای اعتراضی به زور متوسل می‌شوند و با اخراج و زندان و… می‌خواهند مشکلات معیشتی مردم را در زیر تنگناهای امنیتی پنهان کنند تا صدا از هیچ گرسنه‌ای بر نیاید و هیچ کارگری بر ستمی اعتراض نکند که بنیادش را به باد می‌دهد. این تدبیری ست که دولت جدید تا کنون برای زحمتکشان اعمال کرده است. اخراج‌سازی‌ها و امنیتی کردن اعتراضات کارگری راه برون‌رفت مدبرانه‌ی ادعایی دولت از بحران‌های هزار توی موجود نیست.

کانون مدافعان حقوق کارگر، ضمن محکوم کردن بازداشت کارگران معترض کارخانه پلی اکریل اصفهان- جواد لطفی، عباس حقیقی، کیومرث رحیمی و احمد صابری- و دیگر فعالان کارگری، فشار به کارگران را پایمال کردن ابتدایی‌ترین حقوق انسانی می‌داند و خواستار آزادی بی‌قید و شرط همه ی کارگران و فعالان کارگری زندانی از جمله رضا شهابی، بهنام ابراهیم‌زاده، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، افشین ندیمی، مهرداد صبوری، وفا قادری، پدرام نصرالهی و سایر زندانیان سیاسی است.

کانون مدافعان حقوق کارگر، همچنین ضمن حمایت از کارگران معترض کارخانه پلی اکریل اصفهان برای خواست‌های به حق‌شان، خواستار همبستگی طبقاتی کارگران برای رسیدن به حقوق حقه‌ی خود می‌باشد.

کانون مدافعان حقوق کارگر از مبارزات قهرمانانه‌ی کارگران در همه جهان و به ویژه کارگران کشورهای اروپایی حمایت کرده و خواستار همبستگی بین‌المللی برای مبارزه کارگران علیه ستم طبقاتی ست.

کانون مدافعان حقوق کارگر – آذر ۹۲