آقای ضرغامی، این است واقعیت هتل درجه یک رجایی شهر …. اگر راست می گویید اجازه دهید خبرنگاران مستقل از این زندان بازدید کنند ….

کیوان صمیمی، مهدی محمودیان و مسعود باستانی در نامه ای خطاب ضرغامی رییس صدا و سیما با اشاره به برنامه شب گذشته بخش خبری بیست و سی نوشته اند: جنبش سبز که شعار دروغ ممنوع را برای نخستین بار سر داد هرگز حاضر نبوده است با تمسک به دروغ که کار هر روزه شما و رسانه تان است، کار خود را پیش ببرد لذا تصاویر و ده ها عکس و گزارش و بیانیه دیگر که از دیوارهای آهنی بندهای امنیتی شما به بیرون از زندان درز پیدا می کند، جز حقیقت چیز دیگری را به تصویر نمی کشد.
به گزارش کلمه، این سه زندانی روزنامه نگار محبوس در زندان رجایی شهر در بخشی از این نامه با بیان اینکه “در یکی از بخش های اخبار، سالن ۱۲ زندان رجایی شهر را مشاهده کردیم که گوینده تان زندان را به هتلی درجه یک تشبیه کرد و گفت امکانات فراوان دارد، فرش رنگین و پرده یک دست دارد” آورده اند: به شما و همراهانتان نوید می دهیم که در آینده ای نه چندان دور، می توانید در این هتل های درجه یک آرام بگیرید و باور کنید برخلاف این روزها که سر در بیت المال دارید یا تکیه بر منافع به ناحق تصاحب شده، آن روزها می توانید از روزی حلال در این هتل بهرمند شوید.

کیوان صمیمی، فعال ملی مذهبی و روزنامه نگار که به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده و حدود دو سال و نیم است که در زندان به سر می برد به اذعان هم بندیانش به لحاظ وضعیت جسمی از چند ماه پیش دچار مشکل کبد و بیماری های مشکوک دیگری شده است.
مدیرمسئول روزنامه توقیف شده ی نامه و عضو انجمن دفاع از آزادی مطبوعات همچنین از زندانیان سیاسی در نظام شاهنشاهی بوده است.
مسعود باستانی روزنامه نگار، در ۱۴ تیرماه ۱۳۸۸ در جریان سرکوب اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم وقتی برای رسیدگی به وضعیت همسرش که روز پس از انتخابات بازداشت شده بود، به دادگاه انقلاب رفته بود بازداشت و به ۶ سال حبس محکوم و در اسفندماه به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.

مهدی محمودیان روزنامه نگار و عضو جبهه مشارکت ایران اسلامی که در خصوص وقایع بازداشتگاه کهریزک اطلاع رسانی کرد، ۲۵ شهریور ماه در منزل شخصی اش بازداشت و به اتهام اجتماع و تبانی علیه نظام به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.

متن کامل این نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:

جناب آقای سردار ضرغامی
رئیس صدا و سیما
این سال هایی که در زندان هستیم و دسترسی به رسانه های مستقل و آزاد نداریم به ناچار به دیدن رسانه شما و همفکرانتان که نام ملی بر آن نهاده اید عادت کرده ایم و طبق عادت و از سر ناچاری روز سه شنبه نیز برنامه ۲۰:۳۰ شما را به تماشا نشستیم بلکه از بین اخبار تحریف شده و دروغتان برحسب تجربیات روزنامه نگاری خود، خبری سالم دربیاوریم.
در یکی از این اخبار، سالن ۱۲ زندان رجایی شهر را مشاهده کردیم که در توضیحات گوینده تان که زندان را به هتلی درجه یک تشبیه کرد و گفت امکانات فراوان دارد، فرش رنگین و پرده یک دست دارد، شوکه شدیم. البته گویا نویسنده و گوینده خبر نیز از دیدن فرش و پرده و یخچال در زندان تعجب کرده بود که آن را اینگونه با آب و تاب فراوان مطرح کرد.

جناب آقای ضرغامی!
قصد داشتیم که از اخلاق دینی و رسانه ای برایتان بنویسیم که می دانیم بی فایده است که دین فقط برایتان دستمال کهنه ای شده است برای پاک کردن سیاهی هایتان و ماندگاری در قدرت. انسانیت و شرافت نیز از کوچه شما و هم مسلکانتان گذر نکرده است اما به حرمت نام روزنامه نگار و خبرنگار و به شرافت قلم این توضیحات را خطاب به شما می گوییم تا شاید برای کسانی که قلمشان را به شما و دوستانتان فروخته اند اتمام حجتی باشد.
آقای ضرغامی، مدیر رسانه به اصطلاح ملی!
به گواهی آمارهای رسمی کشور و سازمان زندان ها، سالانه بیش از ۵۰۰ هزار نفر حداقل چند روزی را در زندان های سراسر کشور می گذرانند و این بدان معناست که با احتساب افراد درگیر در یک خانواده سالانه حداقل ۳ میلیون نفر از مردم ایران شرایط زندان را به طور مستقیم درک می کنند که با نشان دادن چند عکس از فرش و پرده نمی توان به آنها دروغ گفت.

این نوع گزارش های شما بیشتر از آنکه به درد مردم بخورد، به درد کسانی می خورد که با قطع ارتباط از مردم، حمایت همه جانبه خود را از مسببان اختلاس سه هزار میلیاردی اعلام کرده اند و با تمسخر انتخابات و رای مردم دردانه شان را بر صندلی نشاندند تا فاسدترین دولت صد سال اخیر را رقم بزنند و رکورد بالاترین اختلاس جهان را به ثبت رساندند.

جناب آقای سردار!
با این حال فرض می گیریم که شما راست می گویید، اینجا زندان رجایی شهر نیست اینجا تبعیدگاه رجایی شهر نیست و به قول شما هتل درجه یک است. پس اجازه بدهید حداقل یک بار خبرنگاران و نمایندگان نهادهای مستقل داخلی و بین المللی از این هتل درجه یک بازدید کنند. اینجا تبعیدگاه رجایی شهر نیست اینجا هتل درجه یک است! پس اجازه دهید که آقای بان کی مون و یا حتی نمایندگان مبهم اجلاس سران عدم تعهد از این هتل درجه یک شما بازدید کنند و اجازه می دادید بان کی مون که با درخواست بیش از ده هزار نفر از شهروندان ایرانی کوشید با برخی از زندانیان و یا مسئولان بازدید کند از این هتل های درجه شما دیدن کند.

جناب آقای ضرغامی،
مطمئن هستیم اجازه چنین بازدیدی داده نمی شود و دلیل آن را هم می دانیم. چرا که در هتل درجه یک شما انواع مواد مخدر از مواد غذایی مورد نیاز و کتاب و روزنامه به مراتب سهل الوصول تر است. چون در هتل درجه یک شما، ما شاهد ضرب و شتم و فحاشی و تهدید زندانیان توسط پرسنل زندان هستیم و از آن رنج می بریم. چون در هتل درجه یک شما، خانواده زندانیان در روزهای ملاقات مورد هتک حرمت می گیرند و برای نیم ساعت ملاقات باید بیش از ۵ ساعت معطل شوند. چون در هتل درجه یک شما، زندانیان در حالی که احکام خود را می گذرانند به بازجویی های چند ساعته و چند روزه می برند و اعضای خانواده های آنها را تهدید به اخراج و زندان می کنند. چون در هتل درجه یک شما، ما به عنوان زندانی دو سال که نمی توانیم با خانواده و فرزاندانمان به طور قانونی تماس تلفنی داشته باشیم یا مطابق قوانین نامه نگاری کنیم. در هتل درجه یک شما نمی توان شهادت هدی صابر و درگذشت آقای دکمه چی و منصور رادپور، سه زندانی سیاسی ظرف یک سال را توجیه کرد. چون در هتل درجه یک شما نمی توانید قتل و درگذشت بیش از ۵۰ نفر را در یک سال اخیر بر اثر درگیری و ضرب و شتم آن هم فقط در زندان رجایی شهر را معمولی جلوه دهید. البته سال گذشته گزارش کاملی از این هتل درجه یک خطاب به آقای خامنه ای منتشر شده است که می توانید مطالعه کنید.

جناب آقای ضرغامی،
جنبش سبز که شعار دروغ ممنوع را برای نخستین بار سرداد هرگز حاضر نبوده است با تمسک به دروغ که کار هر روزه شما و رسانه تان است، کار خود را پیش ببرد. لذا تصاویر و ده ها عکس و گزارش و بیانیه دیگر که از دیوارهای آهنی بندهای امنیتی شما به بیرون از زندان درز پیدا می کند، جز حقیقت چیز دیگری را به تصویر نمی کشد. این تصاویر که شما نشان دادید، فضایی است که خود ما در تبعید با هزینه شخصی و کمک های مردمی ساخته ایم. با آنکه مجبور شده ایم پرده های متری ۵ هزار تومان را از ماموران شما متری ۲۰ هزار تومان خریداری کنیم، با آنکه مجبور شده ایم کولرهای کوچک ۸۰ هزار تومانی را ۱۵۰ هزار تومان خریداری کنیم و با آنکه مجبور شده ایم فرش های ماشینی نامرغوب و چند ده هزار تومانی شما را با قیمت فرش های مرغوب بخریم. باور کنید خانواده های ما و مردم که شما و هم مسلکانتان هزاران میلیارد از حقوقشان را در جیب هایتان ریخته اید، از سفره های خالی شان برای ساختن این هتل درجه یک ما را یاری کرده اند با آنکه حتی مجبور شده ایم برای ساختن آن در برخی موارد با چند برابر ارزش واقعی برای اجناس بی کیفیت پول پرداخت کنیم.

جناب آقای سردار ضرغامی!
البته انتشار این تصاویر توسط شما، سند دیگری است برای اثبات رسوایی و دروغگویی مسئولان امنیتی و قضایی که می گویند بیانیه ها توسط دیگران و به اسم زندانیان منتشر می شود. سند دیگری است تا ثابت کند شما و هم مسلکانتان دروغ می گویید و مظهر آن را سرلوحه رفتار خود قرار داده اید. و البته انتشار این تصاویر حامل پیامی است برای مردم سبز ایران که فرزندانشان در زندان ها کماکان در آرمان ها و عهد خود با ملتشان پایبندند و دیوارهای آهنی امنیتی شما نمی توانند ارتباط آنها با ملتشان قطع کند.

جناب آقای ضرغامی!
به شما و همراهانتان نوید می دهیم که در آینده ای نه چندان دور، می توانید در این هتل های درجه یک آرام بگیرید و باور کنید برخلاف این روزها که سر در بیت المال دارید یا تکیه بر منافع به ناحق تصاحب شده، آن روزها می توانید از روزی حلال در این هتل بهرمند شوید.

والسلام
کیوان صمیمی، مهدی محمودیان، مسعود باستانی
پانزدهم شهریور ماه سال ۹۱
زندان رجایی شهر