سازمان پزشکی قانونی کشور اعلام کرده است، طی چهار ماه نخست امسال تنها در استان های تهران، مازندران، گیلان و لرستان ۱۱۶ نفر به علت استفاده از قرص برنج جان خود را از دست دادند. ….

اخبار روز:
قرص برنج یا همان فسفید آلومنیوم از سمی ترین آفات شیمیایی است که علی رغم ممنوعیت واردات و خرید و فروش، از سوی کشاورزان برای مقابله با آفت برنج استفاده می شود، علائم استفاده از قرص برنج که هیچ پادزهر مشخصی هم ندارد بعد از ۱۰ تا ۱۵ دقیقه نمایان می شود و ممکن است ۶ ساعت پس از مصرف آن، مرگ اتفاق بیفتد.

این گزارش می افزاید: در مجموع مرگ های ناشی از قرص برنج رو به افزایش است و اعمال محدودیت‌های جدی‌تر در دسترسی افراد به این ماده مهلک و نیز برخورد با توزیع‌کنندگان آن و بالا بردن آگاهی کسانی که به قصد تهدید خانواده ها جان خود را به خطر می اندازند ضروری است.
در این گزارش گفته نشده است، علت استفاده از این قرص مرگبار چیست؟ بنابر برخی گزارش ها، قرص برنج به یکی از رایج ترین وسایل برای خودکشی تبدیل شده است. از سوی دیگر عده ای از جوانان بدون اطلاع از عواقب کشنده ی این قرص از آن به جای قرص های روان گردان و شادی بخش استفاده می کنند.

گزارش زیر که در سایت «سلامت نیوز» درج شده، تصویر تکان دهنده ای از خرید و فروش قرص های مرگ آور در خیابان ناصرخسروی تهران را نشان می دهد:
خیابان «ناصر خسرو» در مسیر شمال به جنوب
زمزمه دارو، دارو، چنان در هم می پیچد که نمی دانی به سمت کدام صدا باید برگردی. کور عصاکشی برای اموات مردم دعا می کند. پیرمردی «چایی» داد می زند. زندگی در مفهوم خرید و فروش جاری است. اما کسی می تواند حدس بزند قرصی، گردی برای خودکشی در حال جابه جا شدن و دادوستد است؟ مرد میانسالی در حال نوشیدن چای است. به سراغش می روم و می گویم: «دنبال قرصی می گردم که همه چیز را تمام کنم، سیانور، قرص برنج…» نشانی دیگری می دهد: «از آن آقا بپرس که تی شرت سفید به تن دارد.» به سراغ مرد جوانی می روم…

- سلام! دنبال سیانور می گردم.
برای چه کاری؟
- برای خودم! می خوام خودکشی کنم! داری؟
نداریم!
- چیز دیگه ای نداری؟
نیست، گیر نمیاد، اینجا سیانور اصل بهت نمی دن!
- چی می دن؟
آشغال!
- اون نشد، قرص برنج، نشد سم گراز…
سیانور می خوای باید ۳۰۰هزار تومن بدی، نمی دی که …
- واسه چند گرم؟
یه ذره اش، نیم گرم. ۳۰۰ هزار بده…
- الان آنقدر پول ندارم، اگر بخوام پیدات کنم همین جا می تونم پیدات کنم؟
آره، بیا جلوی همین کبابی.
بازار قاچاق دارو چنین جوانانی را تا به حال به خود ندیده بود که انگار شغل آبا و اجدادی شان شده باشد؛ به سراغ پسری جوان تر از فروشنده قبلی می روم…
- دنبال سیانور می گردم، داری؟
چند بهت قیمت دادن؟
- از ۳۰۰ هزار تومن تا ۱۰۰ هزار تومن
سیانور هم داریم.
- چند؟
چه مدلی می خوای؟ چقدر پول می خوای بدی؟
- معطلی نداشته باشه دیگه، درد نکشم.
واسه خودت می خوای؟
- نه واسه پشت سریم می خوام! واسه خودم می خوام دیگه!
یه قرص وکیوم شده گِرد ِ. اون هم باهات ۱۲۰ هزار تومن حساب می کنم.
- کجاییه؟
پشتش چیزی ننوشته، اما خارجیه. ایرانی اش هم هست کپسول، مرگ موش قاطی می کنن باهاش…
- مطمئنه؟
آره، اون هم فقط یه نفر داره که شیمیایی فروشِ.
- مغازه داره؟
آره، مطمئنه توی وکیومِ. اصل و تضمینی ِ. اما به یه شرط بهت می دم؛ دنبال دردسر نمی گردیم.
- چه دردسری؟
فردا خدایی نکرده یکی بیاد دنبال ما که از اینجا و از من گرفتی.
- مگه میان؟
اون دیگه دست خداست. آدمیزاده دیگه می خوره وقت مردن ازش بپرسن چی خوردی، چی نخوردی، از کجا خریدی و گرفتی خلاصه بیان دنبال ما.
- نه، خیالت راحت. تنها زندگی می کنم… نمی دونستم قیمت ها این طوریه وگرنه دنبال طناب می گشتم.
چقدر می خوای پول بدی؟
- ۳۰ هزار تومن
تا ۷۰-۶۰هزار تومن می تونم برات جور کنم
- یه دوری بزنم… میام پیشت
دوباره چشمم روشن شد به جوانی. همین که می بیند با چند نفر در مسیر پیاده روی شمالی در حال گپ و گفت درباره سیانور و قرص برنج هستم به سراغم می آید.
قرص شو می خوای یا پودرشو؟
- قرص.
پودر که بهتره، می ریزی روی غذا می خوری یک، دو، سه… تموم.
- گرمی چند؟
۵۰ هزار تومن. واسه چی می خوای؟
- برای خودم.
آخه چرا؟
- بگذریم…
بیا توی کوچه بهت بدم…
- نه گرون می گی…
این همه راه هست، چرا می خوای این کار رو بکنی؟ من نمیارم واست.
- تو نمیاری، بالاتر که واسم میارن…
برو شیشه بکش، مغزت باز شه، بی خیال خودکشی شی!
نزدیک مسجد پیرمردی نشسته روی صندلی. به هر حال هرچه باشد دود از کنده بلند می شود که شاید اگر دنبال اصل جنس سیانور بودم، مطمئن باشد. به سراغش می روم.
- از بالا آمار سیانور گرفتم قیمت های پرت دادن، نفهمیدم چی باید بگیرم… سیانور اصل گیر نمیاد قربونت. کپسول خالی بر می دارن چیزهای دیگه می دن جای سیانور
- می کشه؟
نه! قرص برنج هست بهتره.
- چند؟
دونه ای ۳۰هزار تومن.
- می کشه؟
آره.