تئاتری درباره اسیدپاشی در تهران

تئاتر خیابانی اسیدپاشی با نام “نقاش” با حضور معصومه عطایی از قربانیان اسیدپاشی و پخش صدای آمنه بهرامی در پارک شفق و در میان مردم برگزار شد. ….

عصر هجدهم اردیببهشت ماه، در هوایی بهاری گروه تئاتر صلح، نمایش خود را به اسید پاشی اختصاص دادند. آنها با روایت زندگی زنان قربانی اسیدپاشی از جمله زندگی آمنه بهرامی و یثری دختری که در دوران نامزدی اش مورد حمله اسیدپاشی قرار گرفت و جانش را از دست داد؛ ماجرای اسید و اسیدپاشی را در میان مردم مطرح کردند .

کانون زنان ایرانی- فریده غائب، عکس ها از عالیه مطلب زاده:

بازیگران از خود مردم می خواستند که در اجرای این نمایش مشارکت داشته باشند و به سوالات آنها جواب دهند. سوال هایی نظیر اینکه چه کسی اسید می پاشد و یا چرا و در چه شرایطی اسید می پاشد؟ آیا قانونی درباره اسید پاشی در ایران وجود دارد و اگر آری این قانون چقدر به نفع قربانیان اسیدپاشی است؟

در ابتدای نمایش یک نقاش با بلوزی زردرنگ در میدانی کوچک با دوچرخه به دنبال مشتری است تا لقمه نانی از کشیدن صورت دیگران دربیاورد… آقای نقاش روزی با دختری مواجه می شود که تمام صورتش را باند پیچی کرده است،دختر از نقاش می خواهد صورت او را نقاشی کند اما نقاش از چه نقاشی کند؟

از این لحظه داستان زندگی آمنه بهرامی نقل می شود.دختری که از سال ۱۳۸۴ قربانی حمله اسیدی خواستگارش شد و زیبایی و بینایی اش را از دست داد. آمنه می گوید: “از وقتی که روی صورتم اسید ریخته شده،نگرانم.نگران زیبایی تمام دختران سرزمینم.” در بخشی از این نمایش صدای آمنه پخش شد .او که حالا در اسپانیا به سر می برد داستان زندگی اش را در این گفتگوی تلفنی گفت و خبر داد که برای رونمایی کتاب داستان زندگی اش شهریور ماه به ایران می آید.
در میان گفتگوهای نقاش و دختری که نقش آمنه را بازی می کند ، افراد دیگر وارد می شوند. مردی با قامتی بلند و لباسی مشکی از وضعیت اسیدپاشی در ایران می گوید اینکه زنان بیشترین قربانیان اسیدپاشی هستند و دیگری با مطرح کردن قانون اسیدپاشی درایران از تماشاچیان سوال می کند.

حاضران نیز واکنش نشان می دهند. یکی از قوانینی می گوید که به نفع مردان است و دیگری از قصاص و مقابله به مثل حمایت می کند. در این لحظه معصومه عطایی از قربانیانی که دو سال پیش پدرشوهرش روی صورت او اسیدپاشیده، به میان جمع می آید:” خیلی خوشحالم مسئله اسید پاشی را مطرح می کنید. اما مسئله کنونی من قانون است. قانونی که پدرشوهر مرا تنها دو ماه بازداشت کرد و اکنون آزادانه در بنگاه معاملات، ماشین خرید و فروش می کند .حالا که من موفق به گرفتن حکم قصاص شدم همین قانون می گوید به خاطر نصف بودن دیه زن از دیه مرد، باید ۴۵ میلیون تومان بپردازم تا حکم قصاص را عملی کنم. به نظر شما این کجای عدالت است؟”

بغض گلوی معصومه را گرفته:” همین قانون می گوید پسرم تنها تا هفت سالگی حق دارد پیش مادرش بماند و بعد از این سن باید با پدرش و خانواده پدری زندگی کند. پدر و پدربزرگی که صلاحیت نگهداری آرین را ندارند.”

یثری نیز از دیگر دخترانی است که سال گذشته در ایلام با حمله اسیدی جان خود را از دست داد.در این نمایش روایت زندگی او نیز به نمایش درآمد و نام طاهره، شیرین، رعنا، سمیه و دیگر قربانیان اسیدپاشی یادآوری شد و به نشانه حمایت از آنها تمامی بازیگران این نمایش، ماسک های سفید روی صورتشان گذاشتند.

در پایان نمایش پارجه ای سفید رنگ روی زمین پهن شد و تماشاچیان درباره اسیدپاشی رویش نوشتند: “ما مخالف اسید پاشی هستیم”،”قانون؟” و اسم های زنان قربانی اسید پاشی روی پارچه ی سفید به چشم می خورد.

دومین نمایش گروه صلح درباره اسیدپاشی پنج شنبه بیستم اردبیهشت ماه در فرهنگسرای خاوران اجرا خواهد شد.

ارسال دیدگاه