بیانیه‌ی اعتراض آمیز شش سینماگر برجسته ایران در اعتراض به فشارها و فضای حاکم فرهنگی منتشر شد

در پی تداوم فشار بر جامعه سینمایی کشور و همچنین وضعیت سینماها، شش سینماگر ایرانی با صدور بیانیه ای ضمن انتقاد شدید از  سیاست حاکم بر فضای فرهنگی کشور، خواستار “استفاده از نیروهای مستقل و صاحب نظر در تصمیم سازی های کلان حرفه ای” و “کنار گذاشته شدن افراد تندرو از صف بندی های قطبی کنونی” که صرفا در پی منافع شخصی خود هستند، شدند. ….


جـــرس:
به گزارش کافه سینما، این بیانیه که مسعود کیمیایی، مسعود جعفری جوزانی، علی رضا رئیسیان، جواد طوسی، علی معلم و مهدی کرم پور آنرا صادر و امضا کرده اند، خاطرنشان و اظهار امیدواری می کند: “مسئولان ارشد کشور و مدیران فرهنگی و هنری (اعم از وزارت ارشاد، حوزه هنری ، شهرداری ، صدا وسیما و سایر نهادهای مرتبط با حوزه سینما ) شرایط لازم برای ایجاد یک هم اندیشی با حضور نمایندگان مستقل سلایق فکری سینما برای بررسی وضع موجود و راه های برون رفت از بحران فعلی را فراهم سازند.”

متن این بیانیه اعتراضی به شرح زیر است:

ریشه های عمیق بحران کنونی حاکم بر سینمای ایران را باید در تعارضاتی جست و جو کرد که به صورت آشکار و نهان، این جسم وجان شکننده را به مسلخ کشانده است. تکه تکه شدن جامعه ی سینمایی این دوران می تواند ناشی از فضای ملتهب و سیاست زده ی کنونی باشد که حال سایه سنگین خود را بر صنعت سینمای ملی ما تحمیل کرده است. زیاده خواهی کسانی از درون این سینما که تعهد و اخلاق گرایی حرفه ای و صنفی را فدای منافع حزبی وفردی خود کرده و بر شاخه نشسته و بن می برند نیز در این زمانه مزید بر علت شده است. این اهداف منفعت طلبانه راه را بر هر گونه مذاکره و اعتدال و روش های عقلانی بسته و متقابلن آن چه به یغما می رود حاصل سال ها تلاش و تجربه ی مردان و زنان سخت کوشی ست که به دور از هیاهو، بدنه اصلی سینمای ایران را شکل می دهند و از این ستیز بی امان و بدون برنده ، جز سرخوردگی و یأس چیزی عایدشان نخواهد شد.

ما امضا کنندگان زیر با توجه به موقعیت کنونی و شرایط پیش روی سینمای ایران و آینده ی مبهم و بی ثبات آن بر حسب وظیفه ی تاریخی خود لازم می دانیم نکاتی را گوشزد کنیم:
١- لزوم احترام و پای بندی تمامی نهادها ، دستگاه های اجرایی و قانون گذاری به موجودیت و بقای سینمای ملی که از دستاوردهای جامعه ایرانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی است.
٢- ارائه تعریف شفاف و معین از ساز وکار فعالیت های سینمایی و حدود اختیارات و شرح وظایف نهادهای فرهنگی بر اساس قوانین اساسی کشور و الزام به پای بندی به قانون و تبعیت از آن.
٣- پرهیز از ورود جناح های مختلف سیاسی در امور هنری و احترام گذاشتن به استقلال فرهنگی سینما.
۴- استفاده از نیروهای مستقل و صاحب نظر سینما در تصمیم سازی های کلان حرفه ای و کنار رفتن افراد تندرو از صف بندی های قطبی کنونی که صرفن در پی منافع شخصی خود هستند.
۵- تلاش در جهت گسترش فعالیت های بخش خصوصی و باز گرداندن امنیت و ایجاد انگیزه در راستای تولید و سرمایه گذاری سالم و خاتمه دادن به دخالت های نا به جا در امر اکران و سلطه ی نهادهای دولتی و عمومی بر ابزار تولید و نمایش.
۶- پایان دادن به هرج و مرج کنونی در حوزه اعطای پروانه ساخت و نمایش و پرهیز از اعمال سلایق شخصی.
٧- توزیع عادلانه ی منابع مالی عمومی در بدنه اصلی سینمای ایران و جلوگیری از رانت خواری و ایجاد فساد مالی.
٨- حرکت جمعی در جهت رشد و و تعالی سینمای ریشه دار و مماس با مخاطب داخلی و جلو گیری از رشد بی رویه ی فیلم های سفارشی ، رسمی و سطحی.

در پایان انتظار داریم مسئولان ارشد کشور و مدیران فرهنگی و هنری (اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری ، شهرداری ، صدا وسیما و سایر نهادهای مرتبط با حوزه سینما ) شرایط لازم برای ایجاد یک هم اندیشی با حضور نمایندگان مستقل سلایق فکری سینما برای بررسی وضع موجود و راه های برون رفت از بحران فعلی را فراهم سازند.

مسعود کیمیایی ، مسعود جعفری جوزانی ، علی رضا رئیسیان ، جواد طوسی ، علی معلم ، مهدی کرم پور

ارسال دیدگاه