تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، از بازگشت بیماری عصبی و فلج عضلانی همسرش در زندان اوین خبر داده است. ….

به گزارش بی بی سی، تقی رحمانی گفته است که نرگس محمدی در تماسی با خانه پس از گفت و گو با فرزندانش با مادر آقای رحمانی صحبت کرده و گفته است که یکشنبه شب (۱۷ اردیبهشت) “چندین بار حالش بهم خورده و به زمین افتاده است و یک بار نیز سرش با زمین برخورد کرده است.” به گفته آقای رحمانی خانم محمدی که برای اجرای حکمش از حدود دو هفته پیش در زندان به سر می برد، دوباره تحت بازجویی قرار گرفته است. تقی رحمانی که اکنون در خارج از ایران به سر می برد، گفت که خانم محمدی را برای زیر فشار قرار دادن او دوباره بازجویی کرده اند که به گفته او مصداق “گروگانگیری” است.
آقای رحمانی گفت که همسرش در جریان بازداشتش در سال ۱۳۸۹ دچار شوک عصبی شده بود که ماه ها طول کشید که مداوا شود و حالا به گفته او با بازداشت و بازجویی مجدد او، دوباره دچار این بیماری شده است.

بر اساس گزارش ها، در دستگیری گذشتۀ خانم محمدی، وضعیت این سخنگوی شورای ملی صلح به حدی وخیم شده بود که پزشکان زندان به مقام های زندان گفته بودند اگر نمی خواهید زهرا کاظمی دیگری داشته باشید باید او را به بیمارستان منتقل کنید. خانم محمدی از آن پس به مدت دوسال تحت درمان بود و گویا توانسته بود تاحدی سلامت خود را بازیابد. اکنون وضعیت جسمی این فعال حقوق بشر، پس از ۱۵ روز زندان در بند ۲۰۹ انفرادی، بار دیگر به حالت بروز بیماری خود بازگشته است.

دادگاه انقلاب، خانم محمدی را این بار به اتهام “تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی” و “اجماع و تبانی علیه امنیت ملی” در دادگاه تجدید نظر به ۶ سال زندان محکوم کرد.
نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر و رئیس هیئت اجرایی شورای ملی صلح که به گفته اطرافیانش “وضعیت جسمی نگران‌کننده‌ای” دارد، روز شنبه، دوم اردیبهشت، توسط ماموران امنیتی در خانه پدری اش در زنجان بازداشت و به زندان اوین در تهران منتقل شد.
او در اردیبهشت سال ۱۳۸۹به دلیل عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر به شعبه ۴ دادگاه انقلاب احضار و پس از چند جلسه دفاع برای وی قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی صادر شد؛ اما در تاریخ ۲۰ خردادماه همان سال توسط مأموران امنیتی، شبانه و در منزل خود بازداشت و بعد از گذشت یک ماه آزاد شد.

خانم محمدی در دادگاه بدوی به یازده سال زندان محکوم شده بود و بر اثر فشارهای مقام های اطلاعاتی در حالت تبعید غیررسمی در زنجان زندگی می کرد.
آقای رحمانی که اکنون در پاریس زندگی می‌کند، پیشتر درباره وضعیت فرزندانش گفته بود که وضعیت آنها مناسب نیست و اعضای خانواده از آنها نگهداری می‌کنند.