با پایان نهمین دوره انتصابات مجلس اسلامی، مطابق معمول حکومت اسلامی آمار شرکت مردم در انتخابات روز جمعه را تا ۷۰ درصد اعلام کرد؛ چنین آماری درحکومتهای توتالیتر معمولا و به تجربه ۱۰ برابر آمار واقعی ست. ….

فهم دیرهنگام یا نفهمی..!؟
با پایان نهمین دوره انتصابات مجلس اسلامی، مطابق معمول حکومت اسلامی آمار شرکت مردم در انتخابات روز جمعه را تا ۷۰ درصد اعلام کرد؛ چنین آماری درحکومتهای توتالیتر معمولا و به تجربه ۱۰ برابر آمار واقعی ست. این همان برآورد بازرگان است که سالها پیش گفته بود: این حکومت حداکثر ۵ درصد هواخواه و مواجب بگیردارد. سابقه چنین آمارهای کاذبی چیزجدیدی نیست اما بر خلاف تصور عده ای ، حکومت اسلامی درشرایطی از نظرداخلی و منطقه ای و جهانی، به سر میبرد که موضوع این انتصابات اساسا درصدر دغدغه های ذهنی سران حکومتی نیست. به همین دلیل برای بخش قابل توجهی از حامیان ساندیس خورحکومتی هم این نمایش چندان جدی نبود!

آنچه که ذهن سران حکومتی را به خود مشغول کرده است سیرتحولات سریع جهانی و منطقه ایی ست که از سال گذشته تاکنون اتفاق افتاده است و هنوز ادامه دارد. این تحولات موسوم به بهار عربی، با هر خواستگاهی ؛ اولین نقطه آغازش دست کشیدن غرب از پشت تمام یاران دوران جنگ سردش است . این سیاست غرب علیرغم اینکه به طور غیرانسانی درجریان جنبش مردم ایران درسال ۱۳۸۸ درکنارحکومت اسلامی قرارداشت ، اما دربطن تحولات کلان ؛ حکومت اسلامی را هم به شکلی اجتناب ناپذیرشامل میشود ، موضوعی که همه سران حکومتی به آن اشراف کامل دارند ! به قول هنری کسینجر: تعیین تکلیف حکومت ایران ، آخرین میخ تابوت تحولات منطقه است .

یکی ازمهمترین متحدان حکومت اسلامی درمنطقه حکومت بشاراسد است که این روزها درحمام خون مردم سوریه گیج میزند . همان اسدی که با شروع تحولات منطقه ای درسال گذشته گفته بود : این ویروس تغییر به سوریه نخواهد رسید ! اما رسید . روسیه و چین به عنوان دو عضو دائم شورای امنیت با وتوی خود درشورای امنیت به نفع سوریه فقط زمان تغییرو رفتن اسد را به تعویق انداختند . طرح میانجیگری اتحادیه عرب به جایی نرسید . سفررسمی سرگئی لاوروف به سوریه فقط یک نمایش بود . یعنی به اندازه یک مسکن موقتی هم کارساز نبود . چین و روسیه نهایتا مداررابطه استراتژیکشان با غرب است تا اسد و حکومت ایران ! اما از تلاش و جنگ برای منافع تاکتیکی هم غافل نیستند . صحبت های سوزان رایس، نماینده ایالات متحده در جلسه شورای امنیت کاملا جنبه نمایشی بیرونی داشت. او یا آنها با سخنان خود تلاش کردند تا نشان دهند که روسیه با وتوی خود به کشتار بیشتر کمک می کند.

مواضع متناقض سران حکومت اسلامی دررابطه با بحران سوریه را رفسنجانی مدتی پیش فرموله کرد و گفت : سوریه خط قرمزنظام است ! درمجموع قطعی شده است که برای ترکیب کنونی حاکمیت در سوریه ، شانسی برای ماندگاری وجود ندارد اسد ازهمین حالا آب شدن خودش را نظاره میکند وحتما در آینده ترکیب متفاوتی و شرایط سیاسی دیگری را در سوریه شاهد خواهیم بود. ومواضع اغلب کارشناسان غربی هم نیازی به تکرارندارد .
*****

سایت آبزرور درمطلبی مینویسد : حکومت اسلامی ایران که از تحولات ‌در مصر و بحرین به شکلی سمبلیک استقبال کرد حالا در خصوص حوادث سوریه به شدت نگران است . اکنون بسیاری از خود این سوال را می‌کنند که اگر بشار اسد با این میزان از قدرت که در اختیار داشت از پای درآمد پس همین الگو برای دیگران هم قابل تبعیت است. در این میان اسرائیل نمی‌داند که برای چه چیزی دعا کند؟ این رژیم با بعثی‌ها در سوریه مشکل دارد و بی میل به تماشای تضعیف حماس و حزب الله لبنان هم نیست. اما همین آقایان از سوریه دموکرات هم می‌ترسند…..
*****

بعد از اسد نوبت حکومت اسلامی است. اما روند قضایا قابل پیش بینی نیست که طرفین درکدام مسیرقدم بگذارند. اوباما درآخرین موضع گیری گفته است که دررابطه با گزینه نظامی برای حکومت ایران ، آمریکا بلوف نمیزند . این حرف پیامش کاملا واضح است اما به معنی یک طرح و برنامه جنگی آماده نیست . همه چیزبستگی به حرکت و انتخاب سران حکومت اسلامی دارد . برخلاف تصورخیلی ها که پیشاپیش جنگ را درذهنشان قطعی کرده اند …. اما به نظرمن اغلب جنگهای مهم درطول تاریخ درروند تحولات اجتناب ناپذیرشده است. مواردی مثل جنگ عراق و افغانستان با طرح و برنامه قبلی پیش برده شد، اما دررابطه با ایران این موضوع بستگی به انتخاب حکومت ایران دارد.

بعد ازتعیین تکلیف اسد به عنوان یکی ازمتحدان حکومت اسلامی ؛ نفوذ حکومت اسلامی درمنطقه تقریبا به صفرخواهد رسید حتی اسماعیل هنییه هم در ائتلاف با ساف و مواضع مشخصی که گرفت این موضوع تغییررا حس کرده است و از حالا فاصله خودش را ازحکومت ایران و اسد روشن کرده است . تجربیات مختلف طی یک سال گذشته دررابطه با اشکال تغییر، هم دردسترس غرب است و هم حکومت اسلامی .

هیچکدام ازمواردی که دربهارموسوم به عربی اتفاق افتاد شبیه هم نبودند. دررابطه با حکومت اسلامی باید درروند تحولات ، منتظر بود و دید. با چنین دغدغه مهمی که بود و نبود کل حکومت را نشانه رفته است ، موضوع انتخابات یا هرانتصاب دیگری ، برای شخص خامنه ای هم جدی نیست ؛ چه رسد به مارمولکهای دیگرحکومتی ! به نظر من خامنه ای وهیئت حاکمه اسلامی شانس اصلاحات مد نظرغرب را هم تا حالا نیم سوزکرده است ……و این دیرفهمی یا نفهمی دیکتاتورها با ذات دیکتاتوری عجین است . خامنه ای و انصارش یا نمیفهمند یا دیر میفهمند که اگرتحولی نبود ” حضرتش ” ازدرخت پائین نمی آمد . یعنی اساسا به نقطه بالا رفتن به درخت هم نمیرسید که پائین بیاید ؛ چه برسد به رهبری مارمولکهای جهان !

اسماعیل هوشیار
hoshyaresmaeil@yahoo.com
www.tipf.info
04.03.2012

14.اسفند.۱۳۹۰